Θα πληρώσει η Συρία για την Ουκρανία;

Θα πληρώσουν οι Σύριοι για τους Ουκρανούς; Θα υποφέρουν τα εκατομμύρια θύματα μιας παρατεταμένης και αιματηρής σύγκρουσης στη Συρία από τις οπισθοδρομήσεις με την κατάσταση που παίζεται στην Ουκρανία; Δυστυχώς, η απάντηση είναι ναι.

Υπό αυτούς τους απλοϊκούς όρους, το ερώτημα μπορεί να φαίνεται παράξενο. Αλλά στην πραγματικότητα, η αυξανόμενη εχθρότητα μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον για τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στο Κίεβο και στην χερσόνησο της Κριμαίας θα έχει συνέπειες αλλού.

Μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος

στην Κριμέα, που ζητά η περιοχή να περάσει από την Ουκρανία στη Ρωσία, η Ουάσιγκτον είναι σίγουρο ότι θα ανταποκριθεί με περισσότερες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και η Μόσχα με τη σειρά της θα προχωρήσει σε αντίποινα.

Περιμένοντας για ένα διπλωματικό θαύμα της τελευταίας στιγμής, η εχθρότητα μεταξύ της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Η συριακή σύγκρουση, όπου οι δύο χώρες ανταγωνίζονται - μέσω των αντίστοιχων συμμάχων τους – κινδυνεύει να υπομείνει τις πιο άμεσες συνέπειες. Στην πραγματικότητα, αυτό θα μπορούσε να συμβεί ήδη. Στις 18 Φεβρουαρίου, ενώ το Κίεβο φλεγόταν, ο Τζον Κέρι κατηγόρησε τους Ρώσους ότι «επιτρέπουν στον Άσαντ να επενδύσει». Ο υπουργός Εξωτερικών κατηγόρησε τη Μόσχα ότι υπονομεύει κάθε ενδεχόμενο αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, «παρέχοντας πολλά περισσότερα όπλα» στον Μπασάρ αλ-Άσαντ.

Είναι εντελώς τυχαίο το γεγονός ότι το πρόγραμμα καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, στο οποίο Αμερικανοί και Ρώσοι είχαν συμφωνήσει, ήταν σε στασιμότητα για τρεις μήνες;

Κατάσταση ομηρίας

Η ιστορία φαίνεται να επαναλαμβάνεται, σαν ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος. Τα ψηφίσματα για τις περιφερειακές συγκρούσεις στα οποία εμπλέκονται η Μόσχα και η Ουάσινγκτον εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη σχέση μεταξύ του Κρεμλίνου και του Λευκού Οίκου. Και η ταύτιση μεταξύ του Μπαράκ Ομπάμα και του Βλαντιμίρ Πούτιν είναι παγωμένη.
Στο μέτωπο της Συρίας, καθώς και στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ και η Ρωσία βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές. Αλλά οι περισσότεροι παρατηρητές εκτιμούν ότι η καταστροφή της Συρίας δεν θα τελειώσει μέχρι να μπορούν να συμφωνήσουν οι δύο πλευρές. Και προς το παρόν, οι Ρώσοι είναι ένα εμπόδιο .

Κατά την «ειρηνευτική διάσκεψη» της Γενεύης το Φεβρουάριο, η Μόσχα επέτρεψε στη συριακή αντιπροσωπεία να εμποδίζει κάθε διάλογο με τους εκπροσώπους της εξέγερσης - ενώ στα Ηνωμένα Έθνη, το Κρεμλίνο εμποδίζει κάθε καταδίκη, έστω και συμβολική, για τις σφαγές που διαπράχθηκαν από το καθεστώς. Είναι σίγουρο ότι η διαφωνία για την Ουκρανία ενισχύει την κωλυσιεργία της Ρωσίας για τη Συρία. Ο Άσαντ, ως εκ τούτου προστατευμένος, νικά. Σχεδιάζει μια παρωδία εκλογών τον Ιούνιο για να αυτοανακηρυχθεί πρόεδρος για μία ακόμα θητεία.

Ο Άσαντ έχει καταφέρει να δώσει στον πόλεμο τη μορφή που ήθελε: αυτή μιας πάλης ανάμεσα στο τελευταίο προπύργιο του κοσμικού χαρακτήρα ενάντια σε μια εξέγερση που κυριαρχείται από σουνίτες του τζιχάντ. Η κατάσταση στο πεδίο της μάχης είναι, ωστόσο, πολύ πιο περίπλοκη.

Παρόλα αυτά, η συνολική εικόνα μόλις που κρύβει την πραγματικότητα στη Συρία, την πραγματικότητα ενός καθεστώτος, ενός ανθρώπου που βρίσκεται απολύτως στα χέρια των ξένων νονών του: την στρατιωτική διαχείριση του Ιράν, περίπου 6.000 μαχητές από τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου και τους Ρώσους. Το μόνο περιθώριο ελιγμών που έχει ο Άσαντ είναι αυτό που του έχουν δώσει. Και έτσι, από μακριά, οι Σύριοι έχουν τη μεγάλη ατυχία να κρατούνται επίσης όμηροι από την κατάσταση στο Κίεβο και τη Σεβαστούπολη.

http://www.lemonde.fr/a-la-une/article/2014/03/14/damas-kiev-la-nouvelle-guerre-froide_4383113_3208.html

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα