Το μπαλάκι πέρασε στην Μέρκελ και τους Ευρωπαίους

13:38 15/2/2012 - Πηγή: Antinews

Η άποψή μου είναι πως αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, να βλέπουμε τριγύρω μας αυτό που πραγματικά συμβαίνει, χωρίς να μετατρέπουμε τις επιθυμίες ή τις ελπίδες μας σε “αλήθεια” ή “γεγονός”, αλλά και χωρίς να καταφεύγουμε σε γνωμικά και κρίσεις που εκφράζουν το θυμικό και όχι τη λογική, λίγο μετά τη ψήφιση της δανειακής σύμβασης έχουμε τα εξής δεδομένα:

Αναδεικνύεται ολοένα και περισσότερο μέσα στην Ευρώπη ο πόλεμος μεταξύ του σκληρού προτεσταντικού πυρήνα που πιστεύει πως «αν βγει η άσωτη Ελλάδα από τη μέση θα φύγει

η οικονομική χολέρα από την ήπειρο» και όλων των άλλων, που κατηγορούν την πολιτική της σκληρής λιτότητας. Διαβάστε τις δηλώσεις Σόρος κατά Μέρκελ, την άποψη του Γερμανού «Σοφού», Πέτερ Μπόφινγκερ, τις δηλώσεις Ολάντ στη Γαλλία ή ακόμα και τη διάσταση απόψεων μεταξύ Μέρκελ και Σόϊμπλε.

Θυμηθείτε, επίσης, πως σύμφωνα με τους Αμερικάνους, η Λανγκάρντ του ΔΝΤ είναι έτοιμη να δώσει χρήματα στην Ελλάδα για να αναχρηματοδοτήσει το μεγάλο ομόλογο του Μαρτίου, έστω και χωρίς το ΟΚ του Eurogroup. Τέλος, διαβάστε για τους φόβους των Πορτογάλων πως είναι σε πιο δεινή θέση από την Ελλάδα (αναζητήστε τις δηλώσεις του Αρμένιο Κάρλος), αλλά και τις δηλώσεις Μόντι για άμεση εκταμίευση του πακέτου βοήθειας στην Ελλάδα με χαλάρωση των μέτρων λιτότητας.

Αν και εν πολλοίς παραμένει ακόμα αδιευκρίνιστο αν το “ναι” που είπε η Ελλάδα (Βουλή) θα της βγει σε καλό ή σε κακό, ήδη αχνοφέγγουν δύο στοιχεία:

Το πρώτο είναι πως αυτό που λέει ο Σαμαράς περί αλλαγής της «συνταγής» δεν είναι μόνο δική του άποψη, αλλά άποψη πολλών ακόμα σε Ευρώπη και Αμερική

Το δεύτερο, πως το μπαλάκι πέρασε πλέον στο γήπεδο των Ευρωπαίων.

Είναι ευθύνη δική μας να το αναδείξουμε. «Κύριοι, εμείς κάναμε αυτό που θέλατε, υλοποιήστε τώρα τις υποσχέσεις σας. Δικαιολογίες, τέλος!».

Και είναι επίσης δική μας ευθύνη, να χτυπηθεί εδώ και τώρα, το βαθύ, κρατικοδίαιτο και πελατειακό σύστημα της χώρας. Προσοχή: Δεν μιλάω για περικοπές μισθών και συντάξεων των απλών δημοσίων υπαλλήλων. Μιλάω για αλλαγή δομών. Να μπει τέλος στις δεκάδες ή και εκατοντάδες «προϊστάμενους» και «διευθυντές» των δημοσίων υπηρεσιών. Κάθε υπηρεσία πρέπει να αποκτήσει κάθετη και απολύτως αντιγραφειοκρατική δομή. Πρέπει να μπει λουκέτο σε παθητικούς και παθογόνους φορείς και επιτέλους, να αξιοποιηθεί η κρατική περιουσία. Εδώ και τώρα, προκηρύξεις στον αέρα! Εδώ και τώρα ΑΟΖ και αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου! Αν το κάνουμε αυτό, τους έχουμε… ξεδοντιάσει πλήρως και ίσως έχουμε δημιουργήσει την πιο ισχυρή αμυντική γραμμή απέναντι στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που απειλεί να σαρώσει την Ευρώπη.

Πηνελόπη