Το επικίνδυνο φλερτ της Ευρώπης με τον αποπληθωρισμό

Η Αμερική έχει δίκιο να επικρίνει την Γερμανία για την οικονομική πολιτική της, σχολιάζει το editorial των Financial Times.

H αμερικανική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να διαλέξει καλύτερη μέρα για να επιτεθεί στη Γερμανία, κατηγορώντας την ότι σπρώχνει την ευρωζώνη στη δίνη του αποπληθωρισμού. Λίγες ώρες μετά την κοινοποίηση της έκθεσης του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, που επέρριψε βαριές ευθύνες στο Βερολίνο για τα μεγάλα πλεονάσματα

τρεχουσών συναλλαγών του, οι στατιστικές ανακοινώσεις έδειξαν ότι ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη μειώθηκε στο 0,7% τον Οκτώβριο, στο χαμηλότερο επίπεδο τεσσάρων ετών.

Οι ΗΠΑ σίγουρα δεν είναι σε θέση να κάνουν κήρυγμα σε καμία χώρα για την οικονομική πολιτική της. Επί εβδομάδες το Κογκρέσο φλέρταρε με τη στάση πληρωμών στη χώρα, που θα ήταν πολύ επικίνδυνη για το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αυτή η ρώσικη ρουλέτα μπορεί κάλλιστα να ξαναγυρίσει τον Φεβρουάριο, όταν οι ΗΠΑ αναμένεται να φτάσουν και πάλι στο όριο δανεισμού τους. Αν και η ευθύνη για τον αποπληθωρισμό στην ευρωζώνη δεν ανήκει αποκλειστικά στο Βερολίνο, η ανάλυση του υπουργείου είναι ορθή και επίκαιρη.

Η αργή πορεία της ευρωζώνης προς τον ιαπωνικού στιλ, όπως τον χαρακτηρίζουν ορισμένοι, αποπληθωρισμό ξεκίνησε από τις χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση, όπου οι εταιρίες μειώνουν τις τιμές για να αντιμετωπίσουν τη χρόνια υποτονική ζήτηση. Η Γερμανία θα έπρεπε να βοηθήσει τους αδύναμους εταίρους της κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης μετάβασης, μειώνοντας τους φόρους. Οι Γερμανοί εργάτες θα είχαν τότε περισσότερο ρευστό να δαπανήσουν σε εισαγωγές, ορισμένες εκ των οποίων θα προέρχονταν από την Ισπανία, την Ελλάδα και την Ιταλία. Όμως το Βερολίνο αγνοεί επιδεικτικά αυτήν τη συνταγή. Όπως σημειώνει το αμερικανικό υπουργείο, το 2012 το ονομαστικό πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας ήταν μεγαλύτερο από της Κίνας.

Αν και η δημοσιονομική επέκταση στη Γερμανία είναι επιθυμητή, δεν μπορεί από μόνη της να σώσει την υπόλοιπη ευρωζώνη από μια μακροχρόνια και βαθιά ύφεση. Απλά δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα για να δαπανήσουν οι Γερμανοί για διακοπές στη Ρόδο ή για υψηλή ραπτική από το Μιλάνο. Για να σωθεί η ευρωζώνη από τον αποπληθωρισμό, απαιτούνται συντονισμένες προσπάθειες από τους θεσμούς της, αρχίζοντας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Από τη στιγμή που η ΕΚΤ στήριξε το ενιαίο νόμισμα με το πρόγραμμα αγορών ομολόγων, δεν έχει κάνει πολλά για να σταματήσει την απομάκρυνση του πληθωρισμού από τον στόχο του «πλησίον, αλλά υπό το 2%.» Η μείωση επιτοκίων τον Μάιο και η υπόσχεση της διατήρησης χαλαρής πιστωτικής πολιτικής μέχρι να γυρίσει η ανάπτυξη αυτό ήταν που μπόρεσε συνολικά να προσφέρει η Φρανκφούρτη.

Μετά την συνεδρίαση της ΕΚΤ την επόμενη εβδομάδα, θα πρέπει κατευθείαν η τράπεζα να μειώσει το βασικό επιτόκιο από 0,5% σε 0,25%. Ένας νέος γύρος από φθηνά δάνεια προς τις τράπεζες -που θα εξαρτηθούν ίσως από το πόσα θα δανείσουν στις επιχειρήσεις- θα πρέπει επίσης να συζητηθεί. Η Γερμανία δεν πρέπει να φέρει αντίρρηση. Η δυνατή ευρωζώνη συμφέρει και το Βερολίνο, και όλο τον κόσμο.

ft.com

Keywords
Τυχαία Θέματα