Το «γαλάζιο όνειρο» του Ερντογάν και η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας...

14:48 15/11/2018 - Πηγή: Antinews

Κάθε φορά που ακούω τον Ταγίπ Ερντογάν να μιλά για τα 'σύνορα της καρδιάς του', χτυπά εξαγριωμένη η δική μου καρδιά. Κι όταν τον βλέπω να επιμένει στο επικίνδυνο δόγμα της 'γαλάζιας πατρίδας' (της αμφισβήτησης, δηλαδή, των δικαιωμάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο και της Κύπρου στην Α. Μεσόγειο), με πιάνει ξαφνικό σύγκρυο, που μεταβάλλεται γρήγορα σε πονεμένη οργή και ιερή αγανάκτηση!..

Και τα δυο αυτά ενωμένα με σπρώχνουν - θέλοντας και μη - στα χνάρια της ελληνικής ιστορίας και τα έσχατα όρια των χαμένων πατρίδων της.

Θα έλεγε κανείς, δικαιολογημένα, πως τα όρια αυτά δεν είναι και πολύ ευδιάκριτα, γιατί μπλέκουν στο δρόμο με την μυθολογία. Όμως αυτή, θα μπορούσε να αντιλέξει άλλος, αποτελεί μέρος της ιστορίας, των παραδόσεων και της εν γένει ζωής των Ελλήνων, η οποία - σε ιστορικό βάθος χιλιετιών - έγινε συνοδοιπόρος της αλήθειας και της ορθής πραγματικότητας.

Η παλαιότητα της αλήθειας της ελληνικής παρουσίας στον κόσμο βρίσκεται, ως γνωστόν, αποτυπωμένη στα έπη του Ομήρου, ο οποίος - αν και έζησε γύρω στο 800 πΧ - περιγράφει στα ποιήματά του πολύ προγενέστερα γεγονότα ( του 1200 πΧ, περίπου) στηριγμένος κυρίως στην προφορική παράδοση της εποχής του.

Με βάση τον καταιγιστικό πλούτο πληροφοριών εκείνου και των μετέπειτα Ελλήνων και ξένων επιστημόνων και ιστορικών, είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η αρχαία Ελλάδα γεννήθηκε στις δυο όχθες του Αιγαίου. Δυτικά απλωνόταν η επικράτεια της Μητροπολιτικής Ελλάδας, στην οποία προστέθηκαν σταδιακά οι αποικίες της, που διέτρεχαν την Ιταλία, τη Σικελία, την Νότιο Γαλλία και έφταναν ως τις ακτές της Καταλονίας, την Βόρειο Αφρική και την Κυρηναϊκή Χερσόνησο.

Ανατολικά, πάλι, ο ελληνικός κόσμος συνόρευε με την Περσία!.. Είχε κοινά σύνορα, δηλαδή, με το σημερινό Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία!.. Έφτανε, ουσιαστικά, ως εκεί που απλωνόταν η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Βυζάντιο). όπου άνθιζε ο Χριστιανισμός!.. Ελληνικές αποικίες είχαμε και στην Μαύρη Θάλασσα, όπου ξεχώρισαν η Κολχίδα, η Σινώπη κι ο Πόντος (8ος αι. πΧ).
Αν εξετάσουμε τώρα το γενεαλογικό μας δέντρο με απαρχή τον γενάρχη των προγόνων μας Πελασγό - αφού ο Ησίοδος θεωρεί τους Πελασγούς το αρχαιότερο γένος της Ελλάδας - θα καταλάβουμε, τελικά, γιατί τους ονόμαζε 'πελαργούς', με αφορμή την πολυταξιδεμένη παρουσία τους σε διηπειρωτικές αποικίες.

Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της διεισδυτικότητας των Ελλήνων στον τότε γνωστό και άγνωστο κόσμο, αρκεί να συλλάβει ένα και μόνο ιστορικό στοιχείο: ότι μόνο οι Αρκάδες της Πελοποννήσου ίδρυσαν αποικίες στην Τυρρηνία και την Μεσόγειο, όπου εδραιώθηκαν συν τω χρόνω οι γνωστοί Τυρρηνοί και οι Ετρούσκοι, όπως κι οι Ιλλυριοί, που θεωρούνται οι πρώτοι κάτοικοι της σημερινής Β. Αλβανίας (αποκαλούμενοι Τόσκηδες, φυλετικά 'αδελφοί' των Τόσκων της Ιταλίας).

Ωστόσο δεν είναι αυτοί που αποτελούν τις αρχέγονες ρίζες των Αλβανών, σύμφωνα με τα όσα διδάσκονται στα σχολεία τους οι γείτονές μας. Είναι οι Πελασγοί, τους οποίους εμείς τους ονομάζουμε 'Προέλληνες' ή 'Πρωτοέλληνες', κατά το 'Πρωτοκέλτες', από το 'Κέλτες', σύμφωνα με τους όρους που μας 'επέβαλαν' να αποδεχτούμε, μαζί με τα άλλα 'δώρα' της Δύσης οι 'νονοί' της ανιστόρητης θεωρίας ότι οι Έλληνες ανήκουν στην Ινδοευρωπαϊκή Φυλή και, ως εκ τούτου, έχουν κοινή καταγωγή με τους κατοικούντες πέριξ της 'Εσπερίας'...

Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι οι μελετητές που μας βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τους Τούρκους, με το αιτιολογικό ότι αυτοί μοιάζουν εξελικτικά (στο θέμα των χαρακτηριστικών του προσώπου τους) περισσότερο με Έλληνες, παρά με τους Ασιάτες προγόνους τους που κατέβηκαν στην Ανατολία από τις στέπες της Μογγολίας και της Κίνας.

Όσο αφελής κι αν ακούγεται μια τέτοια 'παραϊστορική' θεωρία, έχει νομίζω την εξήγησή της, που είναι απλή και λογική. Οι μογγολικής καταγωγής Τούρκοι μοιάζουν 'εξευγενισμένοι' φυσιογνωμικά γιατί αναμείχθηκαν, κατά καιρούς, με τους ανθρώπους της Ανατολίας (Έλληνες, Σύρους, Αρμένιους, Χαλδαίους, Κούρδους...). Μαζί με αυτούς αποτέλεσαν τους Νεότουρκους του Κεμάλ Ατατούρκ (1908), τους εξευρωπαϊσμένους δηλαδή Τούρκους.

Παρά τις κατά καιρούς προσμείξεις τους πάντως με άλλες φυλές, όπως αποδεικνύει η διαχρονικά επιθετική συμπεριφορά τους, δεν έχουν αποβάλει τα μογγολικά στοιχεία συμπεριφοράς απ' το DNA τους και τα... αναδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σημερινή δεσποτική και βουλιμική πολιτική στάση του 'σουλτάνου' Ταγίπ Ερντογάν απέναντι στους Έλληνες και την Ελλάδα.

Κι αυτό, αν μη τι άλλο, αποτελεί άλλη μια απόδειξη του ότι, σε μεγάλο βαθμό, οι Τούρκοι είναι οι βάρβαροι απόγονοι των βαρβάρων προγόνων τους, που κατέβηκαν στην Ανατολία τον 11ο αιώνα και εξαπλώθηκαν δυτικά και στα Βαλκάνια απ' το 1453 και ύστερα.
Ας μην ξεχνάμε ότι τόσο οι Σελτζούκοι (μουσουλμανική σουνιτική δυναστεία των Ογούζων Τούρκων, του 4ου-8ου αι.), όσο και οι Οθωμανοί, τους οποίους έχει περί πολλού ο Ερντογάν, ήταν κατακτητικές φυλές, που κατέφθαναν για εγκατάσταση στην Βυζαντινή αυτοκρατορία σε μικρούς αριθμούς, όχι μαζικά, για να μην προκαλέσουν υποψίες για τις πραγματικές τους προθέσεις!.. Ύπουλοι όπως πάντα, 'αναντάμ παπαντάμ' (από γενιά σε γενιά), όπως θα έλεγαν στη γλώσσα τους...

Έτσι φτάσαμε στην Τουρκία των πολλών τελευταίων ετών, που ζητά να μπει στην Ευρώπη και να πάρει ευρωπαϊκή ταυτότητα!.. Να μπει σαν λύκος, δηλαδή, ανάμεσα σε χριστιανικά πρόβατα και να τα ρημάξει... Όμως πώς μπορεί να γίνει Ευρωπαίος ένας που παραμένει βάρβαρος στους τρόπους, την πολιτική συμπεριφορά και τις διακρατικές επαφές του;

Πώς είναι ποτέ δυνατόν να γίνει Ευρωπαϊκό ένα κράτος, όταν κρατά και επαυξάνει τον Στρατό Κατοχής του στο Βόρειο τμήμα της Μεγαλονήσου, μια χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία αρνείται πεισματικά να δεχθεί ως ανεξάρτητη, ενώ παράλληλα προκαλεί μονίμως προβλήματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο αμφισβητώντας προκλητικά τα δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου;

Πώς γίνεται να παραβλέπουν και να τείνουν μονίμως χέρι φιλίας κυβέρνηση και Αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα, όταν ο εξ Ανατολών γείτονάς μας καιροφυλακτεί για να το δαγκώσει; Είναι τυχαίο, άραγε, το μπαράζ ανθελληνικών δηλώσεων από Τούρκους αξιωματούχους, που προειδοποιούν Ελλάδα, Κύπρο και Αίγυπτο ότι θα απαντήσουν με στρατιωτικά μέτρα, αν θελήσουν να προχωρήσουν τις έρευνες για τους υδρογονάνθρακες;

Είναι ένδειξη φιλίας και διάθεση για συνεργασία η μόνιμη προσπάθειά της Τουρκίας να συνεταιρισθεί με τους άλλους μας γείτονες και τη Λιβύη ακόμη (με την οποία συνομιλούμε πάνω στο ζήτημα οριοθέτησης της ΑΟΖ μας με τη δική της ), για να διαβάλλει τη χώρα μας ή να επιβάλει δια της πυγμής της βαλκανικές συμμαχίες εναντίον της; Κι όταν, κοντά στα δεδομένα αυτά, έρχεται ανατριχιαστικός και προσβλητικός ο λόγος του Ερντογάν για 'τα σύνορα της καρδιάς του', πώς να μην αγανακτά η ψυχή μας και να μην αναθυμάται με προσδοκία τον επαναπατρισμό των χαμένων πατρίδων μας; Πώς γίνεται να απαντάμε συνέχεια, ως επίσημο ελληνικό κράτος, με τον αστείο κι ανεκδοτολογικό λόγο επίκλησης της ανάγκης για καλή γειτονία, όταν απ' την αντίπερα όχθη υψώνεται τείχος μισαλλοδοξίας και φανατισμού;

Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει ο Τούρκος Πρόεδρος πως μ' αυτά και μ' αυτά δυναμιτίζεται περαιτέρω το διαχρονικά φορτισμένο ιστορικά κλίμα που υπάρχει μεταξύ μας και ενεργοποιούνται τα εθνικά μας αντανακλαστικά αναζωπυρώνοντας τις κρυφές παλιές μας επιθυμίες για τις πατρίδες της Μικρασίας που χάθηκαν, αλλά δεν ξεχάστηκαν ποτέ;

Γιατί δε σβήνονται μ' ένα σφουγγάρι η Πέργαμος, η Έφεσος, η Μίλητος, η Λαοδίκεια, το Αϊδίνι, η Σμύρνη, η Αλικαρνασσός και, προπάντων, η Κωνσταντινούπολη!.. Δε γίνεται να ξεχαστούν η Ιωνία, η Αιολία κι ο Πόντος, επειδή πέρασαν δια της βίας στα βάρβαρα χέρια των κατακτητών τους και μετατράπηκαν, βαθμιαία - από φωτισμένα κέντρα του δυτικού πολιτισμού - σε κέντρα του ισλαμικού φονταμενταλισμού, ο οποίος ευθύνεται για τις βαθιές και εγκληματικές νοθεύσεις στην εθνολογική σύνθεση της Τουρκίας, υπό τον φόβο της εκδυτικοποίησης του τρόπου ζωής της, σε συνάρτηση με την χλωμή μεν αλλά υπαρκτή επιρροή του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Για όλα αυτά και για πολλά άλλα τραγικά και επονείδιστα η Τουρκία δεν αξίζει να μπει στην Ευρώπη. Γι' αυτό ας πάψουν οι εκάστοτε πολιτικοί και πολιτειακοί μας ηγέτες το παρωχημένο ιδεολόγημα περί μιας εξευρωπαϊσμένης Τουρκίας, που θα γίνει αίφνης πραγματική φίλη και σύμμαχος της Ελλάδας.

Ας καταλάβουν επιτέλους πως η Τουρκία - μέσα ή έξω απ' την Ευρωπαϊκή Ένωση - θα συμπεριφέρεται σαν 'λύκος', όπως ήταν πάντοτε, άλλωστε. Γιατί, αν συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν τα προφανή, θα οδηγήσουν τον λαό μας σε μελλοντικές ήττες και συμφορές, με αφετηρία τη Θράκη και τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, που αποτελούσαν πάντα το 'γαλάζιο' όνειρο και τον διακαή πόθο των Τούρκων και του Ερντογάν ειδικότερα...

Διαβάστε περισσότερα