Το στοίχημα του Ιδιωτικού Τομέα

17:42 31/7/2012 - Πηγή: Antinews

Ανεξάρτητα (;) από την τύχη και την πορεία του Δημόσιου Τομέα, το μεγάλο ζήτημα για την οικονομία της χώρας, την έξοδο από την κρίση και τελικά την ανάπτυξη, είναι η επανεκκίνηση του ιδιωτικού τομέα. Λέμε επανεκκίνηση ενώ κανονικά έπρεπε να γράψουμε αναδιάταξη και ολική επαναφορά. Το «εσωτερικό PSI (Private Sector Envolvement)» στην ανάκαμψη της Ελληνικής Οικονομίας είναι εκ των «ων ουκ άνευ» καθώς δεν νοείται τέτοια ανάκαμψη χωρίς την καθοριστική συμμετοχή

του ιδιωτικού κομματιού της οικονομίας.

Ας δούμε χωρίς κραυγές, υπερβολές και μεμψιμοιρίες την κατάσταση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας αυτή την στιγμή. Δεν θα παραθέσω νούμερα που κουράζουν αλλά μερικές αλήθειες που προκύπτουν αβίαστα από τη μελέτη των αριθμών.

Α. Υπάρχει ένα κομμάτι της ιδιωτικής οικονομίας που παρά την μακροχρόνια ύφεση και πτώση του τζίρου, εξακολουθεί να αντέχει. Υπάρχουν εγγενείς δυσκολίες όσον αφορά τη χρηματοδότηση, την πίστη και την αξιοπιστία όσων Ελληνικών επιχειρήσεων εξακολουθούν να εργάζονται απρόσκοπτα αλλά σε γενικές γραμμές έχουν βρει τρόπους να τις ξεπεράσουν προς το παρόν. Μιλάμε για επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται κυρίως εξαγωγικά (συμπεριλαμβανομένης της ναυτιλίας), επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες   ανελαστικής ζήτησης (υπηρεσίες υγείας, τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης), επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του τουρισμού και αγροτικές – κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις που τουλάχιστον ως το 2013 προστατεύονται κάτω από την ομπρέλα των επιδοτήσεων της ΚΑΠ. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπήρξαν απώλειες και σε αυτούς τους κλάδους αλλά σε γενικές γραμμές ο παραγωγικός ιστός σε αυτούς τους τομείς δεν έχει αποσαθρωθεί.

Β. Ένα τμήμα του ιδιωτικού τομέα υποφέρει πολύ και κινδυνεύει άμεσα. Είναι οι εμπορικές επιχειρήσεις (μαγαζιά, εισαγωγείς, μεσίτες, κ.α.) που πωλούν είδη ελαστικής ζήτησης, οι επαγγελματίες που πωλούν υπηρεσίες ελαστικής ζήτησης (ιδιώτες ιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, λογιστές, κ.α.), οι επιχειρήσεις εστίασης – διασκέδασης, οι βιοτεχνίες – βιομηχανίες παραγωγής προϊόντων ελαστικής ζήτησης, όσοι εμπορεύονται προϊόντα που έγιναν απαγορευτικά λόγω φόρων (κάβες, βενζινάδικα, περίπτερα, κ.α.). Στο τμήμα αυτό είχαμε αρκετά λουκέτα (κυρίως όσων επιχειρήσεων ήταν επιβαρυμένες με υποχρεώσεις και δάνεια) και ένα υπολογίσιμο τμήμα της ανεργίας  του ιδιωτικού τομέα προέκυψε από αυτήν την κατηγορία του ιδιωτικού τομέα. Η συνεχιζόμενη ύφεση είναι σίγουρο πως θα αυξήσει τα λουκέτα και την ανεργία από αυτόν τον τομέα και στην πρώτη γραμμή κινδύνου βρίσκονται όσοι ήταν οικονομικά αδύναμοι και οι νέοι επιχειρηματίες – επαγγελματίες.

Γ.  Το τρίτο τμήμα της ιδιωτικής οικονομίας αυτή την στιγμή βρίσκεται σε κώμα ή είναι «κλινικά νεκρό». Είναι οι επιχειρήσεις που είχαν κρατικό προσανατολισμό στο πελατολόγιό τους (με ορισμένες εξαιρέσεις φυσικά), οι έμποροι και εισαγωγείς ειδών πολυτελείας (που απευθύνονταν κυρίως στην μεσαία «φουσκωμένη» τάξη και τους μικροαστούς), οι έμποροι και εισαγωγείς αυτοκινήτων (καινούργιων και