Τρομοκρατία και αίμα για τις μίζες

07:32 14/1/2014 - Πηγή: Antinews

Η τρομοκρατία στην υπηρεσία της διαπλοκής

Παρά το γεγονός ότι ικανοποιείται μερικώς η κοινή γνώμη με τις απο-καλύψεις σκανδάλων και την ενεργοποίηση της δικαιοσύνης , όπως η φυλάκιση του Άκη Τσοχατζόπουλου, Κάντα, Φιλιππίδη κ.ά., καθώς και η παραδοχή ουσιαστικά από την πολιτεία της λεηλασίας που γινότανε επί σειρά ετών από τον κρατικό κορβανά, διάχυτη παραμένει η βεβαιότητα ότι αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό στα όσα κατασπάραξαν

από το Ελληνικό κράτος ορδές συμμοριών ελληνικών και ξενών συμφερόντων. Η πρόσφατη «απελευθέρωση» απόδραση τρομοκρατών από τις φυλακές και η πιθανή σύνδεση των εγκληματικών ενεργειών τους με επιχειρηματικά συμφέροντα δημιουργεί επιπρόσθετους συνειρμούς και ερωτηματικά.

Πακτωλός χρημάτων έφυγαν από τα κρατικά ταμεία και οδηγήθηκαν σε εξωτικούς και άλλους τραπεζικούς λογαριασμούς των επιτήδειων κρατικών αξιωματούχων, πολιτικών, υπουργών, επιχειρηματιών και κάθε είδους «τσιράκι» που συνωστιζόταν στα γραφεία τους.

Οι μέθοδοι που ακολούθησαν είναι πολλές και ορισμένες απο αυτές είναι οι ακόλουθες :

- Μεγάλος αριθμός προμηθειών χαρακτηριζόντουσαν ως ΑΠΟΡΡΗΤΕΣ όπως το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος (Ν.Μ.Α), τα Αερομεταφερόμενα Συστήματα Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου (Α.Σ.Ε.Π.Ε, ERRIYE), τα Πυραυλικά Σσυστήματα, τα Αντιαεροπορικά Μικρής Εμβέλειας (SHORADS), που αποτελούν χαρακτηριστική περίπτωση μη τήρησης καμίας διαδικασία τόσο η προμήθεια των TOR-M1 όσο και των CROTALLE, τα ΑΡΜΑΤΑ, τα ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ κ.ά. χωρίς να ανταποκρίνεται η υφή τους στην έννοια του νόμου περί μυστικότητας (γνωστά οπλικά συστήματα και εκτενώς αναφερθέντα από όλα τα Μ.Μ.Ε). Αντικειμενικός σκοπός ήταν να λειτουργήσουν με διαπραγματεύσεις τύπου «παζάρι» για να εξασφαλίσουν όχι καλύτερους όρους αλλά μεγαλύτερες μίζες.

- Άλλα χαρακτηριζόντουσαν ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΑ για τον προαναφερθέντα λόγο.Τόσο ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ώστε στον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών F-4 από τους Γερμανούς να υφίσταται χρονοδιάγραμμα ως ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ ΟΡΟΣ για ολοκλή-ρωσή του μέχρι το 2000, τα πρώτα αεροπλάνα να παραδίδονται το 2003 και μέχρι σήμερα να έχει εκρεμμότητες το πρόγραμμα. Όσον αφορά το κόστος να εκτοξεύεται στο διπλάσιο από τις εκ των υστέρων επιβαρύνσεις και μεθοδεύσεις.

- Μεγάλος αριθμός ΚΑΤ’ ΑΝΑΘΕΣΗ προγραμμάτων, όπως το Τροχαίο υλικό (UNIMOK), συστήματα συλλογής πληροφοριών (ASTAC PODS) για τα αεροσκάφη RF-4(που αποσύρονται), προ-μήθεια μεταχειρισμένων βλημάτων Αέρος – Αέρος AIM-9L/I-1 από την Γερμανία ακριβότερα από τα αντίστοιχα σύγχρονα καινούργια βλήματα και πολλών άλλων.

- H Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών υποκαθιστά, συμπληρώνει και διορθώνει αποφάσεις των Ανωτάτων Συμβουλίων των Κλάδων, όπως η περίπτωση των TPQ-37, η ενσωμάτωση του EUROFIGHTER στα υποψήφια Ν.Μ.Α κλπ. και χαρακτηρίζει πολλές εξ αυτών ως εμπορικές αντί διακυβερνητικές, προκειμένου να έχει μεγαλύτερη ευελιξία «παζαριού». Ακόμη και προμήθειες μέσω FMS (αμερικανική βοήθεια) τις προωθεί με εμπορική χρηματοδότηση για να εξασφαλίσει τις μίζες.

- Αρκετών από τα προμηθευθέντα οπλικά συστήματα δεν έχει εξασφαλιστεί η συντήρησή τους και υπολειτουργούν, δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις και είναι υποβαθμισμένα, ενώ μερικά όπως τα TPQ-37 και τις φωτομηχανές KS-127 αποπληρώνονται αλλά δεν δύναται να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό που αγοράστηκαν.

- Δάνεια χωρίς αντίκρυσμα, έργα ανεκτέλεστα ή με υπερκοστολο-γήσεις, άχρηστες αγορές με υψηλό κόστος και ότι άλλη απατεωνιά μπορούσε να σκεφτεί ο νοσηρός και άπληστος νούς τους.

Τοκοχρεωλύσια για τις μίζες

To βρετανικό Challenger, αντίπαλος του Leopard

Όμως το χειρότερο όλων είναι ότι σε όλες τις συμβάσεις προβλέπεται έναρξη αποπληρωμής των δανείων (με τα οποία γινόταν η προμήθεια) μετά από 5ετή περίοδο «χάρητος» με μεγάλα ποσά προκαταβολής και ταχεία εκτα-μίευση του συνόλου των χρημάτων. Δηλαδή αγόραζαν εκ του ασφαλούς αφού άλλοι θα έπρεπε να τα εξοφλήσουν, ενώ εξασφάλιζαν και τα «οφέλη» τους ανεξάρτητα εάν έτσι επιβάρυναν ακόμη περισσότερο τον κρατικό πρoου-πολογισμό με μεγαλύτερα τοκοχρεωλύσια.

Αίμα για τις μίζες

Εαν δεν τους έβγαιναν τα «κουκιά» διάχυτη είναι η αίσθηση και σχεδόν βεβαία η υποψία ότι έφθαναν μέχρι και την φυσική εξόντωση (δολοφονία) εμποδίων.

- Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της δολοφονίας του ο Ι. Κλίμωφ και του βοηθού του, μια ημέρα (!!!) μετά την επιστροφή τους από την Ελλάδα, όπου είχαν έρθει για να ερευνήσουν την υπόθεση των αντισταθμιστικών των TOR-M1, όταν άρχισαν να ερευνούν ορισμένους τραπεζικούς λογαριασμούς.

-Τώρα που, με αφορμή το σκάνδαλο Ζημενς, έρχεται στην επιφάνεια η βρωμιά των τελευταίων δεκαετιών, σκέφτομαι εκείνη την υπόθεση της επίθεσης της 17Ν κατά του Περατικού. Δολοφονήθηκε το 1997, όταν δηλαδή η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ-Σημίτη σχεδίαζε:

1.Μεγάλα έργα του ΟΣΕ και άλλα μεγάλα έργα ναυπήγησης πλοίων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

2.Την πώληση των ναυπηγείων, που πουλήθηκαν τελικά το 2001στους Γερμανούς. Τώρα γίνονται γνωστές αποκαλυπτικές πληροφορίες για μίζες της Ζήμενς για έργα του ΟΣΕ που εκτελούνταν και εκτελούνται στον Σκαραμαγκά.

Ο Σάββας Ξηρός που πάτησε την σκανδάλη στη δολοφονία του Κωστή Περατικού δολοφόνησε και τον Στίβεν Σόντερς. Την εποχή που ο δραστήριος Άγγλος Ακόλουθος Άμυνας προωθούσε δυναμικά την υποψηφιότητα του βρετανικού άρματος Challenger 2 εις βάρος του ακριβότερου γερμανικού Leopard 2. Είναι χαρακτηριστικές οι αναφορές που έγιναν εκείνη την εποχή στο Επιτελείο όσον αφορά τις αποκαλύψεις που είχε κάνει ο δαιμόνιος δολοφονηθείς ακόλουθος για τις μεθοδεύσεις που είχαν λάβει χώρα κατά τις δοκιμές των αρμάτων στο Λιτόχωρο.

Αλλά το μεγαλύτερο έγκλημα των νοσηρών και εγκληματικών αυτών οργανώσεων και των συνεργών τους, που θεωρείτο ότι υπηρετούσαν τα εθνι-κά συμφέροντα, ήταν η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ της εικόνας, της αξιοπιστίας και του κύρους της χώρας μας.

Reporter

ΥΓ. Ο λόγος περί κινήτρων

Όσα γράφει σήμερα ο Reporter μας οδηγούν σε ένα άλλο και παντελώς αδιερεύνητο κεφάλαιο της τρομοκρατίας, τα κίνητρα. Τόσο στην πραγματική ζωή, όσο και στα αστυνομικά μυθιστορήματα, ο λόγος σε ένα έγκλημα είναι πάντοτε περί «κινήτρου». Για ποιο λόγο έγινε το τάδε έγκλημα, ποιος είχε συμφέρον, διερωτώνται πρώτα απ΄ όλα οι αστυνομικοί.. Στην εγκληματική ιστορία της ελληνικής τρομοκρατίας δεν διερευνήθηκαν ποτέ τα πραγματικά κίνητρα, αλλά θεωρήθηκαν ότι επιλέγονταν παραδειγματικά με βάση την ιδεολογικοπολιτική θεώρηση της 17Ν ή του ΕΛΑ και τις επιχειρησιακές δυνατότητες που προσέφερε ο κάθε στόχος. Κανείς δεν διερωτήθηκε αν υπήρχαν και άλλα κίνητρα πέραν αυτών, όπως οικονομικά ή επιχειρηματικά.

Για παράδειγμα, η 17Ν έθετε ως πρωταρχικό ιδεολογικό και πολιτικό της στόχο την διαπλοκή. Γιατί όμως δεν βλέπουμε στον κατάλογο των θυμάτων της έστω και έναν από τους γνωστούς σε όλους τους Έλληνες άρχοντες και αρχιερείς της διαπλοκής;