Τσάϊ και συμπάθεια για τον ελληνικό λαό από τον Στάινμαϊερ

08:14 30/10/2015 - Πηγή: Antinews

Απορίας άξιον: Γιατί τελικά ήλθε στην Ελλάδα ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Φράνκ Στάινμαϊερ, αφού ουδέν νεώτερο και ουσιαστικό εκόμισε στα μείζονα θέματα του προσφυγικού – μεταναστευτικού και βέβαια του μνημονίου; Ο ίδιος δεν μπήκε καν στον κόπο να πάει ούτε μέχρι τη Λέσβο, παρ’ ότι στο πρόγραμμα του ταξιδιού του στην Ελλάδα, περιλαμβανόταν κι’ αυτό. «Δυστυχώς –είπε ο κ.Στάινμαϊερ - παρά τον σχεδιασμό του ταξιδιού

μου, δεν θα καταφέρω να είμαι αύριο εδώ και να μεταβώ στην Λέσβο». Είναι και αυτό μια ακόμα ένδειξη της «ευαισθησίας», με την οποία αντιμετωπίζει το Βερολίνο το πρόβλημα που έχει η Ελλάδα με τους μετανάστες;

Προφανώς, το ταξίδι του στην Ελλάδα, έγινε και για να ισοσταθμίσει την επίσκεψη της κ.Μέρκελ, πρόσφατα, στην Τουρκία. Αναμφισβήτητα, τόσο το ταξίδι της Καγκελαρίου στη γείτονα, όσο και το ΥΠΕΞ στην Ελλάδα, δείχνει ότι το Μεταναστευτικό «καίει» κυριολεκτικά τη Γερμανία. Όμως, το μόνο που εκόμισε εις Αθήνας ήταν τη συμπάθειά του για τις θυσίες του ελληνικού που γονατίζει κάτω από το βάρος του μνημονίου, και ταυτόχρονα αντιμετωπίζει ένα μεταναστευτικό τσουνάμι, ενώ τώρα του ζητάνε και να «φιλοξενήσει» και μερικές δεκάδες ή και εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες; Ό,τι εκόμισε ο κ. Ολλάντ, εκόμισε και ο κ. Στάινμαϊερ; Δηλαδή, μηδέν.Ο κ. Στάινμαϊερ, πάντως, δεν παύει να είναι για τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, «ο εκπρόσωπος στη διεθνή σκηνή του γερμανικού διαφωτισμού στον 21ο αιώνα.», όπως χαρακτηριστικά είπε κατά τις κοινές δηλώσεις που έκαναν.

Σεβασμός ή κοροϊδία;

Όσον αφορά την ενδεχόμενη σύνδεση του Μεταναστευτικού με το χρέος και το μνημόνιο, μάλλον το ξέκοψε εντελώς. Σε σχετική ερώτηση που του ετέθη, ο Γερμανός υπουργός διαχώρισε το θέμα σε δυο σκέλη, όπως χαρακτηριστικά είπε. Το πρώτο είναι ότι «η επιστροφή (σ.σ. της Ελλάδας) στην ανάπτυξη και στην ευημερία δεν είναι ευρωπαϊκό συμφέρον. Αυτό είναι καθαρά ελληνικό συμφέρον». Και το δεύτερο, που αφορά τα προβλήματα που δημιουργεί το Μεταναστευτικό, είπε ότι «απαιτείται και η χρηματοοικονομική υποστήριξη από πλευράς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή από πλευράς κρατών μελών της ΕΕ. Ελπίζω αυτό να μην είναι κενά λόγια, αλλά να υπάρξει πραγματική, απτή χρηματοδότηση».

Ο κ.Στάινμαϊερ, πάντως, δεν παρέλειψε να πλέξει το εγκώμιο στον ταλαιπωρούμενο –από την κρίση- ελληνικό λαό. Μέχρι εκεί όμως. «Θέλω να εκφράσω –είπε- το σεβασμό και την εκτίμησή μου για το γεγονός ότι η Ελλάδα βρήκε τη δύναμη να αποφασίσει σημαντικές μεταρρυθμίσεις όχι μόνο να τις συζητήσει, αλλά να τις εφαρμόσει, να δρομολογήσει την υλοποίησή τους. Έχουμε απόλυτη επίγνωση του βάρους και της προσπάθειας του ελληνικού λαού να καταφέρει αυτό και να δρομολογήσει αυτές τις μεταρρυθμίσεις». Αναρωτιόμαστε, πλέον, αν η λέξη σεβασμός είναι μισό δούλεμα ή και κάτι χειρότερο.

Ο κ.Στάινμαϊερ επισήμανε με ιδιαίτερη έμφαση ότι η Γερμανία θέλει να οικοδομήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με την Ελλάδα. Μάλιστα, κατά τις κοινές δηλώσεις του με τον κ.Κοτζιά, ανέφερε αυτή τη λέξη στα ελληνικά (!). Και, βέβαια, κάλεσε όλες τις πλευρές να ξεχάσουν –βρε αδερφέ- τις παλιές κακές στιγμές, οπότε «υπήρξαν ως παρανοήσεις ή και ως λάθος αντιλήψεις, λανθασμένες αντιλήψεις των Ελλήνων για τους Γερμανούς και των Γερμανών περί Ελλάδος». Όπως είπε, όμως, «εμπιστοσύνη είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη, είναι η λέξη την οποία θέλω να κρατήσω και να μάθω και είναι ακριβώς αυτό το οποίο χαρακτηρίζει την πολιτική και την διπλωματία και πρέπει να είναι κυρίαρχο στοιχείο και να αποτελεί το θεμέλιο».

Στην ίδια μοίρα Ελλάδα και Γερμανία

Όσον αφορά το Μεταναστευτικό, ορθώς βεβαίως είπε ότι «δεν θα μπορέσει ποτέ κανένα εθνικό κράτος να αντιμετωπίσει θέματα μόνο του», και ότι χρειάζεται συλλογική κινητοποίηση όλων των κρατών μελών της ΕΕ. Βέβαια, τα λέει όλα αυτά, εκτός των άλλων, επειδή και η Γερμανία πια βρίσκεται μπροστά σε ιδιαιτέρως μεγάλο πρόβλημα, εξαιτίας της συγκέντρωσης τεράστιου αριθμού προσφύγων στο έδαφός της. «Βλέπω τις δαπάνες για εμάς, για την Ελλάδα, βλέπω την επιβάρυνση», είπε. Και πρόσθεσε: «Επιβάρυνση δήμων, κοινοτήτων, κρατών. Βλέπω ακόμη και το βάρος που πέφτει επάνω στους ώμους ανθρώπων που είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν και που αυτά που συμβαίνουν ξεπερνούν τις δυνάμεις τους». Έτσι όπως τα έλεγε, σε λίγο θα έβαζε και τα κλάματα ο κ.Στάινμαϊερ. Ουδόλως βεβαίως τον ενδιαφέρει αν δεν είναι στην ίδια μοίρα η Ελλάδα με τη Γερμανία. Αν η Ελλάδα υποφέρει, και η Γερμανία, αντίθετα, έρχεται να της επιβάλλει τα χειρότερα νεοφιλελεύθερα μνημόνια.

Επισήμανε, πάντως, ότι απαιτείται κοινή ευρωπαϊκή δράση. Καλά, αν τη δει η Ελλάδα, ας πάει στις Βρυξέλλες να σφυρίξει κλέφτικα. «Οι προσφυγικές ροές –είπε- σημαίνουν μία μεγάλη επιβάρυνση για πολύ λίγες χώρες. Η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών των κρατών. Η Ελλάδα πλήττεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Δεν θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα, εάν δεν αναγνωρίσουμε πρώτον, ότι οι ιδιαίτερα επιβαρυμένες χώρες οφείλουν να έχουν τη στήριξή μας, και δεν θα καταφέρουμε να βρούμε λύση εάν η αρχή δεν γίνει, εάν δεν αναγνωριστεί ότι μεταξύ των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να υπάρχει μία δίκαιη κατανομή των βαρών».

Κοινές περιπολίες

Το θέμα των κοινών ελληνο-τουρκικών περιπολιών στο Αιγαίο, για τους μετανάστες, όπως είχε προτείνει ο εκπρόσωπος της κ.Μέρκελ, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών απέφυγε να το θίξει ευθέως και πολύ περισσότερο δημόσια. Έκανε λόγο μόνο για «ενοποίηση των προδιαγραφών (σ.σ. της ΕΕ) και ομοιογενοποίηση». Εδώ λοιπόν, είπε, «πρέπει να έχουμε μία γενική ευρωπαϊκή προσέγγιση αναφορικά με την φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. Και πέρα από αυτό μπορώ να φανταστώ τη δημιουργία μίας υπηρεσίας ευρωπαϊκής για τη φύλαξη των συνόρων, των ευρωπαϊκών συνόρων».

Δεν χάλασε όμως, και το χατίρι του κουμπάρου απέναντι, του Ερντογάν, τον οποίον μόλις προ ημερών επισκέφθηκε η κ.Μέρκελ. «Και εδώ –σημείωσε- πάλι δεν αρκεί μόνο η αναζήτηση των ευρωπαϊκών λύσεων να απευθύνεται μόνο στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν αρκεί μόνο αυτό, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και τις γειτονικές χώρες. Για αυτό, λοιπόν, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τουρκίας θα ήταν ένα σωστό βήμα».

Προς τις ρωσικές θέσεις

Ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα ήταν η άποψή του για το εάν πρέπει να κρατηθεί ο Άσαντ στην εξουσία (και για πόσο). Ως γνωστόν, οι Αμερικανοί, τυπικώς, δεν θέλουν ούτε να ακούνε γι’ αυτό. Οι Ρώσοι το αντίθετο. Οι Γερμανοί, φαίνεται, αν και πιο προσεκτικοί και ισορροπιστές, μάλλον κλίνουν προς τη ρωσική θέση. Δεν μπορεί να υπάρξει «κατάπαυση του πυρός χωρίς τον Άσαντ –είπε ο κ.Στάινμαϊερ - αλλά δεν υπάρχει και μέλλον με τον Άσαντ. Αυτό είναι δίλημμα για την αντιπολίτευση της Συρίας, αλλά η αλήθεια είναι ότι το δίλημμα αυτό αφορά όλη την κοινότητα των κρατών. Δεν υπάρχει δηλαδή ούτε λύση χωρίς τον Άσαντ».

Και αναφορικά με την Διάσκεψη για το Συριακό που θα διεξαχθεί στη Βιέννη, αυτές τις μέρες, είπε: «Για αυτό, λοιπόν, προσπαθήσαμε τους τελευταίους μήνες και εβδομάδες να γεφυρώσουμε τα βαθιά χάσματα, τα οποία θεωρούν οι μετέχοντες χάσματα που είναι εμπόδια για τη δημιουργία μιας λύσης. Και για αυτό είναι εντυπωσιακό ότι βλέπουμε αυτή τη στιγμή τις ΗΠΑ και τη Ρωσία να θέλουν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ακόμα πιο δύσκολο ήταν, ωστόσο, το γεφύρωμα μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν».

Διαβάστε περισσότερα