Τσικνοπέμπτη ή οι Πενήντα αποχρώσεις του γκριλ!

12:34 28/2/2019 - Πηγή: Antinews

Καλός ο Βαλεντίνος, ζετεμιάρης και τσαχπίνης, λουλουδάτος, ξυρισμένος, παρφουμαρισμένος, φροντισμένος μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και γεμάτος sweet nothings, αλλά σαν την Τσικνοπέμπτη δεν έχει.

Ο Έρωτας περνά από το στομάχι, το ίδιο και ο ξενέρωτας.

Οπότε αν δώσεις βάση στα θέλω της παρέας, ιδίως του “προσώπου”, ξηγιέσαι αρνίσιο παϊδάκι (αυτό που μετά θες πλυντήριο αυτοκινήτων για να πλύνεις χέρια και μούτρα) αλλά να είναι συστημικό και πολιτικά

ορθό, αντιμνημονιακή πανσέτα μεταμνημονιακής παραγωγής, αριστερή γαρδούμπα με συνταγή ΄70ς, δεξιόστροφο κοκορέτσι, εξοχικό του μεσαίου χώρου και “κλέφτικο” για όλους.

Για όλους υπάρχει λουκάνικο στο “νουμεράκι” τους, σε διάφορες γεύσεις και μεγέθη.

Αν είσαι σε αυστηρή διατροφή μόνο ένα ψητό κοτόπουλο, παϊδάκι ή ολόκληρο στη σούβλα μπορεί να σε καλύψει.

Αν πάλι είσαι του σκληρού ροκ, ξηγιέσαι προβατίνα ψητή. Τιμάς το έθιμο και τσικνίζεις ταυτόχρονα μια περίμετρο δεκαπέντε οικοδομικών τεταγώνων, μαζί με την πλατεία, το παρακείμενο πάρκο, ενώ ταυτόχρονα χτυπάν οι κόρνες της πυρασφάλειας στον κοντινότερο σταθμό του μετρό.

Αν είσαι γαύρος (σαν τον γράφοντα) μπορεί να έχεις θέματα στην πέψη γιατί δε χωνεύεται ο αποκλεισμός από τη Ντινάμο Κιέβου, ούτε και το γεγονός πως τέλος Φλεβάρη ψάχνουμε αμερικανό γκαρντ στο μπάσκετ.

Αν είσαι ταύρος, φάε σαν να μην υπάρχει αύριο, αλλά μετά πιες κοακόλα ζερό για το ξεκάρφωμα.

Άντε, και του χρόνου καλύτερα, αν δεν έχουμε κότερο, τουλάχιστον μια κότα για θυσία στο βωμό του γκριλ και των 50 αποχρώσεων του (άλλος με αίμα, άλλος medium, άλλος well done, είναι δύσκολη η τήρηση των εθίμων..).

Πηγή: emo.gr

Διαβάστε περισσότερα