«george… τu me ridicule!»,απο τη νορα ραλλη


Είναι φορές (και όσο περνάει ο καιρός, του μνημονίου ο χρόνος… τόσο οι φορές αυτές αυξάνονται) που η πραγματικότητα σου δίνει τη δυνατότητα να γράψεις το καλύτερο σου χρονογράφημα, να ζήσεις στην καθημερινότητά σου την πιο απίστευτη φαντασίωση. Και επειδή όσο περνάει ο καιρός, του μνημονίου ο χρόνος,
οι φαντασιώσεις, μαζί και τα όνειρα διαλύονται, όποτε σου τυχαίνει μία τέτοια ευκαιρία, την αρπάζεις και δεν την αφήνεις να κουνήσει ρούπι. Ακριβώς το αυτό μου συνέβη τις προάλλες όταν διάβασα τα ακόλουθα: 
(ο διάλογος είναι πραγματικός, αλλά τα ονόματα, για προφανής λόγους αιδούς της γράφουσας απέναντι στους Έλληνες (κάτι που δεν συμβαίνει και στους πρωταγωνιστές του διαλόγου), αναφέρονται μόνο με τα αρχικά τους)
Όταν ο κος Π αποφάσισε να μιλήσει για δημοψήφ… (ούτε εμείς δεν τολμάμε να αναφέρουμε τη λέξη ολόκληρη!), ο  κ. Β επικοινωνεί με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών ο οποίος δηλώνει ενοχλημένος από τις πρωτοβουλίες της Αθήνας. Τότε ο Π, ενώ συνομιλεί με τον Πρόεδρο της Κομισιόν, δέχεται ένα γραπτό μήνυμα στο κινητό του «Έχουμε χάσει την δεδηλωμένη»... Ακολουθεί διάλογος του Π με κορυφαία στελέχη (λες και βλέπουμε σαπουνόπερα του Φώσκολου! Και οι πρωταγωνιστές είναι ακόμα οι ίδιοι!)  
Keywords
Τυχαία Θέματα