Eurobank : στην αρχη του τελους της κρισης βρισκεται η ελληνικη οικονομια

09:19 14/12/2013 - Πηγή: Fimotro

Η ελληνική οικονομία βρίσκεται μπροστά σε ένα σημείο καμπής, στην αρχή του τέλους της κρίσης, εκτιμά η διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της Eurobank. Όπως εκτιμά η Eurobank, σε αυτό...
συνηγορούν:
α) Το αναμενόμενο πρωτογενές πλεόνασμα περίπου 0,4% του ΑΕΠ στο τέλος του 2013, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2014 που ψηφίστηκε στη Βουλή στις

7 Δεκεμβρίου 2013, για πρώτη φορά από το 2002 (0,7% του ΑΕΠ).
β) Την επιβράδυνση της ύφεσης σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αφού ο τριμηνιαίος ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ είναι στο -3.0% για το 3ο τρίμηνο του 2013. Η επίσημη πρόβλεψη της κυβέρνησης είναι για αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης -4,0% του ΑΕΠ το 2013 και επιστροφή σε θετικό ρυθμό ανάπτυξης 0,6% το 2014. Οι αντίστοιχες προβλέψεις της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών και Προβλέψεων της Eurobank είναι -3,9% για το 2013 και 0,4% του ΑΕΠ για το 2014.
γ) Η ανάκαμψη των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών εξαιτίας της εφαρμογής του προγράμματος διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας και της μείωσης του κόστους εργασίας.
δ) Η αναμενόμενη ανάκαμψη των επενδύσεων. Ήδη κάποια ψήγματα δραστηριότητας στο συγκεκριμένο τομέα είναι εμφανή (βλέπε αγωγό φυσικού αερίου, αιολική ενέργεια, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, οι επενδύσεις της COSCO στον Πειραιά και οι συμφωνίες με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ κτλ.). Η Eurobank αναμένει όμως σημαντική ανάκαμψη των άμεσων ξένων επενδύσεων από την αναμενόμενη επιτάχυνση της διαδικασίας ιδιωτικοποιήσεων.
ε) Η έναρξη των διαπραγματεύσεων για τη διαδικασία ελάφρυνσης του χρέους. Οι αναλυτές της τράπεζας δεν αναμένουν οριστική λύση πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου 2014, ενώ επίσης δεν θεωρούν αδύνατη τη δημοσίευση ενός προσχεδίου της λύσης νωρίτερα μετά από την οριστικοποίηση του μεγέθους του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2013 από την Eurostat. Η λύση στο πρόβλημα του χρέους δε θα έχει τη μορφή άμεσου κουρέματος του χρέους στους επίσημους δανειστές αλλά θα περιλαμβάνει απομείωση της καθαρής παρούσας αξίας του χρέους μέσω περαιτέρω μείωσης των επιτοκίων και επέκτασης της περιόδου αποπληρωμής. Μία άμεση λύση, παρόλο που έχει την υποστήριξη του ΔΝΤ, δεν φαίνεται να έχει σημαντικές πιθανότητες υλοποίησης, αφού δύσκολα θα εξασφαλίσει την έγκριση των κοινοβουλίων των χωρών μελών της ευρωζώνης. Παράλληλα, οι επίσημοι δανειστές πέραν του ΔΝΤ, δεν φαίνονται διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε άμεσο κούρεμα, θεωρώντας ότι θα μπορούσε να αποτελέσει κακό παράδειγμα για άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα χρέους.
Αν και όλα τα παραπάνω δείχνουν προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν αποτελούν μονόδρομο. Μια σειρά από ανοικτά θέματα είναι ενδεχόμενο να μην επιτρέψουν την επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αλλά αντίθετα να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν την αβεβαιότητα για την επιτυχία του ελληνικού προγράμματος οικονομικής σταθεροποίησης.
Τα δύο βασικότερα θέματα που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας σχετίζονται με το δημοσιονομικό κενό του 2014 και τα μέτρα που απαιτούνται για να κλείσει αυτό καθώς και με την προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Ξεκινώντας από τις τελευταίες, αν και ακόμη δεν έχει επιτευχθεί πλήρης συμφωνία, τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται μια έντονη κινητικότητα όσον αφορά την ολοκλήρωση των περισσότερων ανοικτών θεμάτων, τουλάχιστον για τις εναπομένουσες από τις προαπαιτούμενες μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψουν την καταβολή της δόσης του 1,0 δισ. ευρώ σύμφωνα με τις αποφάσεις του Eurogroup του τέλους Ιουλίου 2013.
Η Eurobank θεωρεί ότι μια τελική συμφωνία για όλα τα ανοικτά ζητήματα των εναπομενουσών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, με πρωτεύον αυτό των πλειστηριασμών, αλλά και για το θέμα του δημοσιονομικού κενού του 2014 θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου ή το αργότερο τις πρώτες εβδομάδες του Ιανουαρίου 2014. Σε αντίθετη περίπτωση, θα επιβαρυνθεί το κλίμα για τις προοπτικές της ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το κυριότερο η κυβέρνηση θα απολέσει βαθμούς ελευθερίας στην επερχόμενη διαπραγμάτευση με τους επίσημους δανειστές για το θέμα της ελάφρυνσης του δημοσίου χρέους.