FIRST WE TAKE MANHATTAN, THEN WE TAKE BERLIN : ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, ΜΕΤΑ ΤΟ ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΤΙ;

12:11 29/7/2011 - Πηγή: Fimotro

Του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου(από το : anatropi2020)Από την πρώτη στιγμή που, υπό την επήρρεια της άθλιας εικόνας της κυβέρνησής του, ο Γιώργος Παπανδρέου αναγκάστηκε να προβεί σε έναν ανασχηματισμό εωσκομματικών ισορροπιών και κατευνασμού των "παρεών" της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του... ΠΑΣΟΚ, άπαντες κατάλαβαν πως ο Ευάγγελος Βενιζέλος

δεν ανέλαβε το υπ. Οικονομικών για να "καεί" στις φωτιές που άφησε πίσω του ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.Από το Ζάππειο του 2007 και τη βουλιμική βιασύνη να καταλάβει τις πασοκικές Βερσαλλίες μέχρι την διεθνή αναγνώριση στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον του 2011, ο εμπειρότατος, πλέον, πολιτικός έχει διδαχθεί πολλά.Έμαθε, για παράδειγμα, πως σ'  αυτή τη χώρα όλοι δικαιούνται να ονειρεύονται και να ελπίζουν πως θα γίνουν πρωθυπουργοί. Το κατάφερε ο αποδιοπομπαίος Σημίτης, πριν απ΄ αυτόν ο στιγματισμένος Μητσοτάκης.Ακόμα περισσότερο, το κατάφερε ο "γιός του Ανδρέα" που αν και παραλίγο να χάσει εν μία νυκτί τα "αντικλείδια" της Χαριλάου Τρικούπη, το 2007, αν και λοιδωρήθηκε και χλευάστηκε όσο κανείς άλλος, επέστρεψε τροπαιούχος εκμεταλευόμενος την "μακρά απουσία" ενός Καραμανλή.Και, όπως δείχνουν τα πράγματα, το ίδιο μπορεί βάσιμα να ελπίζει και ο πολιτικά νεκραναστημένος Σαμαράς, ο οποίος κέρδισε μία παράταξη, μεγάλο μέρος της οποίας τον θεωρούσε "προδότη", και τώρα ετοιμάζεται να κερδίσει και μία ημι-πτωχευμένη χώρα.Κάπως έτσι και ο Ευάγγελος - το "Βαγγέλη" έχει σταδιακά ...εξαφανιστεί, καθώς δεν συνάδει με τη "φωτεινή πλευρά" της πολιτικής- Βενιζέλος κατάλαβε (έπαθε και έμαθε) ότι ...first we take Manhattan, then we take Berlin!...Οι συνθήκες τον βοηθούν. Αν και ο ίδιος σπανίως άφησε τις συνθήκες να επικαθορίσουν τις εξελίξεις που τον αφορούσαν. Είχε φροντίσει και τις κατάλληλες επιρροές να διαθέτει, και με τους κατάλληλους ανθρώπους να μπορεί να συνομιλεί.Κυρίως, όμως, είχε δοκιμαστεί σε επικίνδυνες αποστολές στο εσωτερικό της χώρας. Από την (νομική + συνταγματική) υπεράσπιση του Ανδρέα κατά το "βρώμικο '89",μέχρι τα πολύ δύσκολα του χειρισμού της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής κατά την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων- μία υπόθεση που θα μπορούσε να λογισθεί ως μικρογραφία και προοίμιο όσων ζούμε σήμερα με την τρόϊκα.Βεβαίως, ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν θα αναλάμβανε το ίδιο εύκολα το υπ. Οικονομικών, το φθινόπωρο του 2009, εάν μάθαινε πως τα ταμεία της χώρας είναι άδεια και οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια στη μέγγενη του ΔΝΤ.Τώρα, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η κοινωνία έχει ήδη υποστεί το πρώτο σοκ και τελεί σε μετατραυματική παραίσθηση. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου φρόντισε να κάνει τη "βρώμικη δουλείά" και, ακόμα καλύτερα για τον κ. Βενιζέλο, την αποενοχοποίησε και μετά...απέτυχε. Και, τέλος, ο πρωθυπουργός είχε απεγνωσμένα ανάγκη από έναν ισχυρό σύμμαχο, έναν θηριοδαμαστή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.Ο "Βαγγέλης" στην ΟυάσιγκτονΟ νέος "τσάρος" κέρδισε, από την άλλη, μία ουσιωδέστατη αντιπροεδρία (όχι σαν τη διακοσμητική του Θόδωρου Πάγκαλου) που τον καθιέρωσε ως "αντ'  αυτού" -αν και ενίοτε οι ρόλοι συχγέοντα