Kai πως να αλλαξει...

14:25 13/6/2013 - Πηγή: Fimotro

Του Γιάννη Μπελεγρίνη
(από το : todomino)
Έξι ιστορίες, οι οποίες συνέβησαν τον τελευταίο καιρό, αρκούν για να δείξουν το πόσο άσχημα πορεύεται αυτή η χώρα. Περιστατικά που τα είδαμε να συμβαίνουν γύρο μας και κάποια μας φάνηκαν συνηθισμένα, κάποια...
άλλα όχι. Περιστατικά που σε κάνουν κατευθείαν να σκεφτείς, ότι δυστυχώς τίποτα δεν δουλεύει σωστά.

Μέσα σε μία νύχτα, η κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει την (όντως προβληματική) ΕΡΤ. Δεν μπήκε σε διάλογο. Δεν προσπάθησε να πάει σε κάποιες άλλες εναλλακτικές συμμαζέματος

της κρατικής τηλεόρασης. Αρκέστηκε απλά στο να ανακοινώσει «ξερά» την απόφαση του κλεισίματος. Με το μέλλον να είναι θολό.

Πριν λίγο καιρό, στην περιοχή της Μανωλάδας, είχαμε σκηνές… Άγριας Δύσης. Κάποιοι αποφάσισαν ότι αντί να πληρώσουν τους μετανάστες εργάτες που απασχολούσαν στα χωράφια τους, έπρεπε να τους πυροβολήσουν. Τακτικές εκφοβισμού που μπορεί να συμβαίνουν και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, εδώ και χρόνια, αλλά να μην φτάνουν στα αυτιά μας. Η λογική του «κάνω ότι θέλω» γιατί –πιθανότατα- κανείς δεν θα με τιμωρήσει.

Λίγο πριν, είχαμε στην επικαιρότητα τους καθηγητές. Η κυβέρνηση έκρινε αναγκαίο ακριβώς πριν τις Πανελλαδικές εξετάσεις, να λύσει τα εργασιακά θέματα των εκπαιδευτικών. Οι δάσκαλοι από την πλευρά τους, ξαφνικά… ξέχασαν την προσπάθεια των μαθητών τους και έφτασαν ένα βήμα πριν την απεργία πάνω στις εξετάσεις. Τελικά οι πανελλαδικές έγιναν. Με λάθη στα θέματα, και τους υπευθύνους να τρέχουν –κατόπιν εορτής- να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Οι εισακτέοι σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ ήταν 6.800 λιγότεροι από πέρυσι, αλλά ποιος νοιάζεται…

Μόλις την περασμένη εβδομάδα, είχαμε τις κωμικοτραγικές καταστάσεις στις φυλακές
Κορυδαλλού. Όπως φαίνεται βαρυποινίτες παίρνουν άδειες, δεν ξαναγυρίζουν, και τόσο απλά είναι… ελεύθεροι. Χωρίς φαντασμαγορικές αποδράσεις, χωρίς ελικόπτερα, χωρίς πυροβολισμούς. Αυτά δεν χρειάζονται πια. Βγαίνουν από τη πόρτα και μετά κανείς δεν μπορεί να τους εντοπίσει.

Ένα σίριαλ που κρατάει πολλούς μήνες, έρχεται να προστεθεί στα υπόλοιπα περιστατικά… με άρωμα Ελλάδας που συμβαίνουν γύρο μας. Η υπόθεση στις Σκουριές Χαλκιδικής. Πάλι η κυβέρνηση «αποφάσισε και ανακοίνωσε». Πάλι δεν κατέβηκε να συζητήσει με τους πολίτες. Πάλι η κάθε ομάδα πολιτών κοίταξε μόνο την μεριά της, αδιαφορώντας για την άποψη του διπλανού. Αποτέλεσμα: Κάτοικοι χωρισμένοι σε στρατόπεδα. Υπέρ και κατά της επένδυσης. Βίαια επεισόδια με αστυνομικούς. Και μια κυβέρνηση ανήμπορη να δώσει λύση.

Χτες, διεξήχθη (όχι μέχρι το τέλος φυσικά…) ο 3ος τελικός του πρωταθλήματος μπάσκετ στο ΣΕΦ. Για άλλη μια φορά, 20-25 άτομα αποφάσισαν ότι ένας ακόμα αγώνας δεν πρέπει να τελειώσει. Με το έτσι θέλω. Τόσο απλά. Για ακόμα μια φορά, κανείς δε συνελήφθη. Και επειδή κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά, στην εκκένωση του γηπέδου που ακολούθησε, αναγκάστηκαν να φύγουν και αυτοί οι φίλαθλοι που πλήρωσαν εισιτήριο για παρακολουθήσουν δύο από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, και δεν συμμετείχαν στα έκτροπα. Δεν αμφιβάλει κανείς, ότι και του χρόνου το ίδιο έργο θα δούμε δυστυχώς.

Είναι μικρές ιστορίες, που σε κάνουν να καταλάβεις, όσο αισιόδοξος κι αν θες να είσαι, ότι δύσκολα μπορεί να αλλάξει η κατάσταση σε αυτή την χώρα. Με τον καθένα να κάνει ότι θέλει, όποτε θέλει. Με κακιές συνήθειες του παρελθόντος που δεν αλλάζουν. Με κυβερνόντες που πιο πολλά προβλήματα δημιουργούν, παρά λύνουν. Με μια Ελλάδα που έχει πολύ δρόμο μπροστά της.