Απόφαση – σταθμός για την παραγραφή φορολογικών αξιώσεων

09:14 10/3/2017 - Πηγή: Fimotro

Η 7μελής σύνθεση του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας παρέπεμψε προς οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας της συνεχούς παράτασης παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων.
Το ΣτΕ το απασχόλησε η περίπτωση εταιρείας εμπορίας πετρελαιοειδών προϊόντων στην οποία, μετά από έλεγχο στα εισοδήματά της του έτους 2002, ο προϊστάμενος της Διαπεριφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου (ΔΕΚ) Αθηνών επέβαλε σε βάρος της κύριο φόρο 3.986.826 ευρώ και πρόσθετο φόρο 11.102.850

ευρώ, λόγω ανακριβούς δήλωσης. Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών ακύρωσε το φύλλο ελέγχου φόρου (13.12.2010) για το εισόδημα του 2002 και το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε αναίρεση στο ΣτΕ.
Κατόπιν αυτού, το Β΄ Τμήμα με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Μαίρη Σάρπ και εισηγητή τον σύμβουλο Επικρατείας Κωνσταντίνο Νικολάου με την υπ’ αριθ. 675/2017 απόφασή του παρέπεμψε στην Ολομέλεια του ΣτΕ να κριθεί η συνταγματικότητα των νόμων 3513/2005, 3697/2008, 3790/2009 και 3842/2010 ως προς το σκέλος εκείνο που παρέτειναν συνεχώς το χρόνο παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση η παραγραφή πρέπει να έχει συνολικά εύλογη χρονική διάρκεια, δηλαδή να συνάδει προς την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και οι συνεχείς παρατάσεις είναι αντίθετες στην απορρέουσα από το Σύνταγμα αρχή του κράτους δικαίου και της αρχής της ασφάλειας δικαίου.
Πρόκειται ουσιαστικά για «μομφή» κατά της Πολιτείας που αποφασίζει κατά το δοκούν να παρατείνει το χρόνο παραγραφής των αξιώσεων από φορολογούμενους. Πρέπει δηλαδή να υπάρχει κάποιο όριο ώστε να μην είναι στο διηνεκές το «κυνηγητό» από την εφορία.
Ακόμη, στην απόφαση αναφέρεται ότι με νομοθετικές ρυθμίσεις παρατείνεται διαδοχικώς ο χρόνος παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου λίγο πριν από την λήξη είτε της αρχικής παραγραφής, είτε της προηγούμενης παρατάσεως αυτής με συνέπεια ο θεσπιζόμενος με το άρθρο 84 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος κανόνας της 5ετούς παραγραφής να μην έχει πλέον καμία περίπτωση εφαρμογής, ενώ διαφαίνεται αδυναμία οποιασδήποτε πρόβλεψης για τον χρόνο λήξεως της παραγραφής.