Εχασε τη μαχη με τον καρκινο ο μιχαλης μενιδιατης

18:23 21/8/2012 - Πηγή: Fimotro

Ο Μιχάλης Μενιδιάτης το τελευταίο διάστημα είχε σοβαρά προβλήματα υγείας και είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο χτυπημένος από την επάρατη νόσο. Ο αγαπημένος τραγουδιστής χιλιάδων Ελλήνων δεν τα κατάφερε και έχασε τη μάχη για τη...
ζωή. Το 1932 γεννιέται στο Μενίδι Αττικής ένας τραγουδιστής, που γράφει τη δική του ιστορία στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού. Ο Μιχάλης Καλογράνης ή όπως έγινε ευρύτατα γνωστός, Μιχάλης Μενιδιάτης. Χωρίς να έχει την εντυπωσιακή φωνή του Καζαντζίδη, του Μπιθικώτση ή του Αγγελόπουλου,

είχε την τύχη να συνεργαστεί με τους περισσότερους κορυφαίους λαϊκούς συνθέτες, βάζοντας το δικό του προσωπικό στίγμα και την αμίμητη χροιά του στα τραγούδια και γράφοντας τεράστιες επιτυχίες, κυρίως στη δεκαετία του ’60.

Ένας απ' αυτούς τους συνθέτες ήταν και ο Απόστολος Καλδάρας που ξεκινώντας με το Τι σου είπανε για μένα το 1962, δίνει στον Μενιδιάτη μερικά από τα πιο μεγάλα του σουξέ. Μην περιμένεις πια , Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις, Πετραδάκι πετραδάκι , Όπου δεις φωτιά να καίει, Περιφρόνα με γλυκιά μου και πολλά ακόμα. Είναι γνωστό πως ο Καλδάρας «επέβαλλε» τον Μενιδιάτη στην Columbia μια και ο Λαμπρόπουλος δεν τον ήθελε καθόλου. Είχανε στοιχηματίσει μάλιστα πως αν ο Μενιδιάτης έκανε επιτυχία, θα κανόνιζε ο Καλδάρας τους χρόνους διαφημίσεων της εταιρείας, κάτι βέβαια που, παρά τις τεράστιες επιτυχίες που έκανε ο τραγουδιστής, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Παρόλα αυτά οι δυο τους, εκτός από στενή φιλία, συνδέθηκαν και με κουμπαριά, αφού ο Καλδάρας βάφτισε την κόρη του Μενιδιάτη. (1)

Η συνεργασία τους συνεχίζεται και στη δεκαετία του '70 με το δίσκο Ο Μενιδιάτης Τραγουδάει Καλδάρα, που κυκλοφορεί το 1977 στη Lyra με το label της Zodiac και υπότιτλο Στου Μπουζουκιού Το Τέλι, με δώδεκα λαϊκά τραγούδια σε μουσική και στίχους του Απόστολου Καλδάρα. Δεύτερες φωνές κάνει η Σοφία Διαμαντή, η οποία εκείνη την εποχή συμμετέχει κυρίως στους δίσκους του Γιώργου Μουφλουζέλη αλλά και στη θρυλική πλέον Εκδίκηση Της Γυφτιάς του Νίκου Ξυδάκη και του Μανώλη Ρασούλη.