Κοσκωτας 26 χρονια μετα!...

15:18 24/2/2014 - Πηγή: Fimotro

Γράφει ο Κ.Π.
Κύριε διευθυντά, «μετά τη σημερινή μας συνομιλία, στην οποία μου καταλογίσατε αποτυχία και μου απευθύνατε την παραίνεση «σοβαρευτείτε» σας υποβάλλω και γραπτώς την παραίτησή μου όπως μου ζητήσατε....»
Δημήτρης Κωνσταντάρας.
Δημήτρη, «να λοιπόν που ήρθε η στιγμή να κατέβω κι εγώ από το τρενο της..ΓΡΑΜΜΗΣ. Διακόπτω έτσι ένα ταξίδι που πριν από μερικές μέρες συμπλήρωσε τέσσερα χρόνια και μπήκε στα πέντε. Όλα όμως έχουν ένα τελος....»
Γιάννης Τζιμούρτας.

Αγαπητοί φίλοι θα μου πείτε αυτός τρελάθηκε.

Μετά από τόσα χρόνια, που θυμήθηκε το Γιώργο Κοσκωτά; Αυτό που θα σας διηγηθώ μοιάζει με παραμύθι. Ψάχνοντας το αρχείο μου ανακάλυψα δύο επιστολές όπως θα τις διαβάσετε με ιστορία της εποχής εκείνης. Είναι πρωτότυπες και έχουν τη δική τους σημασία όταν ξέσπασε στα μέσα του 1988 το σκάνδαλο Κοσκωτά.

Ας με συγχωρήσει ο φίλος μου ο Δημήτρης Κωσταντάρας και ο Γιάννης Τζιμούρτας, που πιθανόν να μην τις θυμούνται η αν θέλουν να κατονομάσουν ποιοι ήθελαν να ελέγχουν την ύλη των εντύπων του ομίλου Κοσκωτά. Παράλληλα, αναλύοντας το τότε σκάνδαλο, με τα σημερινά που βλέπουν καθημερινά το φως της δημοσιότητας, από μίζες απάτες και καταχρήσεις, τολμώ να πω ότι το σκάνδαλο Κοσκωτά ήταν ένα πταίσμα μπροστά, στο σήμερα!!! Αλλά πάμε στο παραμύθι που είναι μια πραγματικότητα:

Ήταν άνοιξη του 1994, όταν για μια σειρά εκπομπών της ΕΡΤ και μετά από άδεια της Τράπεζας Κρήτης μας επέτρεψαν, για μία εβδομάδα να κάνουμε γυρίσματα, στο κτήριο της Παλλήνης, που είχε κατασκευάσει ο Γ. Κοσκωτάς και βρισκόταν το στρατηγείο των επιχειρήσεών του και ο εκδοτικός κολοσσός, πριν καταρρεύσει και ό ίδιος διαφύγει στο εξωτερικό, στα τέλη του 1988, για να τον συλλάβουν και να τον παραδώσουν αργότερα στην Ελλάδα.

Στη διάρκεια αυτή των γυρισμάτων είχα την ευκαιρία, να θαυμάσω και να εξερευνήσω από κοντά ένα σύγχρονο κόσμημα, πρωτόγνωρο για τα Ελληνικά δεδομένα. Ο πλούτος και η χλιδή παρά την εγκατάλειψη, αποτυπωνόταν σε κάθε γωνιά. Στις σκάλες στα γραφεία στα πιεστήρια. Το γραφείο του Γιώργου Κοσκωτά, είχε διπλά ανσασέρ, πόρτες ασφάλειες, ήταν ένα φρούριο. Τίποτα όμως δεν θύμιζε την παλιά του δόξα. Στον εσωτερικό χώρο, τα πιεστήρια και σε όλα τα γραφεία, πεταμένοι φάκελοι και σκόρπια χαρτιά μαρτυρούσαν έναν ζωντανό μύθο που άφηναν τη φαντασία σου να ταξιδεύει.

Από περιέργεια, όσα ήταν πεταμένα, μάζεψα μερικά για να τα διαβάσω. Μέσα σε αυτά που κράτησα βρέθηκαν και οι σημερινές επιστολές που διαβάζετε και το κλίμα που επικρατούσε, στα στελέχη του ομίλου, προσπαθώντας να ελέγξουν κάθε πληροφορία, που αφορούσε, το νεαρό επιχειρηματία και τραπεζίτη. Συγκρίνοντας την εποχή Κοσκωτά και το πολιτικο-οικονομικό σκάνδαλο, ο νεαρός επιχειρηματίας είναι ένα αθώο περιστέρι μπροστά στα δεκάδες σκάνδαλα με τα εκατοντάδες εκατ. ευρώ και τη διαφθορά στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο του σήμερα.

Κάνοντας μια βαθύτερη ανάλυση του «βρώμικου 89» όπως ονομάστηκε με το «βρώμικο 2012-13-14» και πριν, θα λέγαμε, ότι έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά διαφορετικό σενάριο. Ο Κοσκωτάς έκανε ένα λάθος. Να ασχοληθεί με τα ΜΜΕ όπως και σημερινοί επιχειρηματίες που βρίσκονται προφυλακισμένοι.

Ας θυμηθούμε την σύντομη πορεία και το μύθο Κοσκωτά, ο οποίος κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση 35 δις δραχμών, περίπου 100 εκατ. ευρώ σημερινές τιμές, με τα εκατοντάδες εκατ. ευρώ, που έφαγαν και τρώνε μέχρι σήμερα, άλλοι καρχαρίες, για να δείτε ότι έπεσε σε παγίδα και την πάτησε. Ένα σύντομο ιστορικό του μύθου για να το συγκρίνετε με το σήμερα:

Ο Γιώργος Κοσκωτάς, το 1979, επιστέφοντας από τις ΗΠΑ αναλαμβάνει διευθυντής συναλλάγματος της Τράπεζας Κρήτης σε ηλικία 25 ετών. Στη συνέχεια στα τέλη του 1980, γίνεται γνωστός για τη μεγάλη περιουσία του σε τόση νεαρά ηλικία.

Το 1982 αγοράζει τον δημοσιογραφικό και εκδοτικό οργανισμό «Γραμμή Α.Ε.» από τον Παύλο Μπακογιάννη. Το 1984 το 56% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Κρήτης και στη συνέχεια το 82% με 1 δισεκατομμυρίου δραχμές. Γίνεται εργοδότης σε περίπου 4.000 εργαζόμενους. Το 1986 επιχειρεί να αγοράσει και την Τράπεζα Κεντρικής Ελλάδας. Λόγω αντιδράσεων από τον Τύπο, η αγορά δεν πραγματοποιείται. Το 1987 αγοράζει από τον εφοπλιστή Σταύρο Νταϊφά την ΠΑΕ Ολυμπιακός. Στο λιμάνι φέρνει τον Lajos Detari. Τον υποδέχονται 50.000 οπαδοί και τον Κοσκωτά τον θεωρούν θεό τους!

Από την «Γραμμή Α.Ε.», ο Κοσκωτάς έχει δημιουργήσει έναν τυποεκδοτικό κολοσσό. Εκδίδει μία καθημερινή εφημερίδα «24 Ώρες», 6 περιοδικά, και αγοράζει άλλες τρεις αντι-κυβερνητικές. «Βραδυνή», «Εβδόμη» και την ιστορική «Καθημερινή» το 1986, την οποία στρέφει πολιτικά προς το ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα επιχειρεί να αγοράσει και την «Ελευθεροτυπία». Το άνοιγμα αυτό στο χώρο του Τύπου, κάνει το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση να βλέπει στο πρόσωπό του νεαρού επιχειρηματία, έναν πανίσχυρο εκδότη που θα της παρείχε στήριξη, με αντάλλαγμα την πολιτική κάλυψη των δραστηριοτήτων του.

Η κυβέρνηση δεν άργησε να ενισχύσει τις σχέσεις της με τον ανερχόμενο επιχειρηματία. Οι καταθέσεις στην Τράπεζα Κρήτης αυξήθηκαν μέσω των ΔΕΚΟ σε 13 δισεκατομμυρία το 1988, και στη συνέχεια εκτοξεύονται σε 76,5 δισεκατομμύρια δραχμές. Η αρρώστια του Α. Παπανδρέου και η στήριξη στο νεαρό επιχειρηματία, φέρνουν στο φως το σκάνδαλο Κοσκωτά. Πρωτοστατούν οι εφημερίδες: Ελευθεροτυπία, Έθνος, Τα Νέα, Το Βήμα.

Και ενώ ο Κοσκωτάς διαφεύγει στη Βραζιλία με τη βοήθεια του «βασιλιά» των ρουμπινιών Αργύρη Σαλλιαρέλη, στην Ελλάδα, ο τύπος κάνει λόγο για εμπλοκή του πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου στο σκάνδαλο - κατηγορείται για δωροδοκία από τον ίδιο το Κοσκωτά «Πάμπερς» - ενώ στόχο της αντιπολίτευσης είναι ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, τον οποίο κατηγορούν ότι εμποδίζει τον έλεγχο της Τράπεζας Κρήτης. Ο Κοσκωτάς τελικά συλλαμβάνεται στις ΗΠΑ οδηγείτε στις φυλακές του Salem και στη συνέχεια εκδίδετε στην Ελλάδα για να δικαστεί. Γίνονται οι εκλογές του ΄89 και στη συνέχεια η δίκη του Αιώνα όπως την χαρακτήρισαν.

Μαζί αρχίζει και το πλιάτσικο των επιχειρήσεων Κοσκωτά. Πάρε ότι θέλεις παλιατζή. Ο Αργύρης Σαλλιαρέλης, ο «βασιλιάς» των ρουμπινιών, που αργότερα μπήκε φυλακή, «αγοράζει» τον Ολυμπιακό(αλήθεια που βρίσκεται σήμερα;), ο Αλαφούζος την Καθημερινή με τις γνωστές δικαστικές περιπέτειες αργότερα, και πάει λέγοντας.

Μετά τις εκλογές του Ιουνίου, στις 18 Ιουλίου του 1989, με κυβέρνηση Τζανετάκη, η ολομέλεια της βουλής αποφασίζει την παραπομπή στο ειδικό δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά τους:

Ανδρέα Παπανδρέου, Παναγιώτη Ρουμελιώτη, Μένιο Κουτσόγιωργα, Δημήτρη Τσοβόλα, Γιώργο Πέτσο. Από αυτούς, ο Ανδρέας Παπανδρέου κρίθηκε αθώος και ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης δεν δικάστηκε γιατί είχε εκλεγεί Ευρωβουλευτής, ενώ ο Μένιος Κουτσόγιωργας πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια της δίκης. Ο Δημήτρης Τσοβόλας και ο Γιώργος Πέτσος κρίθηκαν ένοχοι για παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Βαριά ποινή έπεσε και στον Κοσκωτά, ο οποίος από το 2010 είναι ελεύθερος. Αν υπάρχουν ομοιότητες με τη σημερινή κατάσταση θα το κρίνετε εσείς.

Για τη δεκαετία του ΄90 διαλέγετε και παίρνετε... Για τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ η τριετία 1989 - 1992 έμεινε στην ιστορία ως «Βρώμικο '89», καθώς θεωρούν σκευωρία την προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας και του ενιαίου Συνασπισμού να διερευνήσουν και να αποδώσουν ευθύνες για τα σκάνδαλα της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα για το σκάνδαλο Κοσκωτά.

Αντίθετα, για τους νεοδημοκράτες ήταν μια προσπάθεια με αγνά κίνητρα για την κάθαρση της πολιτικής ζωής από τα δεινά που είχε η οκταετής κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (1981 - 1989). Η αλήθεια βρίσκεται κάπου κρυμμένη, δεν ξέρω αν τη μάθουμε ποτέ, όπως και σήμερα με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, μέσα σε μια όζουσα ατμόσφαιρα. Κλίμα αβεβαιότητας και αλληλοκατηγοριών, σε ένα μνημονιακό και αντιμνημονιακό προεκλογικό «πανηγύρι». Εξοπλιστικά, ΜΚΟ, μίζες, απάτες, κλεψιές, δωροδοκίες, υπεξαιρέσεις, παράνομες δανειοδοτήσεις..