Κυνικη αυτοκριτικη απο το δντ για λαθη στο ελληνικο προγραμμα!

23:30 29/7/2016 - Πηγή: Fimotro

Αιχμές προς τους Ευρωπαίους, για το γεγονός ότι το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους του 2012 έγινε καθυστερημένα αλλά και ότι ήταν μικρότερο από αυτό που χρειαζόταν η Ελλάδα, αφήνει το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης του ΔΝΤ...

Στη έκθεσή του για τον ρόλο του Ταμείου στα προγράμματα της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας την περίοδο 2010-2011, προϊδεάζει για τη σκληρή στάση που αναμένεται

να κρατήσει το Ταμείο, την ώρα που εκκρεμεί η νέα έκθεση βιωσιμότητας, από την οποία θα εξαρτηθεί η συμμετοχή του ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα.
Ευθύνες επιρρίπτει στην πρώην διοίκηση του Ταμείου, φωτογραφίζοντας τον Ντομινίκ Στρος-Καν, χαρακτηρίζοντας ως λάθος την πολιτική απόφασή του να χρηματοδοτήσει το 2010 την Ελλάδα με ποσό μεγαλύτερο από αυτό που της αντιστοιχούσε. Ειδικά μάλιστα λόγω του ότι η υπέρογκη χρηματοδότηση έγινε χωρίς να έχει προηγηθεί αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, επειδή, όπως αναφέρει η έκθεση, «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και κάποια κράτη-μέλη ήταν αντίθετα».
Εκθεση
Σε τεχνοκρατικό επίπεδο η έκθεση του IEO φωτογραφίζει, εμμέσως πλην σαφώς, τον Πολ Τομσεν και την ομάδα του στο Ταμείο, που το 2009 εκτιμούσαν ότι το 2012 η σωρευτική ύφεση θα έφτανε το 5,5%, ενώ τελικά εκτινάχθηκε στο 17%. «Ακολουθώντας τις λανθασμένες εκτιμήσεις για την ανάπτυξη, έπεσαν έξω και οι εκτιμήσεις για την ανεργία. Το ποσοστό ανεργίας το 2012 ήταν 25%, έναντι πρόβλεψης για 15%», σημειώνει το ΙΕΟ και προσθέτει ότι «οι συνέπειες μετάδοσης της κρίσης δεν ποσοτικοποιήθηκαν αυστηρώς ούτε συζητήθηκαν διεξοδικά στο εσωτερικό του Ταμείου».
Μεταξύ των προβλημάτων που αντιμετώπισε το ΔΝΤ ήταν ότι χρειάστηκε μήνες για να συνειδητοποιήσει ότι η διοικητική μηχανή της Ελλάδας ήταν πολύ αδύναμη και ότι οι συντεχνίες δημιουργούσαν εμπόδια στην εφαρμογή.
Την ίδια ώρα το Ταμείο βρέθηκε σε διαμάχη με τους Ευρωπαίους εταίρους, καθώς ο μηχανισμός της τρόικας αποδείχθηκε πολλές φορές αναποτελεσματικός και προβληματικός στη διαχείριση των κρίσεων.
Στην ίδια έκθεση, μεταξύ άλλων τονίζονται τα εξής:
• Το υπ' αριθμόν ένα λάθος ήταν ότι το ΔΝΤ δεν επέμεινε για αναδιάρθρωση του χρέους προτού ξεκινήσει το πρόγραμμα. Εφόσον δεν έγινε αναδιάρθρωση του χρέους προτού χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα από το Ταμείο, το ΙΕΟ αποφαίνεται πως θα έπρεπε να είχε ζητήσει από τους Ευρωπαίους μεγαλύτερη χρηματοδοτική στήριξη προς την Ελλάδα.
• Η αναδιάρθρωση χρέους που έγινε με το «κούρεμα» των ομολόγων που κατείχε ο ιδιωτικός τομέας (PSI) το 2012 έγινε με μεγάλη καθυστέρηση και το καθαρό όφελός της δεν ξεπέρασε τα 85 δισ. ευρώ (έναντι μεικτού οφέλους 200 δισ. ευρώ), μέγεθος που κρίνεται ανεπαρκές από το IEO.
• Η στρατηγική διάσωσης που υιοθετήθηκε ήταν εξαιρετικά παρακινδυνευμένη και η προσαρμογή που επιβλήθηκε στη χώρα μας ήταν υπερβολικά εμπροσθοβαρής, κυρίως επειδή έπρεπε να αποκλιμακωθεί ο λόγος χρέους/ΑΕΠ από το 2013.
• Μολονότι το ρίσκο μετάδοσης της κρίσης διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη λήψη της απόφασης για συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, την ίδια στιγμή οι συνέπειες μετάδοσης της κρίσης δεν ποσοτικοποιήθηκαν αυστηρώς ούτε συζητήθηκαν διεξοδικά στο εσωτερικό του Ταμείου. Σε άλλο σημείο επισημαίνεται ακόμα ότι η διεθνής κοινότητα θα έπρεπε να είχε επωμιστεί, τουλάχιστον εν μέρει, το κόστος της παρέμβασης ώστε να μη διαχυθεί η κρίση, κάτι που δεν έγινε.
• Οι υπερβολικά φιλόδοξες προβλέψεις που έκανε το ΔΝΤ αρχικά και οι οποίες στην πράξη δεν έβγαιναν αληθινές είχαν ως αποτέλεσμα να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη η επίτευξη των στόχων. Ενδεικτικά, γίνεται αναφορά στην υπεραισιόδοξη εκτίμηση του ΔΝΤ ότι τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις θα φτάσουν τα 50 δισ. ευρώ από τα 12,5 δισ. που αρχικά είχαν υπολογιστεί. Το ΙΕΟ παραδέχεται ότι αυτή η χαοτική διαφορά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην προσπάθεια των τεχνοκρατών του ΔΝΤ να δείξουν ότι «βγαίνουν τα νούμερα» σε σχέση με τη βιωσιμότητα του χρέους και τους δημοσιονομικούς στόχους.
• Το ΔΝΤ χρειάστηκε μήνες για να συνειδητοποιήσει ότι η διοικητική ικανότητα της Ελλάδας ήταν πολύ αδύναμη και ότι τα κατεστημένα συμφέροντα δημιουργούσαν ανυπέρβλητα εμπόδια.
• Η τεχνική βοήθεια που παρείχε το ΔΝΤ στην Ελλάδα αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, λόγω της ανάγκης συντονισμού με την Task Force της Ε.Ε., η οποία βασιζόταν σε εξωτερικούς συμβούλους από τα κράτη-μέλη.
Το πρώτο λάθος
Το υπ' αριθμόν ένα λάθος ήταν ότι το ΔΝΤ δεν επέμεινε για αναδιάρθρωση του χρέους προτού ξεκινήσει το πρόγραμμα. Εφόσον δεν έγινε αναδιάρθρωση του χρέους προτού χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα από το Ταμείο, το ΙΕΟ αποφαίνεται πως θα έπρεπε να είχε ζητήσει από τους Ευρωπαίους μεγαλύτερη χρηματοδοτική στήριξη προς την Ελλάδα.
Κίνδυνος
Η στρατηγική διάσωσης που υιοθετήθηκε ήταν εξαιρετικά παρακινδυνευμένη και η προσαρμογή που επιβλήθηκε στη χώρα μας ήταν υπερβολικά εμπροσθοβαρής, κυρίως επειδή έπρεπε να αποκλιμακωθεί ο λόγος χρέους/ΑΕΠ από το 2013.