Με ελληνικη ψυχη ειναι ακομη ζωντανοι

13:35 20/6/2014 - Πηγή: Fimotro

Γράφει ο : Αντώνης. Α. Αντωνόπουλος
Δημοσιογράφος ΕΣΗΕΑ
Real fm-pamesportw.gr
Κατέθεσαν την ψυχή και τον ιδρώτα τους, διέσωσαν την αξιοπρέπεια τους και έμειναν ζωντανοί στο κυνήγι της πρόκρισης ,παρά το γεγονός ότι έπαιζαν ένας λιγότερος για 50΄. Η Εθνική Ελλάδας «θυμήθηκε» την...
συνταγή της επιτυχίας της και «έκλεψε» ένα πολύτιμο βαθμό από τους Ιάπωνες που την βομβάρδιζαν ανελέητα. Από την αρχή του ματς στην Αρένα των Αμμόλοφων του Νατάλ, η εθνική μας έδωσε χώρους στην Ιαπωνική ομάδα, αναγκάζοντας την να ακολουθήσει

το δικό μας αργό τέμπο, και ευελπιστώντας να χτυπήσουμε στην κόντρα επίθεση εκμεταλλευόμενη τον Μήτρογλου που ξεκίνησε από την αρχή μαζί με τον Φετφατζίδη. Στο 10΄ο Κονέ που ήταν από τους καλύτερους και σε αυτό το μας σε ένα σόλο από την μεσαία γραμμή έπιασε δυνατό σουτ που μπλόκαρε όμως ο Ιάπωνας Καβασίμα. Οι Ιάπωνες είχαν την κατοχή και την κυκλοφορία στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, με κάθετες και πλάγιες μπάλες, και επιχειρούσαν να διασπάσουν την ελληνική άμυνα, να βρουν την τρύπα της βελόνας για να πετύχουν το γκολ. Στο 28 είχαν ίσως την καλύτερη ευκαιρία τους όταν ο άσσος της Μίλαν Χόντα σε εκτέλεση φάουλ ανάγκασε τον Ορέστη Καρνέζη σε διπλή απόκρουση. Στο 38΄ ο διαιτητής του αγώνα Ζοέλ Αγκιλάρ από το Σαλβαδόρ δείχνει δεύτερη κίτρινη (Κόκκινη) στον αρχηγό της Εθνικής ομάδας αλλά επιπόλαιο Κώστα Κατσουράνη για σκληρό φάουλ. Απόλυτα σωστή και δικαιολογημένη απόφαση, που δεν ξεσήκωσε μόνο τα δικά μας νεύρα η ανευθυνότητα του Κατσουράνη ,αλλά ευτυχώς και των συμπαικτών του που απέδειξαν ότι έπαιζαν καλύτερα χωρίς… αυτόν. Και εκεί που θα περίμενε κανείς την κατάρρευση της εθνικής παίζοντας με 10, ο Τοροσίδης πιάνει οβίδα για να γκρεμίσει τα Ιαπωνικά γκολπόστ, με τον Καβασίμα και πάλι να αρνείται με ωραία απόκρουση. Ο Μητρογλου άτυχος για μια ακόμη φορά βγαίνει από το ματς λόγο τραυματισμού ,και μένει ο Γκέκας. Ο Σάντος βγάζει τον Φετφατζίδη και περνά στο ματς τον Καραγκούνη. Όχι μόνο για λόγους καθαρά αγωνιστικούς αλλά σημειολογικούς και ψυχολογικούς. Σωστή κίνηση όπως αποδείχτηκε στην συνέχεια. Ο «Τυπάρας» για μια ακόμη φορά έβγαλε την ψυχή του και έδωσε το σύνθημα και στους άλλους.
Με διπλή ζώνη άμυνας σε δυο τετράδες και τον Γκέκα μόνο του μπροστά ,ποιο μπροστά στον άξονα δηλαδή γιατί εκεί ήταν η κορυφή μας, η Εθνική έβγαλε την ελληνική ψυχή της και έμεινε όρθια.
Ο Ιάπωνας τερματοφύλακας Καβασίμα σε 3-4 περιπτώσεις όπως αυτή στο 60΄σε κόρνερ του Καραγκούνη και κεφαλιά του Γκέκα ήταν εκεί με καθαρό μυαλό και σωστά αντανακλαστικά.
Η ώρα περνούσε και η παρέα του Χόντα ,Ναγκατόμο, Καγκάβα, Οκούμπο, Οκαζάκι ,Γιοσίντα, πραγματικά καμικάζι βομβάρδιζαν την απροσπέλαστη ελληνική άμυνα που έμοιαζε στα μάτια τους ως η αμερικανική βάση του Πέρλ Χάρμπορ. Στο 67΄οι Γιαπωνέζοι έχασαν ίσως την μεγαλύτερη από τις ευκαιρίες που δημιούργησαν, όταν σε ένα τρυγωνάκι έξω από την ελληνική περιοχή ,και σέντρα από την δεξιά πλευρά επίθεσης τους ο Οκούμπο δεν πρόλαβε ευτυχώς για εμάς ,να μπει ο ίδιος μαζί με την μπάλα στα δίχτυα μας.
Σε καμιά περίπτωση δεν μιλάμε για ποδόσφαιρο ποιότητας και αυτά που έχουμε δει σε εξαιρετικά παιχνίδια του παγκοσμίου αυτού κυπέλλου της Βραζιλίας. Ήταν ένα παιχνίδι σκοπιμότητας καθαρής και ξάστερης, με μια φλύαρη και αναποτελεσματική Ιαπωνία από την μια, και μια προβλέψιμη Ελλάδα που αν γινόταν παγκόσμιο κύπελλο άμυνας θα πήγαινε τελικό. Προς το παρόν έμειναν στο παιχνίδι της πρόκρισης με αξιοπρέπεια και έδωσαν αυτό που είχαν και μπορούσαν την ψυχή τους. Δεν είναι και λογικό να έχουμε απαιτήσεις που δεν συνάδουν και με τις δυνατότητες αλλά και με τα δεδομένα των αντιπάλων. Θα είναι θρίαμβος η πρόκριση στους «16» και για να πετύχουν κάτι τέτοιο θα πρέπει να βρουν τρόπο να κερδίσουν την παρέα Του Ντρογμπά και του Γιάγια Τουρέ στις 24 του μήνα στο Καστελάο της Φορταλέζα. Γιατί δεν θα έχει κανένα νόημα να παίξουν για να μην χάσουν όπως χθες. Και αυτή είναι δουλειά του Φερνάντο Σάντος. Να βρει τρόπο να παραβιάσει τα αντίπαλα δίχτυα η ομάδα. Αν του διαφεύγει έχει και τον Αθανασιάδη στην αποστολή, που θα τον έχει παίκτη και μετά το Μουντιάλ. Ένα γκολ θέλουμε ρε, τι ζητάμε καμιά περιουσία.