Σελιδες απο την προϊστορια των ελληνικων δημοσκοπησεων

19:37 21/4/2012 - Πηγή: Fimotro

Ρεπορτάζ : Τάκης Κατσιμάρδος
(από την Ημερησία)
Εως τις αρχές της δεκαετίας του 1950 υπάρχουν πολλές περιπτώσεις -ανεκδοτολογικού τύπου οι περισσότερες- για εμπειρικές «μετρήσεις», που επαληθεύτηκαν ή διαψεύστηκαν πανηγυρικά στις κάλπες. Χαρακτηριστικές είναι οι...
περιπτώσεις του Χ. Τρικούπη το 1895, όταν ούτε βουλευτής εκλέχτηκε. Τέσσερα χρόνια αργότερα του Θ. Δηληγιάννη, αλλά και του Ελ. Βενιζέλου το 1920:Ο γηραιός και πολύπειρος ηγέτης του Εθνικού Κόμματος είχε προβλέψει την ήττα του, αλλά όχι και

τη συντριβή του.Ο αρχηγός των Φιλελευθέρων ήταν πεπεισμένος για τη νίκη του στις «μοιραίες» εκλογές της 1ης Νοεμβρίου, αλλά κατακρημνίστηκε. Όπως παραδεχόταν, εκ των υστέρων, ο ίδιος και οι περισσότεροι υπουργοί του, υπολόγιζαν «ότι ο λαός θα ενέκρινε τα γενόμενα» από την κυβέρνηση.Ο φιλοβενιζελικός Τύπος προεξοφλούσε τότε τη μεγάλη νίκη των Φιλελευθέρων: «Αι θαυμασταί και πρωτοφανείς υποδοχαί ων έτυχε ο Κυβερνήτης καταδεικνύουν... ότι ο πάντοτε σοφός λαός θα προβή εις δημοψήφισμα υπέρ του Βενιζέλου, ίνα ούτος περιβαλλόμενος δι' απολύτου κοινοβουλευτικής ισχύος επιδοθή απερίσπαστος εις το μέγα έργον της ανορθώσεως... Ουδεμία υπάρχει αμφιβολία». Για τις ίδιες, όμως, εκλογές υπάρχει και αντίθετη πρόβλεψη του Μποδοσάκη Αθανασιάδη. Όπως αναφέρει σε αυτοβιογραφικό σημείωμα οι «υπολογισμοί» του, ανάμεσα στους πρόσφυγες, που μετέφερε με ατμόπλοια από τη Μ. Ασία για να ψηφίσουν τους Φιλελεύθερους, δεν έδειχναν βενιζελική νίκη. «Μετρήσεις» έκαναν, όμως, τότε και οι αντίπαλοι του Βενιζέλου. Ο Δ. Γούναρης υπολόγιζε ότι το κόμμα του (Ηνωμένη Αντιπολίτευση) θα συγκεντρώσει πλειοψηφία 40-50 εδρών. Και σε κάθε περίπτωση όχι λιγότερες από 190 έδρες στη Βουλή σε σύνολο 370. Τελικά, οι βενιζελικοί βουλευτές θα είναι λιγότεροι από κάθε πρόβλεψη.Οκτώ χρόνια αργότερα (εκλογές του 1928) ο Βενιζέλος δεν θα πιστεύει, πια, σε προβλέψεις βασισμένες στο «ρεύμα», τις περιοδείες και τις συγκεντρώσεις. Γράφει στη γυναίκα του ύστερα από θριαμβευτικές προεκλογικές υποδοχές: «Ύστερα από την 1η Νοεμβρίου του 1920 δεν τολμώ να κάνω προβλέψεις...». Τελικά, τότε, συγκέντρωσε πάνω από το 60% των ψήφων και τη συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή.Την ίδια περίοδο στην Ελλάδα «συναντάται» η στατιστική με την κοινωνική έρευνα, αλλά η εφαρμογή της, σ' αυτό που θα ονομαστεί αργότερα σφυγμομέτρηση, θα εμφανιστεί ύστερα από δυο δεκαετίες. Νωρίτερα και λίγο αργότερα έχουν ιδρυθεί σε άλλες χώρες ινστιτούτα ερευνών ακριβώς μ' αυτό το αντικείμενο, με διασημότερο του Gallup στις ΗΠΑ (1936). Στα καθ' ημάς εμπειρικές μετρήσεις θα δουν το φως μεταπολεμικά, θα είναι δημοσιογραφικού τύπου και κατά κανόνα «κατασκευασμένες». Ιδού μερικές ενδεικτικές περιπτώσεις:Το 1951 η συντηρητική εφημερίδα «Εμπρός» θα «διεξάγει μιαν αμερόληπτον σφυγμομέτρησιν των πολιτικών προτιμήσεων του ελληνικού λαού», μέσω απεσταλμένων και ανταποκριτών της σε όλη τη χώρα. Παραμονές των εκλογών δημοσιεύει τ' «αποτελέσματα». Για την πρώτη αναμέτρηση προβλέπει μεγάλη νίκη του Παπάγου (Εθνικός Συναγερμός). Κυβέρνηση, όμως θα κα