''συνδρομο στοκχολμησ'' ...

18:54 13/5/2012 - Πηγή: Fimotro

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Αγαπητό Fimotro,
Ακούγοντας σε διπλανό τραπέζι καφέ να συζητούν έντονα δυο φίλοι για την ''ακυβερνησία'' στην Ελλάδα και τον έναν να λέει στον άλλον ''Ακυβερνησία είπες ; Αλήθεια, έφυγε η Τρόικα;'' σκέφτηκα αυτόματα τα κόμματα της ΝΔ και...
του ΠΑΣΟΚ και την εμμονή τους στη Βίβλο του Μνημονίου. Και κάπως έτσι, σχεδόν ασυναίσθητα, προσπαθώντας να την

εξηγήσω, όχι πια με οικονομικούς όρους που είδαμε που μας οδήγησαν σε οικονομικό, κυρίως όμως σε κοινωνικό επίπεδο, κατέφυγα στην ψυχιατρική και την εγκληματολογία μήπως και βρεθεί άκρη.
Μια εξήγηση λοιπόν θα μπορούσε να είναι το γνωστό '' σύνδρομο της Στοκχόλμης '' που περιγράφει το '' δεσμό '', το συναισθηματικό '' δέσιμο '' που αναπτύσσεται μεταξύ θύματος και θύτη που στην πραγματικότητα αποτελεί, όπως λένε οι ειδικοί, μια στρατηγική επιβίωσης των θυμάτων '' κακοποίησης '' και '' εκφοβισμού ''. Και βεβαίως οι ρόλοι εδώ ξεκάθαροι : ο θύτης είναι η Τρόικα, ενώ το ρόλο του θύματος ερμηνεύουν, εκ περιτροπής πάντα ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ μέχρι πρόσφατα, ΔΗΣΥ, αλλά και Φ. Κουβέλης τελευταία, μάλλον χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της ΔΗΜΑΡ.
Τα συμπτώματα του συνδρόμου χαρακτηριστικά : αρχίζουμε από τα θετικά συναισθήματα του θύματος προς στο θύτη του ( λένε τα φιλομνημονιακά και κρυφομνημονιακά κόμματα ότι η Τρόικα και το Μνημόνιο είναι ευτυχία και ότι οι δανειστές μας που είναι καλοί άνθρωποι θέλουν να μας σώσουν ), μετά έρχονται τα αρνητικά συναισθήματα του θύματος απέναντι στην οικογένεια, τους φίλους ή τις αρχές που προσπαθούν να τους σώσουν, να τους υποστηρίξουν ή να κερδίσουν την απελευθέρωση τους ( '' δε θέλουμε εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ μας οδηγεί στη χρεοκοπία και την καταστροφή, εμείς θέλουμε την ασφάλεια, τη θαλπωρή του Μνημονίου που μας εξασφαλίζει σε τακτά χρονικά διαστήματα τη δόση μας για να πληρώνουμε τους τόκους των δανείων μας). Μετά ακολουθούν τα θετικά συναισθήματα του θύτη απέναντι στο θύμα του ('' καλά τα πάτε, Έλληνες, συνεχίστε έτσι και θα σας δώσουμε κι άλλα χρήματα και αν κάνετε ότι σας λέμε θα φροντίσουμε να έχετε και μια κάποια ανάπτυξη), αλλά και η συμπεριφορά υποστήριξης από το θύμα και η κατά καιρούς παροχή βοήθειας στον θύτη του ('' χαρά μας να έχουμε πρωθυπουργό τον άνθρωπο σας Λ. Παπαδήμο και ναι, θα καθυστερήσουμε τουλάχιστον τρεις μήνες τις εκλογές). Και τέλος, έχουμε την ανικανότητα εμπλοκής σε συμπεριφορές που μπορεί να βοηθήσουν το θύμα να απελευθερωθεί από το θύτη του ('' να φτιάξουμε μια κυβέρνηση συνεργασίας, μια οικουμενική, ως το 2014 τουλάχιστον, έτσι για να κερδίσουμε χρόνο παρέα με το Μνημόνιο'').
Και σκέφτομαι ότι η επιστήμη αυτή τη φορά κατάφερε να δώσει αρκετά ικανοποιητικές απαντήσεις.