Θελει το κκε να κρυφτει και η χαρα δεν το αφηνει

23:50 21/11/2012 - Πηγή: Fimotro

Του Θωμά Σίδερη
Θέλει η π…… να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Κάπως έτσι αντιδρά και το ΚΚΕ μόλις μαθαίνει ότι κάποιος συγγραφέας – μη μέλος του ΚΚΕ πεθαίνει. Τι κι αν ο συγγραφέας πέρασε τριάντα χρόνια στη φυλακή σαν...
πολιτικός κρατούμενος! Κουπόνια πούλησε; Ριζοσπάστη έδωσε χέρι με χέρι; Πλάτες έβαλε για να χτιστεί το Σπίτι του Λαού; Πανό σήκωσε στις πορείες του ΠΑΜΕ; Με 93 λέξεις, όσα είναι πάνω κάτω τα χρόνια του ΚΚΕ,

ο Ριζοσπάστης «αποχαιρετά» τον Χρόνη Μίσσιο. Στο πίσω μέρος του μυαλού τους τα κομματικά στελέχη θα σκέφτηκαν «άντε, ξεμπερδέψαμε και μ’ αυτόν τον προδότη, που δε στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων». Στο επίσημο πάντως όργανό τους έγραψαν κάτι που δεν απέχει και πολύ από αυτό που σκέφτηκαν: «Δε στάθηκε (ο Μίσσιος) στο πλευρό των λαϊκών αγώνων και της δράσης των κομμουνιστών, αφού δεν πίστευε στη διέξοδο της ταξικής πάλης, ενώ βρήκε «στέγη» στη λεγόμενη «ανανεωτική» Αριστερά». Το ίδιο «κατευόδιο» επεφύλαξαν πριν από περίπου ένα χρόνο και στον Βάτσλαβ Χάβελ. Τουλάχιστον Χάβελ, εσύ έφυγες νωρίς, νωρίτερα από τον Μίσσιο. Όταν πέθανε ο Χάβελ, έψαξα στον Ριζοσπάστη για να δω τι έγραψε γι’ αυτόν το πνευματικό σκέλος του ντόπιου αντικαπιταλιστικού συστήματος. Χωρίς πολύ κόπο, εντόπισα το σχετικό δημοσίευμα. «Πέθανε ο αντικομμουνιστής Χάβελ» ήταν ο τίτλος του ανυπόγραφου κειμένου, λες και ο συντάκτης του χαιρόταν με την καρδιά του που πέθανε ένας άνθρωπος, δηλαδή τι άνθρωπος, ένα απόβρασμα του καπιταλισμού που μας έκανε τη χάρη κι εξαφανίστηκε από αυτόν τον πλανήτη. Λέω «συντάκτης» και όχι «συνάδελφος δημοσιογράφος», γιατί εξακολουθώ να πιστεύω ότι το έργο του δημοσιογράφου είναι ανθρωποκεντρικό, έχει σαν βάση τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το αν είναι μέλος του κομμουνιστικού κόμματος ή όχι. Το δημοσίευμα εκείνο ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Πέθανε, την Κυριακή το πρωί, σε ηλικία 75 χρόνων, εξαιτίας προβλημάτων στους πνεύμονες, ένας από τους πρωτεργάτες της αντεπανάστασης στην Τσεχοσλοβακία και πρώτος Πρόεδρος της χώρας μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, Βάτσλαβ Χάβελ. Γεννημένος το 1936 από ιδιαίτερα εύπορη οικογένεια, ο Χάβελ - που υπήρξε θεατρικός συγγραφέας και ποιητής -έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπονόμευση του σοσιαλισμού από το 1968, τη λεγόμενη “Άνοιξη της Πράγας”, την πρώτη απόπειρα ανατροπής που παρουσιάστηκε με το οπορτουνιστικό προσωπείο του “σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο”. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της λεγόμενης “Χάρτας 77”, ένα κείμενο που αξιοποιήθηκε από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για την παρέμβαση στο εσωτερικό της χώρας. Από το 1968 έως το1989 περιόδευσε σε δυτικές χώρες με τη μάσκα του διανοούμενου «αγωνιστή».Μετά την ανατροπή, το Νοέμβρη του 1989, υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος τηςΤσεχοσλοβακίας, ενώ μετά τη διάσπαση της χώρας, το 1993, παρέμεινε Πρόεδρος της Τσεχίας έως το 2003. Δρομολόγησε την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ το 1999, καθώς και στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004, με αρνητικές συνέπειες για το λαό και επαινέθηκε από όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για τις ...πολύτιμες υπηρεσίες που τους προ