Θρήνος στη γαλλία για την ψυχαναλύτρια που πνίγηκε για να σώσει δύο παιδιά

20:00 26/7/2017 - Πηγή: Fimotro

«Μεγάλη φιλόσοφος, ψυχαναλύτρια, μας βοηθούσε να ζούμε και να σκεφτόμαστε τον σημερινό κόσμο», έγραψε στο Τwitter η υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, Françoise Nyssen.

H 53χρονη Ντουφουρμαντέλ καθόταν στην παραλία της παραλίας Pampelonne, κοντά στο Σεν Τροπέ, όταν αντιλήφθηκε δύο ανήλικους να πασχίζουν, χωρίς αποτέλεσμα, να βγουν στην στεριά.

Αυτόπτες μάρτυρες κατέθεσαν αργότερα πως η γυναίκα, η οποία στο παρελθόν είχε γράψει βιβλίο για τη σημασία του ρίσκου

στην ανθρώπινη ζωή με τίτλο «Ωδή στο ρίσκο», προσπάθησε να κολυμπήσει ως το σημείο που βρίσκονταν τα παιδιά, αλλά παρασύρθηκε από ένα ισχυρό ρεύμα και έχασε τις αισθήσεις της. Ηταν μια ημέρα με ισχυρούς ανέμους και στην παραλία είχε αναρτηθεί η επιγραφή «Απαγορεύεται σήμερα η κολύμβηση».

Τα παιδιά διασώθηκαν τελικά από ναυαγοσώστες, αλλά η φιλόσοφος δεν είχε την ίδια τύχη, αφού όλες οι προσπάθειες ανάνηψης μετά την ανάκτησή της απέβησαν άκαρπες.

Εκτός από το βιβλίο της για τη σημασία του ρίσκου στη ζωή του ανθρώπου, η Ντουφουρμαντέλ είχε γράψει και μία σειρά δοκιμίων για το ίδιο ζήτημα. Σε πρόσφατη συνέντευξή της στην εφημερίδα Liberation υπογράμμιζε πως η ιδέα της απόλυτης ασφάλειας είναι μία «φανταστική κατάσταση».

«Όταν υφίσταται ένας πραγματικός κίνδυνος που πρέπει να αντιμετωπιστεί ώστε να επιβιώσουμε (…), έχουμε ένα ισχυρό κίνητρο για να δράσουμε, να αφοσιωθούμε και να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας», εξηγούσε.

«Όταν φανταζόμαστε την επίθεση ενός εχθρού, έχουμε συχνά την προδιάθεση της παράλυσης και ένα αίσθημα ανημποριάς που ζητά να ικανοποιηθεί από τη μητρική προστασία. Αυτή ακριβώς την υπερπροστασία ποθούμε», έγραφε η Ντουφουρμαντέλ.

«Πολύ συχνά μιλάμε για κίνδυνο της ζωής κάποιου ανθρώπου, αλλά το να ζει κανείς είναι από μόνο του κίνδυνος», σημείωνε η ψυχαναλύτρια.

Το 2015 είχε δημοσιεύσει και ένα μυθιστόρημα, «Η άλλη όψη της φωτιάς», ένα συγκλονιστικό θρίλερ το οποίο παγιδεύει τον αναγνώστη στα βήματα μας νεαρής Αμερικανίδας η οποία έχει εμμονή με μια άγνωστη.

Το πρώτο βιβλίο της Γαλλίδας ψυχαναλύτριας είχε γραφεί από κοινού με τον Ζαν Ντεριντά, ενώ έγραφε άρθρα στην εφημερίδα Liberation.
Aπαντώντας στην εφημερίδα Le Monde, το 2015, στο ερώτημα «μπορεί να ζει κανείς χωρίς ρίσκο;», είχε απαντήσει: «Ολη η ζωή μας είναι ρίσκο. Το να ζεις χωρίς ρίσκο είναι σαν να μη ζεις πραγματικά. Είναι σαν να είσαι ημιθανής, με πνευματική αναισθησία (…). Το ρίσκο ξεκινάει στις πιο μικρές λεπτομέρειες και κινήσεις της ζωής. Το να βγεις από τη ρουτίνα και τις συνήθειες είναι ήδη ένα ρίσκο. Σημαίνει να αφεθείς στην αλλοίωση, να συναντάς την αλλοίωση σε κάθε γεγονός».