Το δυσκολο τανγκο των τριων

10:57 8/7/2012 - Πηγή: Fimotro

Ρεπορτάζ : Άρης Ραβανός
(από το Βήμα της Κυριακής)
Η συγκατοίκηση διαφορετικών κομμάτων με αντικρουόμενες ιδεολογικές αφετηρίες σε μια κυβέρνηση είναι μια πρωτόγνωρη διαδικασία για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η κυβέρνηση...
των τριών κυβερνητικών εταίρων, υπό την πρωθυπουργία του κ. Αντ. Σαμαρά, αποτελεί μια εξαιρετικά δύσκολη άσκηση πολιτικών ισορροπιών, σε μια χώρα που δεν διαθέτει κουλτούρα συνεργασιών. Η ευστάθεια της κυβέρνησης επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τις εύθραυστες ισορροπίες στο εσωτερικό των κομμάτων και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το μέλλον. Η εβδομάδα που πέρασε, με τη συνάντηση του κ. Σαμαρά με τους πολιτικούς αρχηγούς, του ΠαΣοΚ κ. Ευ. Βενιζέλο και της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φ. Κουβέλη, αλλά και τις τηλεφωνικές επαφές τους και την κατ' ιδίαν συνομιλία των εκπροσώπων τους, για τη διαμόρφωση των προγραμματικών δηλώσεων, ανέδειξε το προβληματικό πεδίο.

Το γεγονός ότι ως την τελευταία στιγμή υπήρχαν θολά σημεία επί του τελικού κειμένου των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, ενώ χρειάστηκε να γίνουν εκατέρωθεν υποχωρήσεις, επιβεβαίωσε από τη μία πλευρά ότι θα πρέπει να ρίχνουν και οι τρεις αρκετό... νερό στο κρασί τους και από την άλλη ενίσχυσε τους φόβους για ρήξη στο μεσοπρόθεσμο διάστημα.
Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των τριών κυβερνητικών εταίρων και το μέγα ερώτημα για όσους παρατηρούν με προσοχή τις κινήσεις και είναι γνώστες του παρασκηνίου είναι «πότε θα ξεσπάσει η πρώτη κρίση» που θα προκαλέσει τριγμούς στο κυβερνητικό σχήμα.
Κεντρικά κυβερνητικά στελέχη, που κινούνται ανεξάρτητα από το Μέγαρο Μαξίμου, έλεγαν ότι είναι προφανές ότι οι κκ. Βενιζέλος και Κουβέλης προσπαθούν επί της ουσίας να συμβιβάσουν τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση με το κομματικό κόστος.
Στις συζητήσεις που γίνονται σε αρκετά υπουργικά, πολιτικά και επιχειρηματικά γραφεία κυριαρχεί η επιχειρηματολογία ότι υπάρχει θέμα με τον βαθμό συνοχής της κυβέρνησης, σε συνδυασμό με τα δομικά προβλήματα και την έλλειψη πραγματικής διάθεσης συνεργασίας.
Αντίθετα, στο πρωθυπουργικό περιβάλλον δεν θέλουν να είναι αφοριστικοί, απορρίπτουν τα διάφορα «συνωμοσιολογικά» σενάρια που κυκλοφορούν για σχέδιο ρήξης των κκ. Βενιζέλου και Κουβέλη με τον κ. Σαμαρά και θέλουν να πιστεύουν ότι ΠαΣοΚ και ΔΗΜΑΡ θα αποδείξουν και στην πράξη ότι στόχος τους είναι το εθνικό συμφέρον και όχι να υποστούν τη λιγότερη φθορά.
Ο Πρωθυπουργός, που διατηρεί ανοιχτή γραμμή μαζί τους, αν και αναγνωρίζει τις δυσκολίες της συγκατοίκησης, έχει μπροστά του, εκτός από τη συνοχή της κυβέρνησης και τις ισορροπίες που πρέπει να τηρήσει, δύο μέτωπα: το ένα είναι το κοινωνικό πεδίο, όπου η ΝΔ έχει καλλιεργήσει προσδοκίες με βάση το περίφημο δόγμα περί επαναδιαπραγμάτευσης, και το άλλο είναι το ευρωπαϊκό περιβάλλον, όπου οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι επιζητούν άμεσα αποτελέσματα στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων. Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν διαγνώσει κινήσεις που χρήζουν προσοχής και διερεύνησης για τους πραγματικούς στόχους των κυβερνητικών εταίρων.
Ο