Οι αλήθειες ενός θρύλου!

11:47 16/9/2015 - Πηγή: Bam

Όχι μόνο δεν δίστασε ποτέ μπροστά στην πτώση, αλλά, αντιθέτως, ήταν εξπέρ, τόσο βουτώντας από τους βατήρες, όσο και στο ρίσκο κατακρήμνισης της αρρενωπότητάς του στην πιο “politically correct” εποχή.

Ο Γκρεγκ Λουγκάνις, διάσημος Ολυμπιονίκης και ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές, αν όχι ο κορυφαίος όλων των εποχών στον χώρο των καταδύσεων, θα μιλήσει την Τετάρτη (19.00) στο ελληνικό κοινό για τη λάμψη της δικής του σεξουαλικής διαφορετικότητας πλάι στο ατόφιο χρυσάφι των τεσσάρων ολυμπιακών μεταλλίων του.

Μετά από πρόσκληση της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Κέντρο Ζωής»,

ο 56χρονος Γκρεγκ Λουγκάνις θα είναι το τιμώμενο πρόσωπο στο Μέγαρο Μουσικής σε εκδήλωση που έχει τίτλο «Βγαίνοντας στην επιφάνεια-Η ιστορία του Greg Louganis» είναι η οροθετικότητα (φορέας HIV/AIDS) και το δικαίωμα στη διαφορετικότητα.

Ο διάσημος Ολυμπιονίκης, μέσα από μια προσωπική βιωματική αφήγηση, θα αναφερθεί στον αγώνα του κατά του κοινωνικού στιγματισμού και των διακρίσεων, σε μια εποχή που ο περισσότερος κόσμος δεν γνώριζε καν τι είναι ο ιός HIV.

Σκοπός του ομιλητή είναι να ευαισθητοποιήσει τους ακροατές, απέναντι στους ανθρώπους που ζουν με τον HIV/AIDS στην Ελλάδα.

Η είσοδος είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας, που θα διανεμηθούν στις 17:30. Έχει προβλεφθεί ταυτόχρονη μετάφραση (στα αγγλικά και στα ελληνικά) και διερμηνεία στη νοηματική γλώσσα.

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί απευθείας μέσω της ιστοσελίδας του Μεγάρου (www.megaron.gr).

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ (1988), κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο παίρνοντας άριστα από όλους τους κριτές, παρά τον σοβαρό τραυματισμό του στο κεφάλι κατά τη διάρκεια της δεύτερης προσπάθειάς του.

Στο μεταξύ, είχε ήδη αρχίσει η περιπέτεια της υγείας του, καθώς έξι μήνες πριν τους Αγώνες είχε ανακοινωθεί ότι είναι οροθετικός.

Ωστόσο, ο Λουγκάνις δεν τα το έβαλε κάτω και συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες ακολουθώντας φαρμακευτική αγωγή AZT που λάμβανε ανά 4 ώρες.

Το ατύχημα αυτό, όμως, έγινε αφορμή για τη δημοσιοποίησή της οροθετικότητας του.

Ο ίδιος επέλεξε να ζήσει μια ζωή απαλλαγμένη από στερεότυπες αντιλήψεις και κοινωνικά ταμπού, υπερασπιζόμενος το δικαίωμά του τόσο στην ομοφυλοφιλία, όσο και στην οροθετικότητα.

Άλλωστε ήταν γεννημένος για τα δύσκολα. Σε ηλικία 8 μηνών δόθηκε για υιοθεσία από τους ανήλικους γονείς του (καταγόμενοι από τις Σαμόα και Σουηδία) σε ένα ζευγάρι Ελληνοαμερικανών. Ήταν μόλις 18 μηνών όταν άρχισε το χορό και τα ακροβατικά βλέποντας τη μεγαλύτερη αδερφή του.

Καθότι φιλάσθενος (έπασχε από άσθμα και αλλεργίες), είχε την ενθάρρυνση των γονιών του να γυμνάζεται.

Ένα τραμπολίνο και η πισίνα στο σπίτι της οικογένειας ήταν η αφετηρία της τεράστιας αθλητικής του καριέρας, η κορύφωση της οποίας ξεκίνησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ (1976).

Όντας μόλις 16 ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου, ακολούθησαν δύο χρυσά στο Λος Άντζελες, δύο που ποτέ δεν κρέμασε στο λαιμό του παρότι ήταν το απόλυτο φαβορί το 1980, όταν οι ΗΠΑ έκαναν μποϊκοτάζ και φτάνουμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στη Σεούλ.

Δείτε το video: https://www.youtube.com/watch?v=7I2j6zvDyOg

Στη στιγμή που άλλαξε όλη του τη ζωή. Ήταν εκείνη της πρόσκρουσης του κεφαλιού του στην άκρη του βατήρα των 3 μέτρων στην 9η βουτιά του. Τα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν της επαφής του με το νερό, όλα γύρω του κοκκινίζουν και όσοι παρακολουθούν τη σκηνή παγώνουν.

Εκείνος όμως περισσότερο. Ξέρει ότι είναι φορέας του ιού HIV, αφού ο αγαπημένος του Τομ Μπάρετ ήταν χτυπημένος από τη νόσο και δυο χρόνια (1990) μετά θα έχανε τη ζωή του.

Αφού του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και τοποθετήθηκαν ράμματα, επέστρεψε στον αγώνα, εξασφάλισε την πρόκριση στον τελικό και λίγες ημέρες μετά κρέμασε στο λαιμό του το χρυσό μετάλλιο.

Ευρισκόμενος πλέον στο απόγειο της δόξας, όντας και ο πρώτος καταδύτης, ο οποίος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1982 βαθμολογήθηκε ομόφωνα από τους επτά κριτές με 10, το 1990 στην εκπομπή της Όπρα Γουίνφρεϊ αφήνει άναυδο το συντηρητικό αμερικανικό κοινό και τους οικείους του, αποκαλύπτοντας ότι είναι ομοφυλόφιλος.

Αυτό ήταν το μεγαλύτερο χρυσό μετάλλιο του Γκρεγκ Λουγκάνις που μάλιστα απένειμε ο ίδιος στον εαυτό του για τον αγώνα μίας ολόκληρης ζωής.