Ομάδα για Final 4, Σπανούλης ο ωριμότερος και η επιστροφή Σλούκα

15:39 30/12/2016 - Πηγή: Bam

Σούπερ ματς με σούπερ Ολυμπιακό. Μπάσκετ επιπέδου Final 4 για τουλάχιστον τρεις περιόδους και μετά τα σημάδια της φυσιολογικής κούρασης, δεδομένων των απουσιών και των πολλών αγώνων.

Επιπλέον η ομάδα έβγαλε τον αγώνα με μόνο οχτώ παίκτες να παίρνουν συμμετοχή. Άμυνα για σεμινάριο αλλά και επιθέσεις σωστά μελετημένες, πάνω στα μειονεκτήματα της Φενέρ. Συγκλονιστικός Μπιρτς, Λοτζέσκι σε ακόμα μια επιβλητική

εμφάνιση, Παπανικολάου από τα παλιά, ένας Γιάνγκ αισθητά βελτιωμένος και φυσικά ο Γκριν που έβλεπε το καλάθι σαν βαρέλι. Ο Σπανούλης ήταν ο τέλειος δημιουργός και πραγματικά κράταγε όλη την ομάδα στα χέρια του, στις επιλογές του. Πήρε ότι βρήκε μπροστά του και η ασφυχτική άμυνα του Ομπράντοβιτς πάνω του τιμωρήθηκε με ασιστ και όχι τόσο με πόντους. Σε αυτό το σημείο θέλω να ξαναγράψω ότι φέτος τον βλέπουμε πιο ώριμο από ποτέ. Ο Ολυμπιακός επειδή έχει τον Σπανούλη στον άσο μπορεί να νικήσει οποιαδήποτε ομάδα, αν ας πούμε το παιχνίδι κριθεί στις τελευταίες φάσεις, στα τελευταία δευτερόλεπτα. Επειδή ακριβώς διαθέτει άριστη κρίση και λήψη αποφάσεων στα κρίσιμα. Για εμένα μόνο η ομάδα μας και η ΤΣΣΚΑ διαθέτουν αυτή την πολυτέλεια στον άσο. Οι περισσότερες ομάδες έχουν ταλαντούχους παίκτες σε αυτή τη θέση, που μπορούν να σκοράρουν με απίθανους τρόπους, αλλά που στα κρίσιμα τελευταία δευτερόλεπτα τα χάνουν. Πετάνε μπάλες εκτός, χάνουν την μπάλα ή την ξεφορτώνονται με ένα σουτ απελπισίας. Μεγάλη υπόθεση ο άσος στο σύγχρονο μπάσκετ και ευτυχώς διαθέτουμε αυτόν με τις πιο σωστές αποφάσεις. Βεβαίως υπάρχουν και οργανωτές που παίρνουν σωστές αποφάσεις ασχέτως πίεσης και σκορ αλλά υστερούν στο σκοράρισμα, στον επιθετικό πλουραλισμό και στο ταλέντο, με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο να τους αντιμετωπίσεις.

Πάμε και στην επιστροφή Σλούκα στο ΣΕΦ. Σοφή κίνηση από την ΚΑΕ να βραβευτεί μαζί με τον Άντιτς. Τεράστιος σύλλογος ο Ολυμπιακός και γι αυτό πρέπει να τιμά όσους αποτελούν μέρος της ιστορίας του. Σοφή όμως και η αντίδραση της εξέδρας. Ο Άντιτς άκουσε το όνομα του, ο Κώστα πάλι όχι και αυτό πόνεσε περισσότερο από τις λίγες αποδοκιμασίες που ακούστηκαν. Φυσικά και θα άκουγε «ου» και κανένα γαλλικό όταν κατέβαζε την μπάλα φορώντας την τουρκική φανέλα της Φενέρ. Είναι πλέον αντίπαλος μην το ξεχνάμε. Τώρα, αν όσοι νιώθουν προδομένοι από τη συμπεριφορά του το καλοκαίρι έχουν δίκιο ή όχι είναι άλλη κουβέντα. Στο γήπεδο όμως όλα έγιναν σωστά, ευρωπαϊκά και πειραιώτικα ταυτόχρονα.

ΑΚΑΤΑΝΟΜΑΣΤΟΣ