Σε μελανιάζει και σου διαλύει το μυαλό!

22:34 9/1/2016 - Πηγή: Bam

Τελικά είναι μεγάλο πρόβλημα να μην είσαι Ολυμπιακός και να τον βλέπεις να νικά παντού και πάντα. Διότι, βλέπετε μάγκες, ότι «έδεσε» η «συμμορία» του Σφαιρόπουλου και άρχισε να παραδίδει μαθήματα προπαίδειας και αυτή, όπως κάνουν οι ποδοσφαιρικοί.

Τους καταλαβαίνω, λοιπόν, τους κάθε λογής και χρώματος καταπιεσμένους, είναι μεγάλο ζόρι να μην μπορείς πια να δεις ούτε μπάσκετ… Στα δικά μας, τα Ολυμπιακά πάλι. Δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία – άλλωστε σας το έλεγα κι όταν κάποιοι αρκετοί από εσάς είχαν

αρχίσει την γκρίνια – ότι το ταβάνι αυτής της ομάδας είναι πολύ ψηλά. Ίσως ψηλότερα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στην Ευρώπη. Και αυτό συμβαίνει διότι όπως είπαν και οι διευθυντές όλων των ομάδων της Ευρωλίγκας ο Ολυμπιακός είναι με διαφορά από τον δεύτερο η πιο δυσκολοκατάβλητη ομάδα. Το έβλεπες και στην Ισπανία: και η Λαμποράλ – όπως και η Μπαρτσελόνα την προηγούμενη εβδομάδα – προερχόταν από νίκη επί της Ρεάλ Μαδρίτης. Ε, και; Με τον Ολυμπιακό δεν μπορούσαν να στρίψουν. Δεν τους άφηναν να πάρουν ανάσα και οι περισσότερες επιθέσεις του στα κρίσιμα σημεία του ματς ήταν εκτός λογικής και ισορροπίας. Κι αυτό γιατί ο τρόπος με τον οποίο αμύνεται ο Ολυμπιακός δεν σου μελανιάζει μόνο το κορμί αλλά σου διαλύει και το μυαλό. Δε σε αφήνει να πάρεις ανάσα, σε μπλοκάρει και αρχίζεις να κάνεις το ένα λάθος μετά το άλλο. Άσε που στην επίθεση το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο. Διότι ο Σφαιρόπουλος έχει καταφέρει να φτιάξει μια πολεμική μηχανή με εξαιρετικούς επιθετικούς: ο Σπανούλης είναι ο κορυφαίος γκαρντ στην Ευρώπη και ίσως ο κορυφαίος παίκτης, ο Πρίντεζης είναι με διαφορά το καλύτερο 4άρι στη διοργάνωση ενώ μέχρι και ο Τζέιμς που ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί απόλυτα έχει κάνει αρκετή ζημιά στην επίθεση όταν χρησιμοποιήθηκε από τον Σφαιρόπουλο. Κι όλα αυτά που βλέπουμε στο παρκέ τα βλέπουμε με τον Τζόνσον – Όντομ ακόμα να ψάχνεται να βρει τα πατήματά του και τον Λοτζέσκι να παραμένει τραυματίας. Το πράγμα, δηλαδή, θα αγριέψει ακόμα περισσότερο…

ΜΠΑΜ και ΚΑΤΩ by gavros