Mιλώντας για Μουντιάλ...

16:38 30/6/2014 - Πηγή: Basket Blog

Σαφώς οι σοβαροί άνθρωποι του μπάσκετ όχι μόνο δεν έχουν να χωρίσουν κάτι με την ασπρόμαυρη μπάλα, αλλά γνωρίζουν και γι αυτήν και είναι πάντα δίπλα στις προσπάθειες της Εθνικής ομάδας. Το εθνόσημο και η πατρίδα πάνω απ όλα ακόμα και αν μιλάμε για τάβλι.... Καμία κόντρα και απαξίωση υγιώς σκεπτόμενων δημοσιογράφων,παικτών , παραγόντων κτλ του μπάσκετ απέναντι στο ποδόσφαιρο. Που παρά τον αποκλεισμό συμπλήρωσε μια εξαιρετική 10ετία διακρίσεων όταν έχει σε σχέση με το μπάσκετ να αντιμετωπίσει πολύ μεγαλύτερες σχολές και παραδοσιακές πανίσχυρες δυνάμεις και χωρίς να έχουμε σαν χώρα το μπασκετικό

ταλέντο μας και στην ασπρόμαυρη μπάλα. Και η πορεία της Εθνικής στο ποδοσφαιρικό Μουντιάλ επιβάλλει στην Εθνική του μπάσκετ να καλέσει συσπείρωση για να έχει ανάλογη πορεία στο δικό της Μουντιάλ στον Αύγουστο, στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας , καθώς οι εθνικές μπασκετικές επιτυχίες έχουν φθείρει τελευταία.....

Η Εθνική ομάδα του ποδοσφαίρου επιβεβαίωσε βεβαίως αυτά που βλέπουμε κάθε μέρα στην χώρα μας. Ότι όλοι μόλις μυριστούν επιτυχία τρέχουν κα γίνονται οπαδοί. Μέχρι και οι μισές γυναίκες της Ελλάδας ανακάλυψαν με περηφάνεια(!) το ποδόσφαιρο και κατέθεσαν και απόψεις και κριτική μέσω των social media που καθιστούν και τους τυχάρπαστους ειδικούς, αναλυτές, δημοσιογράφους κτλ. Μια Εθνική ομάδα που βρέθηκε από τον χλευασμό στην αποθέωση και λίγο ήθελε να άρχισει (αν δεν πηγαίναμε πχ στα πέναλτι) η αποκαθήλωση....

Η Εθνική μας ομάδα είναι επιτυχημένη. Δεν έκανε καμιά τρομερή εμφάνιση στο Μουντιάλ αλλά ως εκ του γεγονότος, έμεινε εκτός οκτάδας στα πέναλτις, όταν έμειναν εκτός "16" μεγαθήρια όπως Αγγλία, Ιταλία και Ισπανία πάνω απ όλα. Για τα κυβικά μας πάιξαμε καλά σχετικά. Ένα άσχημο παιχνίδι με την Κολομβία που το χειριστήκαμε λάθος, ένα ματς σκοπιμότητας με την Ιαπωνία για να είμαστε μέσα στο κόλπο, ένα μεγάλο ματς και το κόλπο γκρόσο με την Ακτή και ένα μεστό ματς με την Κόστα Ρίκα. Και τελικά στα πέναλτι, δηλαδή και στην τύχη, χάσαμε και την οκτάδα. Η Εθνική μας ομάδα έχει αλλάξει επίπεδο και πλέον είναι στην 2η κατηγορία και έχει φανέλα. Και έτσι καθάρισε και την Ακτή και έπαιξε σαν την γάτα με το ποντίκι την Κόστα Ρίκα. Εμείς μπορεί στην Ελλάδα να μην το έχουμε πάρει χαμπάρι, αλλά στο εξωτερικό είναι φανερό ότι θεωρούν ότι είμαστε μια ομάδα που έχει φανέλα, που ξέρει να πάιρνει αποτελέσματα. Φυσικά όλη αυτή η εντυπωσιακή σε συνέχεια ,συνέπεια και διάρκεια, ελληνική ποδοσφαιρική παρουσία, δεν εκμεταλλεύεται όπως έγινε και με το μπάσκετ, με τον σωστό τρόπο από ομάδες, παράγοντες και λίγκες, ομοσπονδίες κτλ και γι αυτό οι συνθήκες στην πατρίδα μας σε όλα τα επίπεδα παραμένουν κακές.

Η Εθνική μας ομάδα επίσης δεν έχει καμία σχέση με τον φτωχό συγγενή που ....έκλεβε αποτελέσματα με την ελληνική παλικαριά και εξυπνάδα και τακτική. Η Ελλάδα πάιζει και μπάλα πλέον. Οχι ασφαλώς όπως η Ολλανδία και η Γερμανία καθώς απλά δεν είμαστε στο επίπεδο αυτό, αλλά με την τακτική μας κοντράρουμε και ομάδες υψηλότερου επιπέδου. Αλλά δεν είμαστε πλέον η ομάδα που ταμπουρώνεται και λέει να κρατήσουμε το μηδέν, να κάνουμε 2-3 φάσεις και αν κάτσει το γκολ έχει καλώς. Η Ελλάδα πλέον έχει αυτοπεποίθηση καθώς εχει πάικτες με διεθνείς παραστάσεις και πρωταγωνιστές πια ακόμα και σε μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ. Αυτό άλλαξε την αυτοπεποίθησή μας των διεθνών μας που αποκτούν άλλο αέρα και έμαθαν και έξω να βάζουν την μπάλα κάτω και να παίζουν . Και έτσι λοιπόν η Ελλάδα αντιδρά,γυρίζει αποτελέσματα, παίζει (σημαντικότατο αυτό) μέχρι το 94-95' και πιστεύει στην ανατροπή . Σαφώς δεν θα δούμε μαγικά τρίγωνα ,αλλά βλέπουμε την μπάλα κάτω και όχι συνέχεια τις κλασικές γιόμες και το άλλα λόγια να αγαπιόμαστε....
Δυστυχώς με την Κόστα Ρίκα ήμασταν άτυχοι. Εκανε και λάθη στην εξέλιξη ο Σάντος και η ομάδα μετά το 60' και ειδικά στην παράταση με παίκτη παραπάνω με την Κόστα Ρίκα πεθαμένη από δυνάμεις, έπρεπε να καθαρίσει το ματς πριν τα πέναλτι. Κάναμε 2-3 ευκαιρίες κλασικές, αλλά μπορούσαμε περισσότερες. Από την άλλη μην ξεχνάμε ότι παίζαμε με μια ομάδα που άφησε εκτός με άνεση Αγγλία και Ιταλία και έριξε τρία τεμάχια στην Ουρουγουάη! Συνεπώς μόνο τυχαία δεν είναι. Και ότι την κάναμε να φαίνεται ανύπαρκτη οφείλεται και σε εμάς ασφαλώς. Απλά δεν μπορούσαμε ταυτόχρονα (ειδάλλως θα ήμασταν σε άλλο επίπεδο και κλάση)να αναχαιτίζουμε ,να δημιουργούμε και να σκοράρουμε. Στα πέναλτι ήμασταν και άτυχοι. Και ασφαλώς δεν πρέπει να τα βάζουμε με τον Καρνέζη που δεν έχει τα ριφλέξ για τέτοιες στιγμές και τον Γκέκα που δεν ήταν άσχημη η εκτέλεση αλλά εν πάση περιπτώσει αυτά συμβαίνουν και αυτός είναι ο αθλητισμός . Και ένα μεγάλο μπράβο τέλος στον Καραγκούνη που έτρεχε σαν ...μαραθωνοδρόμος στα 37του και έδειξε πως πρέπει να είναι ο πραγματικός αρχηγός και γι αυτό ακόμα και φίλοι του Ολυμπιακού τον αποθέωναν για την αυταπαρνησή του .