Wild card ή σκοτάδι

13:55 15/9/2013 - Πηγή: Basket Blog

Για να αποφύγει μια επερχόμενη … σκοτεινή διετία, η Εθνική ομάδα, αυτή τη στιγμή έχει περισσότερες πιθανότητες να διεκδικήσει τη συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ισπανίας το 2014 παίρνοντας μια από τις τέσσερις wild card που θα απονείμει η FIBA , παρά να προκριθεί στους οκτώ του Ευρωμπάσκετ , μέσω του συνδυασμού

αποτελεσμάτων που την ευνοεί.

Θέλει δική της νίκη επί της Κροατίας , νίκη της αδιάφορης Ιταλίας επί της Ισπανίας που παίζει για την …ζωή της και οπωσδήποτε επικράτηση της οικοδέσποινας Σλοβενίας επί της Φινλανδίας. Ούτε στα παραμύθια!!!

Η αίσθηση είναι ότι για την διεκδίκηση της wild card η διπλωματική προσπάθεια έχει ήδη ξεκινήσει. Δεν είναι εύκολη υπόθεση για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν ξεκάθαρα και προκαθορισμένα κριτήρια. Συν τοις άλλοις κυκλοφορούν πολύ ισχυρές υποψηφιότητες που κάνουν το έργο του Γιώργου Βασιλακόπουλου, ο οποίος θα επωμιστεί το βάρος όλης αυτής της διαδικασίας, ακόμη πιο δύσκολο.

Το μοναδικό ισχυρό «όπλο» στη φαρέτρα του, είναι ότι με βάση το ranking της FIBA, η Ελλάδα – 4η στην Παγκόσμια κατάταξη- είναι η πρώτη από τις ομάδες που ακόμη δεν έχουν προκριθεί. Ακολουθεί τις ΗΠΑ (έχουν περάσει λόγω του χρυσού στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου), την Ισπανία (συμμετέχει αυτόματα ως διοργανώτρια) και την Αργεντινή η οποία πριν μια εβδομάδα εξασφάλισε το εισιτήριό της μέσω των Παναμερικανικών αγώνων που ολοκληρώθηκαν στο Καράκας. Επί πλέον δεν έχει χρειαστεί, ποτέ ως τώρα, να ευνοηθεί από ανάλογη διαδικασία , αφού την πρόκριση η ομάδα την κατακτούσε με το σπαθί της.

Στα μείον είναι ότι το τελευταίο σημαντικό αποτέλεσμα της Ελλάδας ήταν το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας το 2009 κι έκτοτε μια πορεία χωρίς ουσιαστικές διακρίσεις. Είναι κι ότι η θέση του Γιώργου Βασιλακόπουλου στο παγκόσμιο σκηνικό, έχει αποδυναμωθεί σημαντικά μετά τις διοικητικές διεργασίες στις τελευταίες εκλογές της FIBA

Υποψηφιότητες:

Αν βάλουμε κάτω τις πρώτες σοβαρές υποψηφιότητες για τις wild cards και προσπαθήσουμε με το δικό μας το μυαλό να δώσουμε επιχειρήματα σε κάθε μία, νομίζω ότι θα ξεκινήσουμε από την Βραζιλία και την Κίνα. Η Βραζιλία ( 9η στο ranking) , που απέτυχε παταγωδώς στο Παναμερικανικό είναι μια χώρα που δεν έχει λείψει από κανένα Παγκόσμιο, έχει παράδοση, σημαντικά ονόματα παικτών και διοργανώνει τους Ολυμπιακούς του Ριο. Η Κίνα , που τερμάτισε 5η στο Πανασιατικό της Μανίλας, εκπροσωπεί μια χώρα με μεγάλο πληθυσμό και μια τεράστια μπασκετική αγορά. Παράλληλα είναι και η ασιατική ομάδα που βρίσκεται πιο ψηλά (στην 11η θέση) από όλες τις άλλες στο ranking της FIBA.

Από εκεί και πέρα η Ρωσία (6η στο ranking), διασύρθηκε στο Κόπερ, όμως προέρχεται από χάλκινα στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, του Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας και διαθέτει παίκτες (πχ Κιριλένκο) που μπορούν να αποτελέσουν πόλο έλξης για μια μεγάλη διοργάνωση. Άντε να προσθέσουμε ως αουτσάϊντερ και την Νιγηρία (17η) από την Αφρική, που όμως δεν έχει πολλά να προσφέρει σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού.

Για τις υπόλοιπες θα χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι το τέλος της διοργάνωσης, οπότε θα ξεκαθαρίσει η πρώτη εξάδα, άντε επτάδα, αν η Ισπανία σταθεί στο ύψος της.

Όλα αυτά είναι η όψη ενός άλλου νομίσματος που θα εκτιμηθεί όταν έρθει η ώρα. Χρωστάμε να συζητήσουμε και για την αγωνιστική παρουσία της ομάδας στο Ευρωμπάσκετ. Καλό όμως είναι να περιμένουμε την ολοκλήρωση αυτής της προσπάθειας, αν και τα συμπεράσματα , δεν πρόκειται να αλλάξουν ακόμη κι αν γυρίσει ο κόσμος ανάποδα και κατακτήσουμε το χρυσό. Γιατί προς το παρόν έχουμε μπροστά μας και προκριματικά , αν θέλουμε να πάμε στο Ευρωμπάσκετ της Ουκρανίας το 2015.

ΥΓ: Σίγουρα ο Τρινκιέρι είναι ο πιο εύκολος στόχος, αλλά κι ο ίδιος έκανε τον εαυτό του ευκολότερο, επιλέγοντας εξ’ αρχής να αφήσει την ομάδα χωρίς τέταρτο γκαρντ, που να μπορεί να κατεβάσει τη μπάλα και να παίξει το ρόλο του “stop defender”. Το χειρότερο ήταν ότι είχε στη διάθεσή του έναν τέτοιο (Κατσίβελης).