Αυτό ήταν το πιο δύσκολο

00:49 26/3/2016 - Πηγή: Basket Blog

Επρεπε να περάσουν δέκα αγωνιστικές για να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στο "άριστα". Από το παιχνίδι στη Βιτόρια είχε να κάνει τέτοια εμφάνιση, αυτή μάλιστα με τη Ρεάλ στο ΣΕΦ για αρκετούς λόγους μπορεί να χαρακτηριστεί και ως η καλύερή του στο Top16.

Στις αρχές του ομίλου τα "πρέπει" ήταν χαλαρά. Σίγουρα θέλεις να νικάς, αλλά ξέρεις ότι υπάρχουν και περιθώρια αν κάτι

δεν πάει καλά. Στη βραδιά που πέρασε στο Φάληρο τα "πρέπει" είχαν σφίξει. Οχι μόνο της νίκης, αλλά και της διαφοράς. Δεν ήταν μονό επιθυμητή, ήταν και αναγκαία σε ένα γκρουπ με πενταπλή ισοβαθμία για δύο θέσεις και με την δεύτερη ομάδα του ομίλου να μην έχει εξασφαλίσει ακόμα την πρόκρισή της!

Ο Ολυμπιακός ήταν χάρμα ιδέσθαι. Με ξεκάθαρο προπονητικό πλάνο, άριστα διαβασμένος και με άριστη εκτέλεσή του. Η πλάτη... ξεκόλλησε ελαφρώς από τον τοίχο. Το ζητούμενο είναι να μην αναγκαστεί να χτυπήσει... το κεφάλι του εκεί σε δύο εβδομάδες. Διότι προφανώς και αν δεν πανηγυρίσει πρόκριση στο τέλος ο Ολυμπιακός, δεν θα το πάθει από κάποια, απευκτέα ήττα στα δύο ματς που μένουν. Θα το πάθει από τις εκτός λογικής γκέλες που προηγήθηκαν στα μέσα της διαδρομής.

Το αποψινό ήταν το πιο δύσκολο από τα τρία παιχνίδια του Ολυμπιακού στην τελική ευθεία. Μπορεί κάποιος να πει "μα η Χίμκι είναι εκτός έδρας". Εντάξει, αλλά ούτε για έδρα - φόβητρο μιλάμε ούτα και για ομάδα της κλάσης της Ρεάλ. Αλλη "φανέλα", άλλοι παίκτες και κυρίως άλλη νοοτροπία. Ο Ολυμπιακός έπρεπε απέναντι στους Ισπανούς να επιβεβαιώσει ότι επέστεψε, γιατί με τη Ζαλγκίρις έκανε απλά τα αυτονόητα. Και το επιβεβαίωσε με εκκωφαντικό τρόπο.

"Επέστρεψε" ο υψηλού επιπέδου Μάντζαρης κι αυτό είναι ευτύχημα. Εδωσε πολλά, πάρα πολλά και πολύ ουσιαστικά ο Ουόρικ και είναι κρίμα που δεν βρέθηκε λίγο νωρίτερα αυτός ο παίκτης. Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι πέρασε πολύς καιρός για να βρεθεί η καλύτερη δυνατή επιλογή, ο συγκεκριμένος ήταν πολύ άσχημο να ταξιδεύει την ημέρα που ο Ολυμπιακός έπαιζε στη Βαρκελώνη. Εκεί χάθηκε ένας ματς και μια διαφορά που τώρα, στον γενικό... χαμό, μοιάζει με "αγκάθι" για τον Ολυμπιακό, ο οποίος τα... αφαιρεί σιγά - σιγά, αλλά έχει κι άλλα πάνω του. Ο Παπανικολάου δικαιώνει και δικαιώνεται. Κι όλα αυτά μαζί, προστιθέμενα δίπλα στο σταθερό δίδυμο των Σπανούλη και Πρίντεζη, δικαιολογούν αισιοδοξία.

Ο Ολυμπιακός έχοντας περάσει από χίλια κύματα έφτασε δυο στροφές πριν από το τέλος να κοιτάζει το ταμπλό και να βλέπει ότι πλέον η τύχη του είναι στα χέρια του και δεν έχει να περιμένει κάτι άλλο. Είναι πολύ σημαντική ψυχολογική ένεση αυτό, αφού μέχρι πριν από τρεις εβδομάδες δεν ίσχυε. Ακόμα σημαντικότερη, βέβαια, ήταν η μεγάλη εμφάνισή του απέναντι στη Ρεάλ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να νικήσει και τις δύο Μοσχοβίτισες και να πανηγυρίσει μια μεγάλη ανατροπή. Δεν υπάρχει αμφιβολία και για το ότι τα παιχνίδια είναι δύσκολα. Το πιο δύσκολο όμως ήταν αυτό που τελείωσε πριν από λίγη ώρα. Ο Ολυμπιακός το "φούλαρε" το ντεπόζιτο. Σε ουσία, με νίκη και διαφορά, σε ψυχολογία, σε αυτοπεποίθηση. Το χαρτί έχει γυρίσει. Η παρτίδα παρέμεινε σωμένη, αλλά πλέον το ζητούμενο είναι να την κερδίσει.