Άνταμ Σίλβερ… Got Game (και κότσια)!

Υπάρχουν πολλοί παίκτες, προπονητές και (αν είναι δυνατόν;) οπαδοί και δημοσιογράφοι που πολλάκις θεωρούν πως τους «ανήκει» μία ομάδα., ένα πρωτάθλημα ή ένα σπορ. Είναι εκείνοι που συχνά βάζουν τον εαυτούλη τους πάνω από όλα και απ’ όλους. Αλλά, ακόμη συχνότερα, είναι οι ίδιοι που εκτός του ότι θέλουν τις περισσότερες φορές να τα έχουν καλά με όλους, κρύβονται και πίσω από το δάχτυλό τους όταν έρχονται τα δύσκολα. Στις Η.Π.Α. και κυρίως το ΝΒΑ, αυτό δεν είναι «φαινόμενο» που εκλείπει, αλλά ακόμη κι αν δεχτώ ότι υπάρχει, είναι σαφώς πολύ
πιο περιορισμένο από τον «υπόλοιπο κόσμο». Γιατί εκεί ο σεβασμός δεν χάνεται σε ένα λάθος σφύριγμα ή σε μία λανθασμένη απόφαση του κόουτς στον πάγκο ή του αθλητή στο παρκέ. Ο σεβασμός υπάρχει και θα υπάρχει πάντα για όλους και κυρίως για το κοινό και εκείνους που πληρώνουν για να παρακολουθήσουν ακριβοπληρωμένους -αλλά μάλλον όχι «βολεμένους»- σταρ. Ο Άνταμ Σίλβερ δεν ανήκει σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες. Αλλά (απ)έδειξε πως εκτός των εκατομμυρίων που εισπράττει και ο ίδιος, δεν είναι μία «μαριονέτα» που κάνει χατίρια. Ο νέος (από την 1η Φεβρουαρίου) κομισάριος της Λίγκας στεκόταν για χρόνια στο πλάι του προκατόχου του. Ντέιβιντ Στερν, ο οποίος δεν δίστασε κατά την διάρκεια του προτελευταίου λοκ-άουτ να επισημάνει ότι «ευτυχώς έχω μαζί μου τον Άνταμ και εκτός των πολύτιμων συμβουλών του, τον βάζω και να κάνει τις δηλώσεις που εξοργίζουν τους άλλους»!!! Μονάχα που το βράδυ της Τρίτης (29/4), από το πόστο του «αφεντικού» πια, ο Σίλβερ στάθηκε αγέρωχος μπροστά στο μικρόφωνα και στα μάτια ακόμη και των επικριτών του και «ψήλωσε» περισσότερο από το μπόι του ψηλόλιγνου κορμιού του. Ο κομισάριος «χτύπησε» δυνατά το «σφυράκι» του δικαστή και καταδίκασε τον ιδιοκτήτη των Κλίπερς, Ντόναλντ Στέρλινγκ, σε δια βίου αποκλεισμό από το ΝΒΑ για τα ρατσιστικά σχόλιά του που είδαν το φως της δημοσιότητας! Με μία δήλωση που, αν κατά το παρελθόν και τον Στερν εξόργιζε τους άλλους, τώρα ανακούφισε σχεδόν τους πάντες, εκτός από τον Στέρλινγκ. Τα λόγια του τελευταίου έκαναν πολλούς να γουρλώσουν τα μάτια τους από την ωμότητα με την οποία αντιμετωπίζει μειονότητες ή μέχρι-μέχρι και την ίδια την (μελαμψή) ερωμένη του. Αλλά οι καταδικαστικές κουβέντες του Σίλβερ ήχησαν σαν «μουσική στα αυτά» των ανθρώπων του ΝΒΑ και των φανατικών οπαδών του, επιβεβαιώνοντας για μία ακόμα φορά πως είναι τουλάχιστον αφελείς όσοι πιστεύουν πως «κλείνει η “ψαλίδα” μεταξύ του αμερικανικού πρωταθλήματος και των άλλων μπασκετικών χωρών». Ο νέος κομισάριος «κέρδισε» τον πρώτο μεγάλο «αγώνα» του σαν Νο1 στην ιεραρχία και πλέον θα πρέπει να πείσει τα 3/4 του συμβουλίου των ιδιοκτητών των 30 ομάδων να αναγκάσουν τον Στέρλινγκ να πουλήσει τους Κλίπερς. Αυτή η πλειοψηφία μοιάζει σίγουρη, αλλά για τον κ. Σίλβερ «νίκη» θα είναι μονάχα η ομόφωνη απόφαση των αφεντικών να «εκδιωχθεί» ο 81χρονος ιδιοκτήτης της ομάδας του Λ.Α. (με νέες φήμες για ενδιαφέρον του Μάτζικ Τζόνσον και των συνεργατών του, αλλά και δήλωση του διάσημου πυγμάχου, Φλόιντ Μέιγουεδερ τζούνιορ για επιθυμία αγοράς των «Κλιπς»). Πολλοί κακεντρεχείς -ή απλώς μονίμως υποψιασμένοι- θα πουν κάτι σαν «ο Σίλβερ δεν “σκότωσε” και κανένα “θηρίο”», λόγω των 81 ετών του Στέρλινγκ. Αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Ο μεγιστάνας ιδιοκτήτης των Κλίπερς κάθε άλλο παρά ήθελε να «πληρώσει» έτσι τις απόψεις του, όμως έμαθε με σκληρό τρόπο ότι δεν μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι θέλει απλώς με τον «παρά» του. Μπορεί στο παρελθόν να πλήρωσε αποζημιώσεις γιατί αρνήθηκε να νοικιάσει διαμερίσματά του σε μαύρους(!), μπορεί ο άλλοτε GM των Κλίπερς και παλαίμαχος σταρ των Λέικερς, Έλτζιν Μπέιλορ, να κατέθεσε το 2009 αγωγή εναντίου του για ρατσιστική συμπεριφορά, μπορεί ο άλλοτε γκαρντ της ομάδας του, Μπαρόν Ντέιβις να αποκάλυψε πως έλεγε «μπάσταρδο», όμως ο Σίλβερ τόνισε ότι «δεν μπορώ να μιλήσω για προηγούμενες πράξεις, με τις οποίες ασχολούνται δικαστήρια». Και απλώς ο κομισάριος, εκτός από γνώσεις, έδειξε πως έχει κότσια και «εξοστρακίζει» τον Στέρλινγκ, σε έναν ανεπανάληπτο παραδειγματισμό για παράγοντα. Δεν είναι, επίσης, λίγοι, εκείνοι που χρησιμοποίησαν ως άλλοθι τον περσινό θάνατο του γιο του Στέρλινγκ, Σκοτ, ο οποίος τον Γενάρη του 2013 βρέθηκε νεκρός, από υπερβολική χρήση ναρκωτικών, ενώ ο πατέρας του επέμενε πως αιτία του θανάτου ήταν ο διαβήτης… Οι «κακές γλώσσες» λένε πως ο Στέρλινγκ έσωσε τον γιο του από την φυλακή στα 19 του, όταν κατηγορήθηκε προσωρινά ότι πυροβόλησε έναν φίλο του, ενώ ο πρώην «Κλίπερ», Ντάνι Μάνινγκ, θέλησε να τονίσει την σκληρότητα του ιδιοκτήτη της ομάδας, αποκαλύπτοντας πως όταν ο Σκοτ ήταν 7 ετών, «ο πατέρας του τον υποχρέωσε να γδυθεί σαν τιμωρία μπροστά σε όλους, σε ένα δείπνο των παικτών!»… Τα αντανακλαστικά και η άμεση αντίδραση του Άνταμ Σίλβερ έκανε ακόμη και «αντιρρησίες» του ΝΒΑ να παραδεχθούν την ανωτερότητά του. Λίγο νωρίτερα, ο Σωτήρης Γεωργίου, σε αυτόν εδώ τον χώρο, έγραψε για «Υπόκλιση στο ΝΒΑ… αν και πολλές φορές έχω διαφωνήσει με φίλους του και εμένα δεν μου αρέσει». Αναφερόμενος ορθά και σε… «εκπτώσεις» σε ποινές στα μέρη μας! Ή για υποθέσεις που καταλήγουν στο αρχείο, λόγω αντικρουόμενων συμφερόντων. Το θέαμα του παρκέ είναι θέμα γούστου. Εκείνο του σεβασμού, της οργάνωσης, της αμεσότητας και του «σωφρονισμού» είναι άλλο, αλλά νομίζω πια με απόλυτη παραδοχή για το πόσο μπροστά είναι οι Αμερικανοί. Σαφώς και ορισμένοι θα έχουν ως αντίλογο την μεγάλη αγορά των Η.Π.Α. ή θέματα όπως σάλαρι-καπ, συμβάσεις εργασίας κ.α.. Αλλά για τον φίλαθλο, το μπάσκετμπολ (πρέπει να) είναι ένα. Και οι Αμερικανοί το έχουν Νο1! Οι παίκτες των Κλίπερς δεν έφτασαν στο σημείο του «μποϊκοτάζ», όπως αρχικά σκέφτηκαν, αλλά με την ενέργειά τους να αναποδογυρίσουν τις προπονητικές φανέλες τους στο 4ο ματς με τους Ουόριορς, έδωσαν ένα δείγμα των απόψεών τους. Ο κόουτς των «Κλιπς», Ντοκ Ρίβερς, δεν φοβήθηκε να ρισκάρει τα εκατομμύρια που τον πληρώνει ο Στέρλινγκ και είπε ότι «αν παραμείνει ιδιοκτήτης, δύσκολα θα μείνω στην ομάδα»!!! Άλλοι (πρώην και νυν) παίκτες και προπονητές δεν έμειναν στα ευχολόγια. Δεν έμειναν σε τυπικές ανακοινώσεις με τις οποίες καταδίκαζαν το γεγονός. Όπως συμβαίνει συνεχώς στην Ελλάδα, όπου κάποτε ακούσαμε τον Ομπράντοβιτς και τους σταρ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού να λένε ότι «θα αποχωρήσουμε από το γήπεδο την επόμενη φορά που θα γίνουν έκτροπα», αλλά δεν το τόλμησαν ποτέ… Και ο κομισάριος Σίλβερ δεν περιορίστηκε σε μία απλή επίπληξη μπροστά στον ζάπλουτο Στέρλινγκ. Μάλλον διότι για το αφεντικό του ΝΒΑ μετράνε περισσότερα ο πράξεις από τα (ευχο)λόγια. Κάθε φορά που η αμερικανική Λίγκα επιβεβαιώνει το πόσο σέβεται το «προϊόν» της, θυμάμαι μία κουβέντα που μου είπε κάποτε ο Στιβ Γιατζόγλου. Ότι «δεν είναι ηλίθιοι οι πλούσιοι Αμερικανοί παράγοντες ομάδων, που δίνουν… 15εκατ.δολ. τον χρόνο στον Στερν για να τους κάνει κουμάντο στο πρωτάθλημά τους»!!! gadamopoulos78@yahoo.com
Keywords
Τυχαία Θέματα