Εχει τρόπο στον όμιλο με τις ισορροπίες του... τρόμου

01:16 31/1/2015 - Πηγή: Basket Blog

Παράξενη ήταν η βραδιά για τον Παναθηναϊκό πριν το τζάμπολ με τη Γαλατά, φυσιολογική έγινε στο 40 λεπτο, "μυστηριακά" έκλεισε μετά το παιχνίδι.

Παράξενη διότι απουσίες τόσο βασικών στελεχών σαν τον Σλότερ, τον Παππά και τον Μαυροκεφαλίδη, δε μπορεί να τις προσεπράσεις λέγοντας "έχω κι άλλους". Να όμως που οι "άλλοι" όχι απλά έφταναν, αλλά και περίσσευαν. Εξι από αυτούς σκόραραν διψήφιο αριθμό πόντων, η διαφορά έφτασε τους 25 πόντους, η νίκη ήρθε άνετα και διατηρήθηκε το απόλυτο στα τρία εντός έδρας ματς.

Σαφώς και η φετινή

Γαλατά δεν τρομάζει, αλλά είναι αντίπαλος σε έναν όμιλο που... τρομάζει. Οι ισορροπίες είναι κάτι παραπάνω από εύθραυστες. Θα μπορούσε να πει κάποιος παραφράζοντας το γνωστό ανέκδοτο, ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε τη Μακάμπι, η Μακάμπι νίκησε τους δύο Ισπανούς, άρα ο Παναθηναϊκός θα νικήσει τους δύο Ισπανούς. Οχι ότι δε μπορεί, όχι ότι δεν θα το κάνει. Μόνο που αλλού είναι το θέμα.

Οσο κοντά, μια νίκη, είναι οι δύο που κάθονται για την ώρα στις δύο θέσεις του πλεονεκτήματος έδρας, τόσο κοντά, άλλη μια νίκη, είναι και οι δύο που έπονται της τετράδας. Και όλα αυτά, σε έναν όμιλο που φαίνεται ότι δεν υπάρχει απίθανο αποτέλεσμα, άρα δε θέλει πολύ ούτε να κάνεις την υπέρβαση, ούτε όμως και να κάνει τη στραβή.

Ο Παναθηναϊκός είναι μέχρι τώρα απολύτως εντός προγράμματος. Καμία απώλεια εντός, αλλά και καμία νίκη εκτός. Το πρώτο είναι μεγάλο καλό, το δεύτερο μικρό κακό αν σκεφτούμε ποιούς έχει παίξει εκτός. Μόνο που από το επόμενο ματς, στο Βερολίνο, αρχίζει να μπαίνει το "πρέπει" και στα εκτός έδρας ματς. Είναι απαραίτητο να αρχίζει να φτιάχνει "κάβα" μακριά από το ΟΑΚΑ και για να παίρνει πλεονεκτήματα, αλλά και για να μπορεί να καλύψει απώλεια εντός αν έρθει, κάτι πολύ φυσιολογικό για όλους σε εφτά ματς.

Αυτός, πάντως, που θα διεκδικήσει τα πολλά και καλά στην τελική ευθεία, στο δεύτερο γύρο αυτής της φάσης, μπορεί εκ των προτέρων να χαρακτηριστεί ένας "άλλος Παναθηναϊκός". Οχι τόσο επειδή πιθανότατα θα έχουν υπάρξει επιστροφές τραυματιών, όσο επειδή θα έχει υπάρξει η προσθήκη του Λαουάλ.

Είναι εύκολη η διαπίστωση ότι από τον φετινό Παναθηναϊκό λείπει ο Λάσμε σε σχέση με τον περσινό. Το νέο του απόκτημα, μπορεί να αναπληρώσει σε μεγάλο βαθμό το κενό. Με την "έκρηξή" του μπορεί να γίνει ο "στόπερ" πίσω που θα βγάλει εύκολες επιθέσεις, κι εκεί μπορεί να γίνει αυτός που απλά θα του... πετάει τη μπάλα ψηλά ο Διαμαντίδης και θα την σπρώχνει μέσα. Ο Γκιστ θα ξαναβρεί το άλτερ έγκο του, ο Μπατίστα θα βρει έναν παίκτη που να συμπληρώνονται άριστα.

Οσο για το "μυστηριακό" της βραδιάς, έχει να κάνει με τη δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου που συνεχάρη την ομάδα, αλλά εξέφρασε τον προβληματισμό του επειδή για την ώρα δεν προχωράει το στοίχημα της αξιοποίησης των Ελλήνων που αποκτήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι.

Μάλλον λίγο αυστηρός ήταν ο ισχυρός άνδρας, έστω και ως φίλαθλος πλέον, του Παναθηναϊκού. Κατανοητή η επιθυμία του να δει τις επενδύσεις του να πιάνουν τόπο, αλλά δύσκολα θα ήταν ευχαριστημένος αν όλα αυτά τα παιδικά έμπαιναν μαζικά στην ομάδα βάζοντας, αναπόφευκτα λόγω απειρίας, σε δεύτερη μοίρα τα αποτελέσματα.

Περισσότερο παραξένεψε η δήλωση επειδή έγινε μετά από ματς Ευρωλίγκας και όχι πρωταθλήματος που υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες για ευκαιρίες στους μικρούς. Προφανώς και υπάρχει ένα εσωτερικό θέμα διαβούλευσης, αλλά μάλλον όχι ιδιαίτερα σοβαρό αφού η ομάδα τα βγάζει πέρα και κόντρα στα προβλήματα που της έχουν πέσει μαζεμένα.