Εθνική υπόθεση

Δεν αρνήθηκε ποτέ του κάλεσμα της εθνικής της πατρίδας του ο Γάλλος Τόνι Πάρκερ. Το ίδιο και ο Αργεντινός Μανού Τζινόμπιλι, όπως και ο Ισπανός Πάου Γκασόλ, με τον Γερμανό Ντιρκ Νοβίτσκι. Πιστοί στρατιώτες, όπως τον Λιθουανό Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Σαν τον Τούρκο Χέντο Τούρκογλου, για παράδειγμα, ή τον Κινέζο Γιάο Μινγκ. Προτού εξάλλου, ο Βασίλης Σπανούλης διαπιστώσει ότι χρειάζεται ριλάξ τάιμ, κοιμόταν και ξυπνούσε από παιδί με την γαλανόλευκη περιβολή. Ομως, το να αρνείται ο Κώστας Κουφός, δεν ακούστηκε καλά σε πολλούς.

Ο ομογενής σέντερ προτίμησε -για άλλη μία φορά- να επικεντρωθεί

στην ατομική προπόνηση, για να είναι πανέτοιμος στις νέες υποχρεώσεις με τους Γκρίζλις στο ΝΒΑ. Αλλο ωστόσο οι «αρκούδες» και άλλο η «επίσημη αγαπημένη». Ο Κουφός αποφάσισε να συνεχίσει να χαίρεται την ζωή made in USA, παρέα με την σύντροφό του, ακυρώνοντας το ΟΚ, που είχε δώσει ενόψει Ισπανίας και Μουντομπάσκετ. Εκεί όπου θα λάμψουν δια της απουσίας τους οι Αμερικανοί Λεμπρόν Τζέιμς, Ντουέιν Ουέιντ, Καρμέλο Αντονι, Ντουάιτ Χάουαρντ και σία.

Ακυρο στις εθνικές έριξαν και άλλοι διάφοροι κατά το παρελθόν, σαν τον Σλοβένο Σάσα Βούγιατσιτς, που επέλεγε τα φώτα του ΛΑ και πλέον ψάχνει σανίδα σωτηρίας στην Βενετία. Η ακόμη και ο Βραζιλιάνος Νενέ, που πέρασε διάφορες περιπέτειες στο ΝΒΑ. Οχι στα προσκλητήρια έλεγαν παλιότερα, ο Ιταλός Ντανίλο Γκαλινάρι, οι Γάλλοι Λοράν Φουαρέ και Μικαέλ Πιετρούς, όπως και ο Βρετανός Μπεν Γκόρντον. Ακόμη και ο «δικός μας» Πέτζα Στογιάκοβιτς, ενίοτε, δεν ενίσχυε την Σερβία, καθώς προερχόταν από επίπονες σεζόν στο ΝΒΑ. Εκτός Κροατίας έμενε ορισμένες φορές και ο Νίκολα Βούιτσιτς, με τον Ρώσο Αντρέι Κιριλένκο.

Εάν πάντως, η εθνική Καναδά λεγόταν ΗΠΑ, ή έστω κάτι άλλο, ο Στιβ Νας θα είχε κάνει την τιμή στους απανταχού θαυμαστές του να τον βλέπουν στα μεγάλα καλοκαιρινά (μπασκετικά) μίτινγκ. Τι να πει δηλαδή και ο Ράιαν Γκιγκς, που ως Ουαλός (μπαλαδόρος) δεν μπορούσε να αλλάξει μετερίζι, προς εθνική Αγγλίας μεριά. Το ίδιο και το αυτό ο Γκάρεθ Μπέιλ και πάει λέγοντας.

Προσθέστε και μία ακόμη κατηγορία. Εκείνων που θέλουν, αλλά δεν μπορούν. Καλά που εντάχθηκε στην διευρυμένη κι ενωμένη εθνική Μ. Βρετανίας ο Ρόμπερτ Αρτσιμπαλντ, γιατί ως Σκωτσέζος μόνο την γκάιντα θα είχε ως ανάμνηση. Ποια... εθνική Ελβετίας να χωρέσει άλλωστε, τον -διαθέσιμο- Τάμπο Σεφολόσα, που εμφανίστηκε μία χρονιά στα τουρκικά γήπεδα, πριν συνεχίσει το στόρι του στον «μαγικό πλανήτη». Και με ποια εθνική (μπάσκετ) Ουρουγουάης να διακριθεί ο Εστεμπάν Μπατίστα, που ανήκει πια στον Παναθηναϊκό.

Keywords
Τυχαία Θέματα