Φάκελος ΠΑΟ

12:37 3/12/2013 - Πηγή: Basket Blog

Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί δεν στρίβει ο Παναθηναϊκός; Γιατί δεν φτιάνει η κατάσταση; Που θα πάει αυτό; Θα αλλάξει ο Πεδουλάκης στον πάγκο και ποιός θα έρθει; Πολλά ζητήματα έχει μαζέψει τελευταια ο Παναθηναϊκός αλλά για τους βλέποντες πίσω από τις ..κουρτίνες και το PR και για όσους βλέπουν μπάσκετ και όχι ..πορτοκάλια, υπήρχε εξ αρχής θέμα. Και υπήρχε θέμα για συγκεκριμένους λόγους που τους έχουμε αναλύσει ασφαλώς πριν το τζάμπολ του ΣΕΦ

γιατί κατόπιν εορτής ότι βλέπουν όλοι βλέπουμε και εμέις και αυτό δεν μας κάνει δημοσιογράφους επειδή βρισκόμαστε πίσω από ένα πληκτρολόγιο και σε ένα μετερίζι.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν φτάσαμε να λέμε αν έχει καλό ρόστερ. Και το αναρωτιουνται και αυτοί που βλέπουν ότι κράτησε όλη την περσινή ομάδα και πρόσθεσε ποιότητα και εμπειρία αντικαταστώντας αυξάνοντας μάλιστα το μπάτζετ τους άπειρους νεαρούς ή χαμηλής ποιότητας για το επίπεδο αυτό (Γιαννόπουλο , Σκορδίλη, Ξανθόπουλο κτλ). Με την λογική αυτή λοιπόν ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να είναι ίδιος τουλάχιστον με πέρσι καθώς δεν άλλαξε φιλοσοφία και προπονητή, αλλά και καλύτερος. Και τελικά είναι πολύ χειρότερος. Και μάλιστα και αυτό είναι και το ανησυχητικό στην περιπτωσή του, χωρίς σημάδια βελτίωσης.

Η σχετική επισημανσή μας πριν το πρώτο τζάμπολ είχε να κάνει με την διαχείριση του Πεδουλάκη. Που έχει μάθει να διαχειρίζεται μικρά ρόστερ και να παίζει χωρίς το άγχος του πρέπει και έχοντας και ένα Διαμαντίδη που γερνάει.... Με ότι αυτό συνεπάγεται . Βεβαίως αυτή ήταν και η πρόκληση του Πεδουλάκη όπως και του κάθε προπονητή, να κάνει ένα βήμα περισσότερο στην καριέρα του και να βελτιώνει τις αδυναμίες του κάτι που έκανε πέρσι ο έλληνας τεχνικός όταν μείωσε ένα ανούσιο ρόστερ στο ροτέισον, έκανε τις αλλαγές που έπρεπε , καθιέρωσε τον σε αμφισβήτηση στην αρχή Ούκιτς και έπαιξε ένα διαφορετικό μπάσκετ στηριζόμενο όχι τόσο στο ταλέντο αλλά στην ενέργεια. Και πέτυχε απόλυτα. Όμως πέρσι ο Παναθηναϊκός ήταν σε μεταβατικό στάδιο και χωρίς άγχος και πίεση. Ξέρουμε όλοι ότι όταν υπάρχει πίεση για το αποτέλεσμα πολλές φορές κολλάμε σε όλες τις δουλειές.

Ο Πεδουλάκης φέτος έχει μπερδευτεί εξ αρχής με ένα μεγάλο ρόστερ και δεν μπορεί να μοιράσει ρόλους και χρόνους ή αν κόψει το ροτέισον δεν ξέρει τι γκρίνια θα αντιμετωπίσει. Μέσα σε όλα είχε και τραυματισμούς που όμως δεν λέει κάτι γιατί τότε τι να πουν οι ομάδες που έχουν 4-5 παίκτες επιπέδου Παναθηναϊκού και επίσης υψηλές φιλοδοξίες. Δηλαδή η Γαλατά τι έπρεπε να πει με 4 βασικές απουσίες; Οτι αποσύρεται; Αλλωστε γι αυτό ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος άυξησε το μπάτζετ για να έχει λύσεις για τραυματισμούς και τα σχετικά. Ειδάλλως κράταγε την περσινή ομάδα συν ένα παίκτη και γλίτωνε και δύο μύρια..

Και εκεί είναι και η δουλειά του προπονητή. Να κάνει το κουμάντο του ακόμα και όταν λείπουν εξαρτήματα αρκεί να έχει ανταλλακτικά (πάγκο). Εδώ ο Πεδουλάκης μέχρι τώρα έχει αποτύχει. Δεν μπορεί να διαχειριστεί το βάθος του ρόστερ και τις συνεχείς εναλλαγές και λόγω απουσιών. Δεν μπορεί να απεξαρτοποιήσει τον Παναθηναϊκό από τον Διαμαντίδη για χρονικά διαστηματα και δεν μπορεί να βρει η ομάδα του ισορροπία. Βλέπουμε τον πρωταθλητή να παίζει ένα ημίχρονο την γνωστή του περσινή τρομερή άμυνα και ένα ημίχρονο να είναι παιδική χαρά στο τομέα αυτό... Επίσης δεν έχει την περσινή συγκέντρωση και γι αυτό κυνηγά συνεχώς το σκορ ακόμα και στο ΟΑΚΑ και με μικρότερους αντιπάλους (πχ Βελιγράδι, Λιέτουβος στο ΟΑΚΑ, Μακάμπι, Λαμποράλ ξεκινάνε με +15 και +20). Και επίσης δεν μπορεί να πάιξει ταυτόχρονα καλά στην άμυνα αλλά και στην επίθεση καθώς και όταν γυρίζει τα ματς δεν τα παίρνει επειδή πολλές φορές κολλάει στην επίθεση και ο ίδιος (όταν τα δίνει όλα στην άμυνα). Αυτά όλα είναι θέμα διαχείρισης, χημείας και δουλειάς. Και το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι ακόμα δεν δείχνει στο κομμάτι αυτό βελτίωση σε τίποτα και παίζει και λειτουργεί με την φανέλα, το ένστικτο και την προσωπικότητα που όμως δεν επαρκούν πάντα και σε υψηλό επίπεδο.

Από την αρχή της σεζόν και ειδικά θυμάμαι τον Μάκη τον Δρόσο που ξέρει πολλά καντάρια μπάσκετ, να λέει ότι ο Παναθηναϊκό δεν έχει ταχύτητα φέτος. Και πράγματι βλέπουμε ένα Παναθηναϊκό χωρίς την περσινή ενέργεια (ως ένα σημείο είναι και αποτέλεσμα τραυματισμών κάποιων ..ένερτζι παικτών) και ταχύτητα. Αυτό έχει να κάνει με το ...βάρυμα του Διαμαντίδη σε όλους τους τομείς και με την έλλειψη ενεργειας στην άμυνα που είναι τα λεγόμενα εύκολα καλάθια αλλά και με την όλη ψυχολογία. Η άμυνα είναι και ψυχολογία και πάθος. Και οι πράσινοι πολλές φορές φέτος δεν έχουν το περσινό πάθος και αυτό είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό .

Ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλο πρόβλημα με τον Διαμαντίδη όχι γιατί φταίει ο Διαμαντίδης αλλά γιατί δεν έχουν σχεδιάσει άγνωστο γιατί την επόμενη μέρα. Ο αρχηγός της ομάδας έχει βαρύνει και λογικά γιατί είναι στα 34 και δεν έχει το κορμί και τις κινήσεις περασμένων ετών. Και γι αυτό έχει και μεγάλη νευρικότητα επειδή θέλει αλλά δεν μπορεί πολλά πράματα. Για παράδειγμα ο Διαμαντίδης φέτος παίζει άμυνα με το μυαλό και το ένστικτο και όχι με το σώμα αποφεύγοντας όλες τις επαφές. Ο ίδιος σωστά πράττει καθώς δεν εκβιάζει πράματα και καταστάσεις βλέποντας ότι μεγάλωσε και πλέον αρέσκεται με την οξυδερκειά του να είναι ο βασικός πόιντ και να πάιρνει τις κρίσιμες επιθέσεις λόγω εμπειρίας και ..αυγών αλλά από μακρυά (τρίποντο).

Ο Διαμαντίδης φέτος δεν κάνει ούτε μια (!) δίειδυση, δεν σουτάρει καν κυριολεκτικά δίποντα και αποφεύγει κάθε επαφή και καταπόνηση. Συνεπώς ο ΠΑΟ χάνει τα περίφημα ντράιβ του και σπλιτ άουτ (ελεύθερο τρίποντο μετά) που μόνο ο ίδιος έιχε την πολύτέλεια και αξία να κάνει και μαζί και εύκολους πόντους από κερδισμένα φάουλ (έχοντας φέτος μόλις3,5 βολές το παιχνίδι!). Και συνολικά στην Ευρωλίγκα 1/8δ,16/50τρ,16/24βολές! Βεβαίως είναι εξαιρετικός με την κλάση του και μυαλό του στην οργάνωση και είναι κορυφαίος μακράν πασέρ και στην εξίσωση με τα λάθη καθώς έχει μ.ο λιγότερα από δύο! Ομως παίζει στα 34 του που πλησιάζει σε λίγους μήνες σχεδόν 33'(!) και όταν είναι λογικά κουρασμένος ο Παναθηναϊκός ψάχνεται και δεν έχει μάθει να παίζει χωρίς αυτόν στον παρκέ και πελαγοδρομεί.

Αυτό είναι κάτι που έπρεπε να δουλευθεί από την προπόνηση και εκεί είναι η διαφορά με τον Ολυμπιακό και τον Μπαρτζώκα που ρίσκαρε και πολύ μάλιστα τα αποτελεσματα και την γκρίνια αλλά και την σχέση του με τον Σπανούλη. Αλλά ο Μπαρτζώκας δικαιώθηκε και κέρδισε πάρα πάρα πολλά.. Με όλα αυτά ο Παναθηναϊκός δεν έχει την δίειδυση από την περιφέρεια και τα πόδια σε αυτή στην άμυνα ειδικά με κοντούς αντιπάλους. Και θα πρέπει να κρύψει με τεχνάσματα αυτή την αδυναμία.

Καθώς στην περιφέρεια οι βασικοί (Ούκιτς, Διαμαντίδης, Κάρι έχουν μ.ο ηλικίας στα 32! Ποιά είναι η επόμενη μέρα και τι βλέπω; Περιμένω αλλά δεν βλέπω βελτίωση της ομάδας που είναι καθαρά πλέον θέμα προπονητή καθώς αυτά έχει και με αυτά πρέπει να φτιάξει γλυκό. Σχεδιασμός άλλος στο ροτέισον, ρίσκο με μείωση του χρόνου του Διαμαντίδη, προσαρμογή του εξαφανισμένου Μπράμος που έδινε πολλές λύσεις στην άμυνα , πολλά πικ εν ρολ στην επίθεση και ντράιβ αναγκαστικά για να ανοίγει τις άμυνες. Αλλιώς θα ζει και θα πεθαίνει με τα πολύ καλά πάντως ποσοστά του στα τρίποντα που έχει 10 μ.ο στο παιχνίδι με 37% (καλό νούμερο) και μόλις 5-6 σουτ παραπάνω στα δίποντα σε κάθε αναμέτρηση όταν φέτος έχει και τον Μπατίστ και τον μετρ στα 5-6 μέτρα Μαυροκεφαλίδη.

Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός ψάχνει και ένα παίκτη στην θέση του Κάρι που να έχει καλύτερη δημιουργία ή άμυνα αλλά δεν υπάρχει κάτι τέτοιο με ποιότητα και εμπειρία. Και σταδιακά υπάρχει και μεγάλη πίεση και αυτό σε αποσυντονίζει αν δεν έχεις μάθει να παίζεις έτσι . Και γι αυτό και τα δύο ματς με Αστέρα στον ΟΑΚΑ(πρόκριση ευρωλίγκα) και κύπελλο στις 23 Δεκέμβρη στο ΟΑΚΑ πάλι (νοκ άουτ) με τον Ολυμπιακό είναι τα σημεία αναφοράς καθώς κάθε αποτυχία θα σηματοδοτήσει σε μεγάλο βαθμό και αλλαγές.

Ο Παναθηναϊκός μέχρι τώρα είναι πολύ χειρότερος από πέρσι με καλύτερο ρόστερ, κινδυνεύει να χάσει την απλή πρόκριση στην ευρωλίγκα (αν πχ είχε χάσει στο Βελιγράδι που ήταν και στο -15 θα είχαμε ίσως ήδη ..κηδείες), έχει χάσει το μισό τίτλο ουσιαστικά με το -10 και με 55-45(!) στο ΣΕΦ αλλά τον σώνει και ψυχολογικά το -2 του Ολυμπιακού και αν χάσει και το πρώτο τρόπαιο (εντός έδρας μάλιστα) το 2013 θα κλείσει πολή άσχημα και θα πρέπει να χτυπήσουν πολλά καμπανάκια (όχι τα πρώτα που λέγαμε τον Οκτώβριο αλλά πολλοί νόμισαν ότι μιλάγαμε για τα καμπανάκια του Άγιου Βασίλη)...