Γ' Εθνική (Νότος): Οι κορυφαίοι της αγωνιστικής

08:35 1/11/2016 - Πηγή: Basket Blog

Ολοκληρώθηκε η αγωνιστική για τη Γ' Εθνική. Στον πρώτο όμιλο του Νότου, η τέταρτη αγωνιστική ήταν εκείνη που έριξε αισίως την αυλαία της, την ώρα που στο δεύτερο όμιλο τελείωνε η τρίτη αγωνιστική ημέρα. Το Basketblog.gr, σας παρουσιάζει την κορυφαία πεντάδα και τον καλύτερο προπονητή για κάθε όμιλο.

1ος όμιλος Νότου

Γιώργος Λάππας (Ακράτα)

Αποφάσισε λίγες μέρες πριν την έναρξη της νέας σεζόν να επιλέξει την Ακράτα, προκειμένου να καταστήσει ακόμη πιο δυνατό, ένα ρόστερ με πλούσιο ταλέντο και με ξεκάθαρο σκοπό

να βρεθεί την επόμενη χρονιά στη Β’ Εθνική. Αποτελούσε απορίας άξιο, το πότε θα μπορούσε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του Νίκου Ζίζηλα και να βρει την απαραίτητη «χημεία» με το υπόλοιπο σύνολο, ώστε να αναδείξει με τη σειρά του, τις δικές του δυνατότητες. Τελικά δεν άργησε και θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία του στο ματς με την Πεύκη. Ο Γιώργος Λάππας σκόραρε 25 πόντους και καθοδήγησε «μαεστρικά» την υπόλοιπη ομάδα, όντας άλλωστε ένας από τους πιο περιζήτητους πλέι μέικερ των χαμηλότερων εθνικών κατηγοριών. Όλοι έβαλαν βέβαια, το δικό τους «λιθαράκι», με τέσσερις παίκτες της Ακράτας να έχουν διψήφιο αριθμό πόντων, αλλά ο πολύπειρος γκαρντ ήταν απολαυστικός, δηλώνοντας «παρών» στον προπονητή του, ως ακόμη μία σπουδαία λύση για το «μαραθώνιο» των 28 αγώνων.

Στέλιος Γκίνης (Δάφνη Δαφνίου)

Μόνη της έμεινε στην κορυφή της βαθμολογίας η Δάφνη Δαφνίου, έχοντας το απόλυτο σε τέσσερις αγώνες, μετά και το «διπλό» με 82-66 επί της Αχαγιάς. Ένας από τους λόγους που η εν λόγω ομάδα είναι πρωτοπόρος, είναι ο Στέλιος Γκίνης, ο οποίος «τραβά κουπί» σε αυτή από τότε που ξεκινούσε με μεγάλα όνειρα στην ΕΣΚΑ. Στη Γ’ Εθνική, συνεχίζει να είναι από τους «ακρογωνιαίους λίθους» του Μάριου Δεσποτάκη, όντας μέσα στους πρώτους σκόρερ της κατηγορίας, με 18.8 πόντους ανά αγώνα. «Χτυπώντας» για άλλη μία φορά μία… 20άδα πόντων και «πυροβολώντας» τρεις φορές έξω από τη γραμμή των 6.75, ήταν από τους παίκτες που εγγυήθηκαν το νέο «διπλό» της Δάφνης στην Κάτω Αχαΐα. Είναι μάλλον κοινό μυστικό, πως όσο είναι παρών και δίχως προβλήματα στο παρκέ ο Έλληνας γκαρντ, οι άνθρωποι του συλλόγου θα βρίσκουν πάντοτε ένα σταθερό παράγοντα σιγουριάς.

Δήμος Φωτίου (Κεραυνός Αιγίου)

«Να πάρω το τουφέκι μου», θα μπορούσε να τραγουδά ο Δήμος Φωτίου, ο οποίος «ξέσπασε» και σημειώνοντας σχεδόν τους μισούς εκ των 79 πόντων του Κεραυνού Αιγίου (39 με 6 τρίποντα), τον οδήγησε στην πρώτη του νίκη στην φετινή Γ’ Εθνική, κόντρα στον Άρη Πετρούπολης. Δεν χρειάζεται, μάλλον, ούτε να προβούμε σε κάποια κριτική, ούτε να σας συστήσουμε έναν εκ των «κατά συρροήν δολοφόνων» των εθνικών κατηγοριών. Είναι πιο αναγκαίο, πιθανώς, να αναφέρουμε το γεγονός, ότι ο Κεραυνός χρειαζόταν ένα «ξέσπασμα», μετά από τρεις συνεχόμενες ήττες. Και αυτός που θα μπορούσε να του προσφέρει αυτή τη δυναμική αντίδραση, θα ήταν ο Φωτίου. Ο ίδιος «ξεμπούκωσε», καθώς μπορεί στα πρώτα ματς να ήταν εκ των πρώτων σκόρερ, αλλά χωρίς να φτάνει σε πολύ υψηλά στάνταρ απόδοσης, πήρε την ομάδα από το χέρι και έδειξε στους συμπαίκτες του, το δρόμο για το «σεφτέ». Ο ίδιος, έδωσε και χρόνο στον Κεραυνό, για να βρει στο ρεπό της επόμενης Κυριακής τα «πατήματά» του, καθώς και το τι έφταιξε για το αρχικό 0-3.

Γιάννης Τσολάκης (Ένωση Ιλίου)

Η «βαριά» ήττα από τον Ίκαρο Νέας Σμύρνης, την περασμένη εβδομάδα, στο Κλειστό της Αρτάκης, έπρεπε να ξεπεραστεί άμεσα με μία νίκη σε διαστάσεις θριάμβου. Για την Ένωση Ιλίου, πρωταγωνιστικό ρόλο έπρεπε να πάρει κάποιος εκ των παικτών που έχουν συνθέσει το βασικό «κορμό» του Γιάννη Καράμπελα, με… ειδικότητα στις αντιδράσεις. Αυτός έμελλε να είναι ο Γιάννης Τσολάκης, που επιβλητική παρουσία απέναντι στην Ερμιονίδα, σκόραρε 20 πόντους και ήταν απόλυτος κυρίαρχος στις δικές του «μάχες». Το άνετο 79-64 στο φινάλε, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον έμπειρο φόργουορντ, με τη θαυμαστή διάρκεια στην απόδοσή του, να είναι από τους παράγοντες που έκαναν τη διαφορά. Η εμφάνισή του, όπως και της υπόλοιπης ομάδας, ήταν αυτό που αναζητούσε, ώστε να πάρει την απαραίτητη «ώθηση» για την πρόκληση της προσεχούς Κυριακής στην Ακράτα.

Χρήστος Μπαρμπαρής (Πορφύρας)

Ο Νίκος Βούλγαρης δε βρέθηκε σε καλή βραδιά εκτελεστικά, ο Στεφανής δε θα αρκούσε μαζί με τον Καλαμαρά και κάποιος έπρεπε να παίξει το ρόλο του «παράγοντα Χ», για μία μεγάλη νίκη κόντρα στον ΚΑΟΚ. Τελικά αυτός βρέθηκε στο πρόσωπο του Χρήστου Μπαρμπαρή για τον Πορφύρα, ο οποίος αποτέλεσε την «αποκάλυψη» του αγώνα, έστω κι αν η ποιότητά του είναι δεδομένη. Ο 35χρονος φόργουορντ, ήταν ο παίκτης που «κουβάλησε» τους Πειραιώτες κι «εκτέλεσε» τους Κορινθίους σε ένα «τρελό» ματς στο «Π. Σαλπέας», με το σερί 11-0 στο 44-47 να «σκοτώνει» το σύνολο του Δημήτρη Γκόφα. Η ανατροπή αυτή και οι πανηγυρισμοί στο φινάλε, βρίσκουν την αιτία τους στην τρομερή απόδοση του Μπαρμπαρή, ο οποίος έδειξε στον προπονητή πως, ακόμη κι όταν τα πρώτα «βιολιά» του δεν είναι στα καλύτερά τους, είναι έτοιμος να αναλάβει περισσότερες ευθύνες και να βοηθήσει τους συμπαίκτες του, να κερδίσουν την παραμονή τους σε ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.

Προπονητής: Γιάννης Παύλος (Πορφύρας)

Το πρόσωπο που παρουσίασε ο Πορφύρας στις πρώτες τρεις αγωνιστικές, με δύο ήττες και μία νίκη στο «νήμα» απέναντι στην Καλαμάτα, μάλλον δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για τη δύσκολη αποστολή της παραμονής. Η εμφάνιση απέναντι στον ΚΑΟΚ, όμως, ήταν άκρως πειστική, με τους Πειραιώτες να δείχνουν τα «δόντια» τους. Η δε ανατροπή από το 44-47 με σερί 11-0 που οδήγησε στο 55-47, ενώ νωρίτερα οι Κορίνθιοι έχουν επανέλθει από διαφορά 18 πόντων (38-20), αποτελεί σε μεγάλο βαθμό… έργο Γιάννη Παύλου. Ο Έλληνας προπονητής, διαχειρίστηκε ιδανικά το παιχνίδι, ακόμη κι όταν οι παίκτες του έμοιαζαν να χάνουν τη Γη κάτω από τα πόδια τους. Ανέλαβε να καθοδηγήσει την ομάδα αυτή, μετά την άνοδο από την Α’ ΕΣΚΑΝΑ και είναι διατεθειμένος, όπως και οι παίκτες του, να αφήσει… και την τελευταία του «ανάσα», για να καθιερωθεί εκ νέου ο Πορφύρας στις εθνικές κατηγορίες, βάζοντας φαρδιά-πλατιά τη δική του υπογραφή.

2ος όμιλος Νότου

Παντελής Σέττος (Έσπερος Λαμίας)

Ο εμβληματικός αρχηγός της Κύμης, αποχώρησε το περασμένο καλοκαίρι, προκειμένου να προστεθεί στην ομάδα «γερόλυκων» του Εσπέρου Λαμίας και να φέρει μεγαλύτερες επιδιώξεις από την απόκτηση απλώς της παραμονής στην κατηγορία. Είναι μάλλον στο «ριζικό» του να αναδεικνύεται σε φυσικό ηγέτη μίας ομάδας, καθώς ήταν από τους μπροστάρηδες στο σπουδαίο «διπλό» επί του Πόλις Καλλιθέας, το οποίο κράτησε το αήττητο της ομάδας από την Φθιώτιδα. Ο πολύπειρος γκαρντ σημείωσε 15 πόντους, όντας εύστοχος τρεις φορές έξω από τη γραμμή των 6.75 και ήταν εκείνος που, μαζί με τους Παναγιωτίδη, Σοφογιάννη και Ζαχαράκη κράτησαν τον Έσπερο και πραγματοποίησαν τη σπουδαία ανατροπή του δευτέρου ημιχρόνου, έστω κι αν εκεί έπαιξε ρόλο και η «ζώνη» που χρησιμοποίησε ο προπονητής του. Ξεχωρίζει αυτός, όμως, ως η ηγετική φυσιογνωμία που χρειαζόταν ο σύλλογος, ώστε να κάνει το «βήμα» παραπάνω, κάτι που επιβεβαιώνεται στα δύο πρώτα παιχνίδια του.

Κώστας Σιμιτζής (Νίκη Αμαρουσίου)

Ο Βασίλης Κοντογιάννης είναι ο «έφηβος» που δίνει κίνητρο στους υπόλοιπους παίκτες της Νίκη Αμαρουσίου, αλλά και η παρουσία του Κώστα Σιμιτζή είναι αξιέπαινη. Για ακόμη μία φορά, ήταν ουσιαστικός και καταλυτικός, σκοράροντας 18 πόντους με δύο τρίποντα απέναντι στην ΑΕ Σαντορίνης και όντας από τους παίκτες που έβαλαν «πλάτη», όταν οι Κυκλαδίτες επιχείρησαν την ύστατη αντεπίθεση στο τελευταίο δεκάλεπτο. Είναι από την αρχή της σεζόν, ένα μεγάλο «στήριγμα» για τον Νίκο Χρυσόγελο, βοηθώντας το σύνολό του να βρεθεί στο ρεκόρ 2-1, με το πέρας τριών αγωνιστικών, έχοντας σπουδαία ευκαιρία στο εντός έδρας παιχνίδι απέναντι στον Λοκρό Αταλάντης. Το «δίδυμο» με τον Κοντογιάννη στην περιφέρεια, τελικά, έχει προς το παρόν εντυπωσιάσει στο δεύτερο όμιλο, καθώς μέχρι να αρχίσει η αγωνιστική περίοδος, δεν είναι μυστικό πως η Νίκη αποτελούσε «ερωτηματικό».

Αλέξανδρος Σιλβέστρου (Κάδμος)

Ο Δημήτρης Μπένος είναι ο «αστέρας» του Κάδμου και ήταν λογικό να υποθέσουν στους Θηβαίους, πως μεγάλο μέρος της προσοχής των παικτών του ΟΦΗ θα «έπεφτε» πάνω του. Ο Έλληνας σέντερ, όντως περιορίστηκε και πέτυχε μόλις επτά πόντους. Και τι με αυτό; Υπήρχε ο τρομερός Αλέξανδρος Σιλβέστρου, ώστε να «τραβήξει» τους συμπαίκτες του στο σκοράρισμα και να αποκαταστήσει το κενό που υπήρχε στο κομμάτι αυτό, με την καλή αντιμετώπιση του Μπένου από τους Κρητικούς. Δεν είναι μόνο οι 22 πόντοι που πέτυχε ο Έλληνας φόργουορντ, αλλά και το γεγονός, ότι ενώ βαδίζει προς το 22ο έτος της ηλικίας του, στάθηκε υποδειγματικά σε μία από τις πιο «καυτές» έδρες του πρωταθλήματος και κατάφερε να γίνει ασυναγώνιστος στο «Γεντί Κουλέ». Με αυτά τα δεδομένα, βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για να γίνει στη συνέχεια ένας από τους καλύτερους νεαρούς παίκτες της κατηγορίες. Αρκεί βέβαια, να βρει σταθερότητα στην απόδοσή του και να παίζει τόσο καταλυτικό ρόλο στο παιχνίδι της ομάδας του.

Δημήτρης Καλογερόπουλος (Πεντέλη)

Ο Μεσσήνιος φόργουορντ δεν ξεκίνησε πολύ δυναμικά τη σεζόν κι έψαχνε ένα παιχνίδι, στο οποίο θα φώναζε «παρών» για τον Κώστα Χαρτοματσίδη. Βρήκε την ευκαιρία στην αποστολή στην Νάξο και την «άρπαξε από τα μαλλιά». Με δύο κλεψίματα στα τρία λεπτά πριν την εκπνοή της αναμέτρησης με τον Πανναξιακό και επιβλητική παρουσία στις δύο ρακέτες, που του απέφερε double double 17 πόντων και 10 ριμπάουντ, κατάφερε να «ξεκολλήσει» την Πεντέλη, όταν αυτή έψαχνε τρόπο να ξεφύγει από τους μαχητικούς γηπεδούχους. Μαζί με τον 38χρονο Αποστολόπουλο, ήταν οι «κινητήριοι μοχλοί» της ομάδας των Βορείων προαστίων και την κατεύθυναν εκ του ασφαλούς στην τρίτη νίκη της σε ισάριθμα παιχνίδια. Αυτός είναι, βασικά, ο Δημήτρης Καλογερόπουλος που περιμένει ο κόουτς Χαρτοματσίδης να δει, προσπαθώντας να τον συμβουλεύσει σωστά, για το πώς μπορεί να μετατρέψει τον πάντοτε σπουδαίο ενθουσιασμό του, σε ουσιαστική και πρωτοκλασάτη λύση για το συγκρότημά του.

Αντώνης Ασημακόπουλος (Ιπποκράτης Κω)

Η παρουσία του στη Γ' Εθνική από πέρυσι αποτελεί ούτως ή άλλως... πολυτέλεια για την κατηγορία και είναι λογικό πολλά να στρέφονται γύρω του στον Ιπποκράτη Κω, αναφορικά με την αγωνιστική συνεισφορά των παικτών. Στην εκτός έδρας αποστολή με τον Λοκρό Αταλάντης, ήταν απολαυστικός και σταμάτησε στους 33 πόντους. Μάλλον και μόνο η παρουσία του στην αντίπαλη ρακέτα, δημιουργεί διαφορετικά δεδομένα, σχετικά με την ολική αντιμετώπιση των Δωδεκανησίων. Ο κόουτς Καπλανίδης γνωρίζει, ότι έχει στα χέρια του ένα από τα μεγαλύτερα «όπλα» της κατηγορίας και απλώς προσπαθεί να τον κάνει να νιώσει κυρίαρχος. Φαίνεται πως τα έχει καταφέρει περίφημα σε αυτές τις πρώτες τρεις αγωνιστικές, κάτι που ισχύει και για τον Κώστα Χαρίση, με τους 15 του πόντους να έρχονται να συμπληρώσουν την απόδοση του τρομερού Ασημακόπουλου. 48 πόντοι από τους ψηλούς σου, μόνο ευλογία μπορεί να θεωρείται στο σύγχρονο μπάσκετ, ακόμη και στις χαμηλότερες κατηγορίες. Πόσο μάλλον, όταν μόνο ο ένας σκοράρει 33 και κάνει επίδειξη κλάσης.

Προπονητής: Αποστόλης Αναστασίου (Κάδμος)

Πόσοι θα περάσουν από το «Γεντί Κουλέ»; Η ερώτηση αυτή αιωρείται από το ξεκίνημα και ο Κάδμος απάντησε καταφατικά, κερδίζοντας με 70-64. Η γενική αντιμετώπιση του αγώνα, με το ματς να έρχεται στα μέτρα και το ρυθμό των Θηβαίων, καθώς και κανέναν εκ των Κρητικών να διακρίνεται πλην του Αγαπιάδη, που πολλές φορές έμοιαζε να είναι μόνος του, φέρει τη «σφραγίδα» του Αποστόλη Αναστασίου. Ο Έλληνας προπονητής, φροντίζει κάθε χρόνο να φέρνει την ομάδα του λίγο πιο ψηλά, αφού κατάφερε πρώτα να την καθιερώσει στις εθνικές κατηγορίες και τώρα δεν αποκλείεται να διεκδικήσει ένα «όνειρο», για το οποίο πέρυσι αποδείχθηκε «άγουρη» να το διεκδικήσει. Ο στόχος της ανόδου, έστω κι αν δεν ομολογείται ιδιαίτερα στον Κάδμο, μοιάζει φέτος πιο εφικτός, με τις εμφανίσεις του να είναι άκρως πειστικές έως τώρα. Αν είναι το ίδιο επιβλητικός και στο ματς της Κυριακής (6/11) απέναντι στον Πανναξιακό, αποδεικνύοντας πως κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν η απόδοσή του στις πρώτες τρεις αναμετρήσεις του, τότε θα έχει βάλει «πλώρη» για κάτι μεγάλο.