Η συμμορία των δεκατριών

20:53 11/11/2014 - Πηγή: Basket Blog

Ομάδα, σού μαθαίνουν πως δεν αλλάζεις ποτέ. Αμ, δε. Και ομάδα αλλάζεις και κόουτς, άμα λάχει! Στα επαγγελματικά, αν μη τι άλλο και ειδικότερα σε ό,τι αφορά το προπονητικό συνάφι, μιλάμε για... καθιερωμένη τακτική/συνήθεια. Να, δείτε για παράδειγμα (και) την φετινή Α1 Ανδρών, με τις πέντε εκ των 14 ομάδων να προχωρούν με άλλον επικεφαλής. Ο Αρης Λυκογιάννης, για να κεντράρουμε στα πιο πρόσφατα γεγονότα, έγινε ο 13ος τεχνικός, σε έναν μεγάλο -ανοιχτό πέρα για πέρα- κύκλο αντικαταστάσεων. Ο ίδιος, ξαναμπήκε στα δύσκολα (στην... φωλιά του λύκου), αναλαμβάνοντας, αντί του Μιχάλη Κουταλιανού τον Κολοσσό, τον οποίο ο προκάτοχός του υπηρέτησε σαν άλλος... ιππότης της νήσου. Αποστολή σωτηρίας και... αυτοκτονίας, συνάμα, διότι, ιδού η Ρόδος, λοιπόν. Τι προηγήθηκε; Ο Ντράγκαν Σάκοτα πήρε την θέση ενός άλλου «πιστού στρατιώτη», του Βαγγέλη Ζιάγκου, στην ΑΕΚ. Ο Τζίμης Κουστένης κάθισε στον πάγκο του Πανελευσινιακού, καλύπτοντας το κενό του επί χρόνια «σταχυοφόρου», Γιώργου Σκαραφίγκα (φωτό). Εξι ονόματα, μάνι μάνι, για τώρα. Και μετρήστε κι άλλα μέλη στην... συμμορία. Αν υπολογίσουμε πως ο Γιώργος Καλαφατάκης άρχισε προετοιμασία με τον Πανιώνιο και στην συνέχεια παρέδωσε σκυτάλη σε: Θανάση Παπαχατζή, Βαγγέλη Δεγαΐτα και τον «τίγρη» Βαγγέλη Αλεξανδρή, φτάνουμε στα δέκα (με... τόνο). Μία δεκάδα πρόσωπα, ελληνικής προέλευσης (θεωρώντας και τον «Σάλε»... δικό μας άνθρωπο), άλλαξαν πόστα, θέσεις και ρόλους. Αλλαξαν, όπως αλλάζει ένας ανήρ στην καθημερινότητά του (ας πούμε, με βάση το χρόνιο κλισέ), τα πουκάμισα. Και κλείνουμε το «13αρι», ναι, με τον Ολυμπιακό. Οποία έκπληξη, διότι στο λιμάνι δεν τάσσονται υπέρ των αλλεπάλληλων και παντός τύπου παρεμβάσεων, προτιμώντας την πλήρη στήριξη -μέχρι όσο πάει- στον εκάστοτε τεχνικό. Οι Πειραιώτες, πάντως, μετά τον Γιώργο Μπαρτζώκα, έδωσαν τα ηνία (προσωρινά, όπως κάποτε) στον Μίλαν Τόμιτς και έπειτα απευθύνθηκαν στον Γιάννη Σφαιρόπουλο, με την ελπίδα να πάει... σφαίρα την ομάδα, μεταλαμπαδεύοντάς της μία σταθερά, βάσει της δικής του τεχνογνωσίας. Για την ώρα, στην σφαίρα της φαντασίας ανήκει και μόνο, η ιδέα πως δεν θα υπάρξουν επιπλέον μετατροπές στην εικόνα των παραπάνω ή των άλλων εννέα ομάδων, που εξακολουθούν να πορεύονται με τον ίδιο κουμανταδόρo. Οχι απλά... ηλεκτρική η καρέκλα του προπονητή, αλλά και η ατμόσφαιρα μοιάζει πιο ηλεκτρισμένη από ποτέ, καθώς μία ήττα (ενδεχομένως και... νίκη, ως νέο ελληνικό φαινόμενο), συνδυάζεται με καταστροφή!