Ιλίσια (μπασκετικά) πεδία

17:03 8/7/2014 - Πηγή: Basket Blog

Ενα όνομα, μία ιστορία. Ο Σαίξπηρ εξάλλου, είχε γράψει το περίφημο θεατρικό έργο της τραγωδίας του Οθέλου, το οποίο διασκευάστηκε -σε όπερα- από τον Βέρντι. Εκατοντάδες χρόνια μετά, στο πέρασμα των αιώνων, ο Οθέλο Χάντερ ετοιμάζεται να πρωταγωνιστήσει στην δική του μεγάλη μπασκετική παράσταση.

Κάποτε ήταν ο Περπέρογλου, ο Πέτγουεϊ, ο Μπόγρης, αλλά βέβαια και ο Χάντερ. Ολοι τους με κοινό παρονομαστή στην διαίρεση της έως

τώρα καριέρας τους, το εποικοδομητικό πέρασμα από τον Ηλυσιακό. Τα Ιλίσια (μπασκετικά) πεδία αποτέλεσαν και εξακολουθούν να είναι το «φροντιστήριο» για την ομαλή μετάβαση προς το ανώτερο επίπεδο. Και οι τέσσερις εξελίχθηκαν, οι δύο πρώτοι φόρεσαν, ο ένας θα φορέσει τα ερυθρόλευκα του Ολυμπιακού, με τον Μπόγρη να μένει το ερωτηματικό στην εξίσωση. Επικεντρώνοντας στον Χάντερ (όχι στον Μπράντον, που πριν χρόνια αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό) αποδεικνύεται η κλασική περίπτωση της ανοδικής πορείας. Και που δεν πήγε να παίξει μπάσκετ ο νέος Αμερικανός σέντερ των Πειραιωτών, ο οποίος άφησε εσχάτως την (σχεδόν χρεοκοπημένη) Σιένα. Εάν μπορέσει να κολυμπήσει στα βαθιά νερά, πέριξ του ΣΕΦ, μένει να φανεί. Αναμφίβολα, θα βοηθήσει, αλλά και θα βοηθηθεί.

Αλλο Τοσκάνη και Σιένα, άλλο Λιμάνι και Ολυμπιακός, ωστόσο. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Αλλες οι υποχρεώσεις, οι απαιτήσεις, οι προσδοκίες. Οι συστάσεις όμως, που τον συνοδεύουν, τόσο ως παίκτη (ρακέτας), όσο και ως άνθρωπο γενικότερα, είναι οι ιδανικές. Ιδανικές για να «δέσει» ο παίκτης άμεσα, στο «ερυθρόλευκο» σύνολο. Χρειάστηκε να κάνει τα (μπασκετικά) χιλιόμετρά του από την Β.Καρολίνα, στο Οχάιο, στην Ατλάντα, την Κίνα, την Ουκρανία και την Ισπανία. Με ενδιάμεσο σταθμό, όπως προείπαμε, το «κολλέγιο» των Ιλισίων, τότε (2010), υπό την καθοδήγηση του κόουτς Στέργιου Κουφού.

Αναφορές του ΝΒΑ, όταν ο Χάντερ εντάχθηκε (χωρίς να έχει γίνει ντραφτ) στους Χοκς, σημείωναν πως οφείλει να διαμορφώσει τα μπασκετικά του χαρακτηριστικά, ανάλογα με το ύψος του (2.03). Περισσότερο ταίριαζε σαν στυλ σε έναν -πάουερ- φόργουορντ, παρά σέντερ. Εγραφαν πως πρέπει να βελτιώσει τα αντανακλαστικά, την αντίληψη, την ταχύτητα και να αποκτήσει σωματική δύναμη, για να προσαρμοστεί στον «μαγικό κόσμο». Στα 28 του πια, μπορεί να θεωρεί πως η δουλειά που προηγήθηκε, δεν πήγε στράφι, με τον ίδιο να εξελίσσεται σε ολοκληρωμένο (και περιζήτητο στην Ευρώπη) ψηλό.