Κάλια Παπαδοπούλου: «Απωθημένο μου ο Παναθηναϊκός»

Σε έναν καθαρά ανδροκρατούμενο χώρο η Κάλια Παπαδοπούλου τόλμησε κάτι τόσο σπάνιο, ώστε να φλερτάρει με την είσοδο στο Βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες! Είναι ίσως η μοναδική γυναίκα παγκοσμίως που κοουτσάρει ανδρική ομάδα της πρώτης κατηγορίας, την Αθλητική Ενωση Λεμεσού στην Κύπρο! Η 34χρονη προπονήτρια της ανδρικής και της εφηβικής ομάδας, εν ενεργεία (πρωτ)αθλήτρια της ομάδας των γυναικών και καθηγήτρια φυσικής αγωγής με καθημερινή παρουσία σε ιδιωτικό σχολείο (ναι, όλα αυτά μαζί) μιλάει στο Basketblog.gr
για τον αντίκτυπο που είχε στο ισχυρό φύλο η ανάληψη της θέσης της χεντ κόουτς και αποκαλύπτει το προπονητικό πρόγραμμα που θαυμάζει, καθώς και το μεγάλο απωθημένο, που δεν κατάφερε ποτέ να εκπληρώσει! Ξεκίνησε τη φετινή σεζόν ως ασίσταντ κόουτς στην ανδρική ομάδα της ΑΕΛ, στο πλευρό του Μάρκου Ασωνίτη. Παράλληλα, συνέχιζε να καθοδηγεί την εφηβική ομάδα του συλλόγου, με την οποία πέρυσι όχι μόνο κατέκτησε το νταμπλ, αλλά το πέτυχε αήττητη. Το νικηφόρο σερί έχει φτάσει τις 35 σερί νίκες και ακόμη δεν έχει διακοπεί. Με τη γυναικεία ομάδα της ΑΕΛ η κορυφαία κύπρια μπασκετμπολίστρια, επί σειρά ετών αρχηγός της Εθνικής Κύπρου, η οποία έχει αγωνιστεί σε αρκετές ομάδες της ελληνικής Α1 και για μια σεζόν στη Γαλλία, πήρε το πρωτάθλημα και στο ξεκίνημα της φετινής χρονιάς το Super Cup. «Η πλάκα είναι ότι δεν έχω ανακοινώσει ότι αποσύρομαι από την ενεργό δράση, ωστόσο κάποιες εφημερίδες το θεωρούν δεδομένο. Η συμφωνία μου, λοιπόν, με την ΑΕΛ ήταν να παίξω στο Super Cup, το οποίο και κατακτήσαμε, και να βοηθήσω την ομάδα στα πλέι οφ. Ειλικρινά, αυτή τη στιγμή δεν ξέρω αν θα το κάνω. Η ομάδα πηγαίνει καλά και χωρίς εμένα και είμαι της άποψης ότι ένας αθλητής πρέπει να σταματάει όταν είναι ψηλά και όχι να περιφέρεται στα γήπεδα. Εύκολα μπορώ να παίξω στο κυπριακό πρωτάθλημα, αλλά ακόμη δεν το έχω αποφασίσει», εξηγεί στο Basketblog.gr η προπονήτρια της ανδρικής ομάδας της ΑΕΛ. Πώς, όμως, έφτασε να κοουτσάρει το ανδρικό τμήμα μετά την αποχώρηση του πρώτου προπονητή; «Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, χάσαμε από τον Απόλλωνα Λεμεσού και επειδή υπάρχει κόντρα έγιναν επεισόδια, με αποτέλεσμα η ομάδα μας να τιμωρηθεί με δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών. Αρχισαν να εμφανίζονται τα προβλήματα, έφυγαν οι τρεις ξένοι και ο καλύτερός μας παίκτης, ο Γιώργος Παλάλας. Μετά την παραίτηση του κόουτς Ασωνίτη, μου ζήτησαν να αναλάβω τη θέση του, αλλά στην αρχή δεν ήθελα. Τότε, όμως, μου μίλησε ο Μάκρος και μου είπε ''Κάλια, είσαι το ιδανικό άτομο για αυτή τη δουλειά. Πρέπει να μείνεις''. Το έκανα για τα πέντε παιδιά που είχαν προβιβαστεί στην ανδρική ομάδα και που τώρα έχουν γίνει επτά λόγω της απαγόρευσης μεταγραφών από τη FIBA. Για αυτά τα παιδιά ανέλαβα. Δεν ήθελα να τα αφήσω», μας εκμυστηρεύεται και αμέσως… την τσιγκλάμε. «Τι συνέβη και χάσατε με 104-45 στο τελευταίο ματς πρωταθλήματος;», τη ρωτάμε, αλλά η απάντηση ήταν αφοπλιστική: «Χάσαμε γιατί έβαλαν το παιχνίδι της ανδρικής ομάδας στις 19.30 και την επόμενη μέρα τα ίδια παιδιά έπρεπε να παίξουν νοκ άουτ αγώνα για το Κύπελλο στις 16.00. Ε, δεν θα τα εξοντώσω κιόλας. Κάναμε συντήρηση στο ματς του ανδρικού και την επόμενη μέρα νικήσαμε στο Κύπελλο και προκριθήκαμε. Θεωρώ το εφηβικό δική μου ομάδα, είμαστε αήττητοι και θέλαμε να συνεχίσουμε το σερί. Για ποιο λόγο να τα δώσουμε όλα σε ένα πρωτάθλημα, όπου η πορεία μας είναι προδιαγεγραμμένη;»! Η δικαίωση για το έργο και την προσφορά της στο κυπριακό μπάσκετ δεν άργησε να φανεί. Η Ομοσπονδία την όρισε περιφερειακό προπονητή της επαρχίας Λεμεσού - Πάφου και ο τομέας της ευθύνης της είναι να συγκεντρώνει τα μεγαλύτερα ταλέντα κάτω των 20 ετών. Αγόρια εννοείται… Και πώς την δέχτηκαν οι άνδρες συνάδελφοί της στο πρωτάθλημα; «Οταν ανέλαβα τη θέση του πρώτου προπονητή στην ΑΕΛ, ειλικρινά αισθάνθηκα ότι οι άνδρες με υπολογίζουν. Γνωρίζουν ότι πίσω μου υπάρχει μια σημαντική καριέρα στο μπάσκετ και ότι ως παίκτρια με χαρακτήριζε ο τσαμπουκάς. Δεν ήμουν ποτέ ο άθρωπος που φοβόταν ή έκανε πίσω. Ισως για αυτό με αντιμετωπίζουν με σεβασμό και ως ίσο προς ίσο», μας λέει η Κάλια Παπαδοπούλου, η οποία έχει δεχτεί επιρροές από αρκετούς προπονητές, αλλά ένας είναι αυτός που θαυμάζει πραγματικά: «Ο Ομπράντοβιτς! Τον θαυμάζω για δύο λόγους: για το μυαλό του και γιατί έχει τον τρόπο, ώστε να παίρνει το 100% των παικτών του. Είναι τεράστιος προπονητής και αν υπάρχει κάτι, που θα ήθελα να μπορώ να μεταδώσω στους παίκτες μου, είναι η σκυλίσια άμυνα που παίζουν οι ομάδες του». Επειτα από τόσα χρόνια καριέρας υπάρχει άραγε κάποιο ανεκπλήρωτο απωθημένο; «Πριν από 3-4 χρόνια βρέθηκα ένα βήμα από τον Παναθηναϊκό, αλλά δεν ήταν γραφτό να παίξω σε αυτή την ομάδα, που τόσο πολύ αγαπώ. Μετά τη διάλυση της ομάδας των Χανίων τη σεζόν 2009-10, έκανα προπονήσεις με τον Παναθηναϊκό, αλλά επειδή είχα συμμετάσχει σε επίσημο αγώνα των Χανίων, ο κανονισμός της ΕΟΚ δεν με άφηνε να αγωνιστώ σε άλλη ομάδα της Ελλάδας. Μετά διορίστηκα στο ιδιωτικό σχολείο, Γυμνάσιο και Λύκειο, όπου εργάζομαι παράλληλα με το μπάσκετ και έτσι μου έμεινε απωθημένο! Στενοχωρήθηκα, πήγα να σκάσω. Ηταν μια πολύ δύσκολη απόφαση», εξομολογείται η 34χρονη κόουτς και θυμάται ένα φοβερό περιστατικό που είχε εκτυλιχθεί σε έναν αγώνα της τότε ομάδας της, Θερμαϊκό Θέρμης, με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, πριν από περίπου δέκα χρόνια στη Θεσσαλονίκη. «Ηταν ένας τύπος που είχε έλθει στην έδρα μας με την αποστολή του Παναθηναϊκού και με έβριζε χυδαία. Κατεβήκαμε να παίξουμε στον Τάφο του Ινδού στον δεύτερο γύρο και πάλι, ο ίδιος άνθρωπος, άρχισε να με στολίζει με διάφορα γαλλικά. Κάποια στιγμή δεν άντεξα και όταν με πλησίασε πίσω από τα κάγκελα του είπα: Μην με βρίζεις. Κι εγώ Παναθηναϊκός είμαι, από μικρό παιδί! Θυμάμαι την έκφρασή του και με πιάνουν τα γέλια»…
Keywords
Τυχαία Θέματα