Λένι Κουκ: Ένα πρόωρο «αμερικανικό όνειρο» με άδοξο τέλος

10:30 9/2/2014 - Πηγή: Basket Blog

Στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, ο Λένι Κουκ κοιτούσε μονάχα τις αναφορές των σκάουτερ του ΝΒΑ και των πανεπιστημίων των Η.Π.Α. για χάρη του. Για την ακρίβεια, ήταν τόσο σίγουρος -μέχρι αλαζόνας- που τις… αγνοούσε, αφού 2001, ούτως ή άλλως, όλοι ασχολούνταν μαζί του. Μονάχα που πλέον, αυτό το τόσο ταλαντούχο αλλά συνάμα φαντασμένο και αναιδέστατο παιδί, κατάλαβε ότι τότε είχε μεγαλώσει πολύ γρήγορα. Και το γεγονός πως ήθελε τα πάντα γρήγορα, τον έκανε να χάσει τα πάντα. Πλέον, 13 χρόνια μετά την εφήμερη δόξα του,

κοιτάζει με ενδιαφέρον τις κριτικές κινηματογράφου για το ντοκιμαντέρ που προβάλλεται από τις 10 Ιανουαρίου και αποτυπώνει όχι τόσο την («μισή» μπασκετική) ζωή του, αλλά το πώς κατέληξε από την προσωρινή κορυφή στο μηδέν. Το πώς από Νο1 παίκτης των γυμνασίων της Αμερικής, πάνω από μετέπειτα σταρ όπως οι ΛεΜπρον Τζέιμς, Καρμέλο Άντονι και Αμάρ’ε Στανταμαϊρ, κατέληξε καθισμένος σε έναν καναπέ, περίπου… 50 κιλά βαρύτερος! Ένα καλάθι του ΛεΜπρον Τζέιμς το 2001 και το γύρισμα της πλάτης από 30 GM ομάδων του ΝΒΑ, στο ντραφτ του 2002, άλλαξαν τα πάντα και από «επόμενος σταρ του ΝΒΑ» βρέθηκε στα αζήτητα. Ωστόσο, δεν κατηγορεί κανέναν παρά τον εαυτό του, νιώθει περήφανος για τους προ 13ετίας αντιπάλους του που διαπρέπουν και το μόνο που θέλει είναι η ιστορία του να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή για τους νυν κορυφαίους παίκτες γυμνασίων και κολεγίων. Γεννήθηκε στις 29/3/82 στο Μπρούκλιν, αλλά το ταλέντο του δεν «χωρούσε» μόνο εκεί. Από τα πρώτα χρόνια των γυμνασιακών σπουδών του, τράβηξε πάνω του τα βλέμματα οπαδών, Τύπου και σκάουτερ, αλλά δεν τα ακολούθησε ως την επιτυχία. Με σαφή δείγματα ανωριμότητας και αλαζονείας, με μία λάθος επιλογή ατζέντη, που τον έπεισε να μην παίξει σε κολέγιο, αλλά κυρίως τον «έκρυψε» από τα φώτα της δημοσιότητας για ένα χρόνο, κατέληξε στο… τίποτα. Για χρόνια, ο ίδιος ο Λέοναρντ Κουκ πίστευε σε έναν «μύθο». Στην ιστορία που έλεγε ότι τον κέρδισε με έναν πόντο σε αγώνα ο ΛεΜπρον Τζέιμς και όπως τόνιζε εκείνος, «ο ΛεΜπρον έφτιαξε το όνομά του γιατί νίκησε την ομάδα του καλύτερου, του Λένι Κουκ!»… Βεβαίως, τα χρόνια πέρασαν. Ο Λένι των 198 εκατοστών και των 94 κιλών δεν άφησε πίσω του απλώς τις ελπίδες για δόξα. Άφησε στο παρελθόν το γραμμωμένο κορμί του, που πλέον ζυγίζει 145 κιλά(!), αλλά φαίνεται ότι ήλθε σε «ανακωχή» με τον ίδιο του τον εαυτό. Ο Κουκ, πρωταγωνιστής στο ντοκιμαντέρ «Lenny Cooke», με παραγωγό τον καλό του φίλο και νυν σέντερ των Μπουλς, Τζοακίμ Νοά, παραδέχεται πια τις ευθύνες του για την «κατρακύλα» του. Δεν επιρρίπτει κατηγορίες σε κανέναν και όπως λέει σε κάθε παρουσίαση του φιλμ, «είμαι περήφανος που ο ΛεΜπρον, ο Καρμέλο και ο Αμάρ’ε πήγαν μπροστά και πέτυχαν». Το σενάριο, που είναι δυστυχώς η απόλυτη αλήθεια της ζωής του και της… μη καριέρας του, αποτυπώνει τους λόγους που δεν τα κατάφερε και περιλαμβάνει μία νέα ευχή του. Να παραδειγματίσει τους νέους και ταλαντούχους παίκτες να μην ακολουθήσουν το θλιβερό «μονοπάτι» του. Σε μία πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό «SLAM», ο Κουκ τόνισε ότι «όταν είδα ολοκληρωμένο το υλικό της ταινίας, κατάλαβα πως είμαι πια πιο ώριμος από τότε. Ένιωσα πως η ιστορία μου πρέπει να μαθευτεί για να μην κάνουν οι νεότεροι τα ίδια σφάλματα. Είναι απλώς η αλήθεια μου. Ορισμένα σημεία είναι διασκεδαστικά. Άλλα μελαγχολικά. Κάποιος μπορεί να γελάσει ή να δακρύσει. Όμως να ξέρετε όλοι πως ό,τι υπάρχει στο φιλμ είναι αληθινό και δεν μπορώ να πια κρύψω από κανέναν ότι τα σκάτωσα!!! Αυτό έκανα!». Ο Λένι θυμήθηκε ότι «πριν παίξουμε αντίπαλοι με τον ΛεΜπρον, αντιμετώπισα τον Στάνταμαϊρ, στην Νορθ Καρολάινα. Είπα σε έναν συμπαίκτη μου, τον Γκάρι Έρβιν, ότι πρέπει να μπω και να βάλω 40π. για να δείξω ποιος είμαι και να με βάλουν Νο1 στην χώρα. Ο Γκάρι μου ζήτησε να πετύχω τριπλ-νταμπλ και να κερδίσει η ομάδα. Το σκέφτηκα και είχε δίκιο. Κι εγώ αυτό ακριβώς πέτυχα, αφού αυτό ήταν το πρώτο και το τελευταίο τριπλ-νταμπλ μου»… Λίγο αργότερα, σαφώς με λιγότερα χαμόγελα, παραδέχθηκε πως «ενώ θα μπορούσα να είχα βγάλει 90εκατ.δολ., χαίρομαι που κάποιοι συνομήλικοί μου τα κατάφεραν. Τουλάχιστον με αναγνωρίζουν ακόμη, αφού ήμουν πρόσφατα στο Πόρτλαντ, σε ένα ματς των Μπλέιζερς με τους Ρόκετς και ήρθε ο Φρανσίσκο Γκαρσία (σ.σ.: φόργουορντ του Χιούστον), με χαιρέτησε και είπε στον Τζέιμς Χάρντεν ότι “αυτός κάποτε με κλωτσούσε στον πισινό και με κέρδιζε συνέχεια”»!!! Ο Λένι Κουκ δεν κρύβει πως «μικρός ήμουν αλαζόνας». Άλλωστε, δεν δίστασε στα 17 του να… απειλήσει τον Κόμπι Μπράιαντ πως «αν μπεις μαζί μου στο γήπεδο, θα σε κερδίσω»! Μάλιστα, τον ρώτησε δύο φορές, αν και την πρώτη φορά ο μετέπειτα αρχηγός των Λέικερς του απάντησε ότι «όταν έρθεις στο ΝΒΑ θα σου βάλω 50π.»!!! Πλέον, ο Κουκ βλέπει τα πράγματα πιο καθαρά. «Δεν ήξερα πώς να συμπεριφερθώ τότε», ομολογεί, συμπληρώνοντας πως «με χρησιμοποίησαν. Δεν γνώριζα πώς λειτουργούν οι επιχειρήσεις στο μπάσκετμπολ. Μου έταζαν κάποιοι μερικά χρήματα για να αγοράσω τα νέα παπούτσια Jordan και μου ζητούσαν μία να παίξω και μία όχι… Αν ήξερα το γινόταν, ίσως να είχαν εξελιχθεί αλλιώς τα πράγματα για μένα. Χαίρομαι που ακόμη και σήμερα, 13 χρόνια μετά, πολλοί θέλουν να μάθουν τι κάνω και πώς είμαι. Αγαπώ πάντα το μπάσκετμπολ και χαίρομαι που το λατρεύει και ο γιος μου». Τα προβλήματά του φάνηκε να αρχίζουν όταν έχασε ακαδημαϊκά την δυνατότητα να παίξει μπάσκετμπολ στην τελευταία χρονιά στο γυμνάσιο. Αρχικά είχε μ.ο. 31π.-15ριμπ. στην ακαδημία Λα Σαλ στο Μανχάταν, όμως έχασε το δικαίωμα να παίξει στο Νόρθερν Βάλεϊ στο Νιου Τζέρσεϊ και στο Μοτ, στο Μίσιγκαν. Παρά το γεγονός ότι είχε ανεπίσημες προσφορές για υποτροφίες από… Νορθ Καρολάινα, Σίτον Χολ, Σεντ Τζον’ς και Οχάιο Στέιτ, προτίμησε να δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ του 2002, αν και εκείνη την σεζόν δεν είχε αγωνιστεί! Το αποτέλεσμα ήταν να τον προσπεράσουν όλες οι ομάδες του ΝΒΑ, ακούγοντας και τις φήμες για τον χαρακτήρα του. Έπαιξε για λίγο σε τουρνουά στο θρυλικό ανοικτό γήπεδο του Ράκερ Παρκ στη Νέα Υόρκη, έγινε ντραφτ στο NBDL από τους Κολόμπους Ρίβερντραγκονς και δοκιμάστηκε από τους Μπρέβαρντ Μπλου Ντράγκονς του USBL το 2003. Αλλά υπέγραψε τους Μπρούκλιν Κινγκς της ίδιας λίγκας και σε 9 ματς είχε μ.ο. 28,8π.-9ριμπ., πριν μετακομίσει σε… Φιλιππίνες και στην Κίνα, όπου μέτρησε μ.ο. 16,7π.-6,9ριμπ. ανά αγώνα, με την Σανγκάη. Το 2004, όμως τραυματίστηκε για δεύτερη φορά και αγωνίστηκε για τελευταία φορά το 2006-07, στο CBA με τους Μάινοτ Σκάιροκετς. Πλέον, θέλει να «κερδίσει» σε οικογενειακό επίπεδο, αφού ζει με την σύζυγο και τον γιο του. Και δεν κρύβει ότι «όσο κι αν απόλαυσα το ντοκιμαντέρ για μένα, το δυσκολότερο σημείο ήταν όταν είδα την γιαγιά μου σε ένα παλιό πλάνο. Μπορεί να έχει πεθάνει πια, αλλά μετανιώνω μόνο και μόνο γιατί στα μάτια της διέκρινα μία απογοήτευση. Λυπάμαι που απογοήτευσα ορισμένους αγαπημένους μου ανθρώπους»… [e-mail]