Ο MVP και στην... Ντίσνεϊλαντ Κόμπι και ο άστοχος Λάουρι (vids)

21:41 4/5/2016 - Πηγή: Basket Blog

Όσοι πιστεύουν ότι το (στατιστικό) χειροκρότημα του Κόμπι Μπράιαντ θα σταματήσει στους 60π. που σκόραρε στο τελευταίο ματς της καριέρας του, κάνουν λάθος. Και όχι μόνο γιατί ο ίδιος είναι καλός και στα... «μαθηματικά» των επιχειρηματικών κερδών του. Ο παλαίμαχος πια σταρ των Λέικερς γνώρισε αφενός την αποθέωση σε επίσκεψή του στην Ντίσνεϊλαντ, με το κοινό να του φωνάζει ρυθμικά «MVP-MVP». Ενώ πρόσφατα αναρτήθηκε και ένα γράφημα με την επιθυμία και ικανότητα του «Black Mamba» στα κρίσιμα σημεία των αγώνων. Αυτές οι καταστάσεις -με

σουτ για ισοφάριση ή προβάδισμα στα τελευταία 30'' των ματς- αποκαλούνται «clutch» και ο Κόμπι τις λάτρευε. Το chart δείχνει ότι από το 1996-97, την ρούκι σεζόν, μέχρι φέτος, ο Μπράιαντ έχει επιχειρήσει 47 προσπάθειες σε αυτές τις συνθήκες και είναι μακράν πρώτος, με δεύτερο τον Βινς Κάρτερ, που έχει 37. Ο 38χρονος σταρ έχει επίσης σκοράρει 34 φορές για το νικητήριο σουτ στην καριέρα του!

Την ίδια στιγμή, μπορεί ο Κάιλ Λάουρι να πέτυχε τρίποντο από το κέντρο για να στείλει το 1ο ματς με το Μαϊάμι στην παράταση, όμως τα ποσοστά του στα φετινά πλέι-οφς συνεχίζουν να «κατρακυλούν». Ο γκαρντ του Τορόντο έχει μόλις 30,6% στην ποστ-σίζον (στα 7 ματς με την Ιντιάνα και το ένα με τους Χιτ), εκ των οποίων 8/50τριπ.. Για την ώρα, αυτό το ποσοστό είναι το χειρότερο στα τελευταία 50 χρόνια της Λίγκας για παίκτες με μίνιμουμ 100 σουτ, αφού «ξεπέρασε» το 32% των Τζέρι Στάκχαουζ (2002), Λίντσεϊ Χάντερ (2005) και Λάρι Χιουζ (2006)... Αμέσως μετά την εντός έδρας ήττα από το Μαϊάμι, πάντως, ο Λάουρι αποφάσισε να μείνει μόνος για 2 ώρες στο παρκέ της έδρας του Τορόντο για να κάνει ατομική προπόνηση στο σουτ! Ο ίδιος, πάντως, δεν θέλει να χρησιμοποιεί σαν δικαιολογία τον τραυματισμένο του αγκώνα στο δεξί χέρι, αν και τον περασμένο Μάρτιο χτύπησε σε αυτό το σημείο. Τονίζοντας ότι «δεν μου αρέσει να μιλάω για αυτό και κυρίως να παίζω με αυτό το πρόβλημα. Όμως έχουμε φτάσει στο σημείο της σεζόν που πρέπει να τα ξεχάσουμε όλα και να παίξουμε».