Οι δύο "σχολές" και η... αγγελική βόλτα!

Μεγάλος λόγος γίνεται συνεχώς πλέον για την διαφορετική προσέγγιση και διαχείριση της κρίσης στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Μια κρίση που για να μιλήσουμε απλά και κατανοητά αφήνοντας εκτός τις δυσνόητες έννοιες, δεν είναι ίδια αλλά έχει ομοιότητες.

Σαφώς στις ΗΠΑ η μεγάλη κρίση με την κατάρρευση της Lehman brothers ήταν προϊόν κυρίως επενδυτικών και τραπεζικών προϊόντων και επιλογών. Μια

κρίση που ξεκίνησε από την στεγαστική κρίση σε μικρό κομμάτι πάντως της αμερικανικής κοινωνίας αλλά επειδή πολλές επενδυτικές τράπεζες και όχι μόνο είχα ταυτίσει ουσιαστικά τις κατοικίες με επενδυτικά προϊόντα άρχισαν να καταρρέουν και στην συνέχεια μαζί τους χρηματιστήρια και ένα σωρό άλλες εταιρείες που είχαν επίσης άμεση ή έμμεση πελατειακή σχέση.

Εκεί λοιπόν υπήρξαν λάθος επιλογές από τράπεζες και επενδυτικές τράπεζες και έτσι έγινε το κακό. Που όμως τάραξε το σύστημα γιατί πλέον οι τράπεζες και τα παρεμφερή "μαγαζιά" τους κινούν το σύστημα.

Συνεπώς οι επιπτώσεις φάνηκαν στην συνέχεια στην αμερικάνικη κοινωνία καθώς οι τράπεζες για να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα έκοψαν τις ροές προς επιχειρήσεις και πολίτες και έτσι πάγωσε η κατανάλωση στις ΗΠΑ και άρχισαν οι εταιρείες να κάνουν απολύσεις και να μεγαλώνει η ανεργία και να καταρρέει και η στεγαστική πίστη αφού πολλά σπίτια έβγαιναν στον πλειστηριασμό και δεν υπήρχε πελατεία ουσιαστικά να αγοράσει.

Στην Ευρώπη η κρίση ξεκινά από άλλο παράγοντα. Από τα κρατικά χρέη. Στην Ευρώπη δεν είναι οι πολίτες που έκαναν κακοδιαχείριση ή έπεσαν έξω, ούτε καν ουσιαστικά οι επιχειρήσεις, αλλά τα ίδια τα κράτη. Που δημιούργησαν τεράστια κρατικά χρέη και μόλις ήρθε η ώρα του λογαριασμού ούτε να πληρώσουν δεν είχαν πολλά όπως εμείς, ούτε αναχρηματοδότηση να κάνουν με τα ομόλογά τους αφού πολύ απλά δεν τους εμπιστεύεται κανείς.

Βέβαια τα κράτη έχουν πάντα χρέη... Και η ιστορία θυμίζω έχει φέρει πολλές και βαρύγδουπες καταρρεύσεις και χρεοκοπίες όπως στην Γερμανία, τη Γαλλία και πολλούς μεγάλες και όχι καν μια φορά. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αλλά πλέον με τα CDF και τα spreads το παιχνίδι άλλαξε χέρια. Αν κάποιος θέλει να δημιουργήσει πρόβλημα σε ένα κράτος, μόλις βρει την ευκαιρία που δεν είναι άλλη από κακοδιαχείριση και μεγάλα ελλείμματα, σου τραβάει τα spreads μέσω των ασφαλίστρων κινδύνου κτλ και αντίο ζωή.

Παλιά πέρναγαν απαρατήρητα αυτά. Αλλά πλέον τα spreads τα καθορίζουν ολόκληροι επενδυτικοί οίκοι και γι αυτό άλλωστε η Ελλάδα δεν μπορούσε να ανανεώσει τα ομόλογά της με επιτόκια του 5 και 8% και στράφηκε στο ΔΝΤ και την Ε.Ε.

Ό,τι συμβαίνει σιγά σιγά σε Ισπανία, Ιταλία κτλ και έγινε σε Πορτογαλία, Ιρλανδία και Κύπρο. Και θα έρθουν και άλλοι στο κουρμπανά... Σιγά σιγά. Γιατί οι ΗΠΑ για παράδειγμα έχουν 15 τρις έλλειμμα.

Ακόμα και η Γερμανία έχει έλλειμμα και χρέη. Η Αγγλία 8% έλλειμμα. Αλλά όλοι αυτοί παράγουν και ακόμα τροφοδοτούν και αποπληρώνουν τους τόκους τους και δεν εκτοξεύεται το spreads τους είτε γιατί έμμεσα έχοντας το μαχαίρι και το καρπούζι ελέγχουν το σύστημα, είτε

Keywords
Τυχαία Θέματα