Οταν κάνεις όλα αυτά, θα πάρεις πλεονέκτημα

00:38 13/1/2017 - Πηγή: Basket Blog

Ενα ματς μπάσκετ επιδέχεται αμέτρητων αναλύσεων μετά τη λήξη του. Τακτικές, επιλογές, ήρωες. Υπάρχουν κάποια πράγματα όμως που δεν επιδέχονται πολλαπλών ερμηνειών. Οπως για παράδειγμα, το ότι όταν νικάς μέσα στην Βαρκελώνη χωρίς τον Σπανούλη, πολύ απλά δεν γίνεται στο φινάλε να μην έχει προκριθεί στα πλέι οφ και με πλοενέκτημα έδρας.

Η Μπαρτσελόνα που απογοητεύει σε διάρκεια φέτος, έμενε ζωντανή με την έδρα της. Από τις επτά νίκες της, πολύ μικρό νούμερο και περνάει πλέον ο καιρός αλλάαυτό είναι μια άλλη ιστορία, τις

πέντε μέσα τις έχει πετύχει. Ο χωρίς Σπανούλη Ολυμπιακός έμοιαζε με ιδανική ευκαιρία για ουσία και ψυχολογία. Τα πήρε αυτά, αλλά ο Ολυμπιακός στι αποσκευές της επιστροφής.

Οποιος ανατρέξει στον αγώνα του πρώτου γύρου στο ΣΕΦ, θα δει ξεκάθαρα την συνταγή που όπως φαίνεται δεν χάνει φέτος. Η Μπαρτσελόνα δεν είναι ομάδα για... φιοριτούρες. Για να την ρίξει στο καναβάτσο θέλει "κυνισμό". Αμυνα και τέλος. Σε δύο ματς ο Ολυμπιακός δέχτηκε 119 πόντους. Στο ΣΕΦ 52, απόψε 67. Ούτε απόλυτο 60 ο μέσος όρος. Ε, τι να λέμε μετά.

Ο Σφαιρόπουλος ξελαρυγγιάστηκε να φωνάζει ένα πράγμα. "Πιέστε" και το απαιτούσε να γίνει σε ολόκληρο το γήπεδο. Η Μπαρτσελόνα μοιάζει εκγλωβισμένη στον Ράις. Με αυτόν ζει και πεθαίνει, πιο συχνά πεθαίνει όμως. Και όχι επειδή πήρε, όπως αναμενόταν να κάνει, την τελευταία επίθεση και την έχασε μαζί και την ευκαιρία να στείλει το ματς στην παράταση. Επειδή όμως απέναντι σε απόλυτα συντεταγμένο μπάσκετ μοιάζει να χάνεται εύκολα και αξιόπιστο μπακ απ δεν υπάρχει για να καθαρίσει το μυαλό.

Η μεγάλη προίκα του Ολυμπιακού πέρα από τη νίκη αυτή καθεαυτή ήταν ο τρόπος που ήρθε. Την ώρα που οι Καταλανοί έκαναν την απέλπιδα προσπάθεια και ξέφυγαν με το 64-58, ο Ολυμπιακός παρακολουθούσε ατάραχος. Ο Μάντζαρης πήρε το πρώτο τρίποντο μετά το τάιμ άουτ, η άμυνα παρέμεινε προσηλωμένη αφού ήταν φανερό ότι και το ξέσπασμα της Μπαρτσελόνα περισσότερο από ατομικές εξάρσεις προήλθε και το ματς γύρισε όμορφα κι ωραία. Χωρίς τον Σπανούλη, ξαναλέμε, για να γίνει κατανοητό και από όποιον δεν το πιστεύει ότι μια χαρά "μπαίνουν στα παπούτσια" του ηγέτη και άλλοι πέραν του Πρίντεζη.

Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο για τον Ολυμπιακό ήταν ότι πήρε μια τέτοια νίκη με κολώνα τον Μιλουτίνοφ. Ούτε Μπιρτς, ούτε Γιανγκ έκαναν κάτι ξεχωριστό και δεν χρειάστηκε, αφού ο Σέρβος έμοιαζε... πύργος απέναντι στον παραδοσιακά αφελή Ντόρσεϊ και τον Τόμιτς που φθίνει. Οταν παίρνεις ματς μέσα στη Βαρκελώνη με τον τρίτο του σέντερ να καθαρίζει τη δουλειά, τότε έχεις έναν ακόμα λόγο να νιώθεις άτρωτος.

Ο Ουότερς έδειξε και σε δεύτερο ματς ότι "κουμπώνει" ακριβώς σε αυτά που έψαχνε ο Σφαιρόπουλος. "Ταπεινός" μεν για τις... βρωμοδουλειές που είναι η κύρια απαίτηση, "θρασύς" δε σε κάθε ευκαιρία για να δώσει και σκορ. Αριστος συνδυασμός για μια ομάδα τέτοιου επιπέδου και για προσθήκη μέσα στη χρονιά.

Ο Ολυμπιακός έκανε την 7η νίκη του στα 8 τελευταία ματς, πήρε το πέμπτο του διπλό και πλέον έχει ρεφάρει αμετάκλητα τα όποια στραβοπατήματα υπήρξαν στην μέχρι τώρα πορεία του και έχει βγει στα συν για τα καλά. Δεν είναι λίγα τα 13 ματς που μένουν, αλλά δεν είναι και τόσα που να μην θεωρούνται διαχειρίσιμα για τον δεύτερο μεγάλο στόχο. Το πλεονέκτημα έδρας δηλαδή, αφού ο πρώτος που ήταν η πρόκριση α είναι υποτιμητικό να μπαίνει ακόμα σε κουβέντα. Και όχι επειδή οι βασικοί αντίπαλοι χάνουν, όπως συνέβη απόψε με Μπασκόνια και Φενέρ, αλλά γιατί ο Ολυμπιακός με αυτά που κάνει δεν έχει παρά να κοιτάει τη δουλειά του και όχι... αριστερά και δεξιά για το τι γίνεται.