Ουίλκινς: «Ευλογία να ζήσω τέτοιες στιγμές» (vids)

12:36 12/4/2016 - Πηγή: Basket Blog

Ο Ντομινίκ Ουίλκινς αποτελεί σίγουρα το μεγαλύτερο όνομα Αμερικάνου παίκτη που έχει αγωνιστεί στην Ευρώπη, και σίγουρα παίκτης τέτοιου διαμετρήματος δύσκολα θα ξανά έρθει προς τα μέρη μας. Ο «Human Highlight Film» μίλησε με αφορμή τα 20 χρόνια που συμπληρώθηκαν χθες (11/4) από την κατάκτηση του πρώτου Ευρωπαϊκού τροπαίου του Παναθηναϊκού, τονίζοντας ότι είχε την ευλογία να ζήσει μεγάλες στιγμές, ενώ έδειξε να γνωρίζει τα πάντα για το «τριφύλλι», και την πορεία του

στην Ευρώπη.

Αναλυτικά, ο θρύλος του ΝΒΑ μίλησε στην «Πράσινη» για:

-την κατάκτηση της Ευρωλίγκας: «Είχα την ευλογία να ζήσω μεγάλες στιγμές στην καριέρα μου και μια τέτοια ήταν κι αυτή στο Παρίσι με τον Παναθηναϊκό. Τα τελευταία δευτερόλεπτα ήταν συγκλονιστικά. Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα αυτό είχα στο μυαλό μου, το πώς θα κατακτήσουμε το ευρωπαϊκό. Άλλωστε ήταν και σημαδιακό, στην πόλη που γεννήθηκα να κατακτήσω το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα».

-τις αναμνήσεις του από τον τελικό: «Θυμάμαι ότι στο δεύτερο ημίχρονο ήμασταν συνέχεια μπροστά. Σε κάποιο ήμασταν στους 12 πόντους και οι διαιτητές άρχισαν να σφυρίζουν περίεργα. Δεν μας άφηναν να περάσουμε το κέντρο του γηπέδου. Όλο και κάτι σφύριζαν σε βάρος μας δίνοντας την ευκαιρία στην Μπαρτσελόνα να μειώσει το σκορ. Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα είναι το κόψιμο του Βράνκοβιτς. Απίθανο μπλοκ, ανεπανάληπτο. Φοβερό σπριντ και η τάπα που μας έδωσε τη νίκη και το τρόπαιο».

-την πρόταση που του είχε κάνει ο Παναθηναϊκός: «Μου είχε φανεί πολύ περίεργη η πρόταση της ελληνικής ομάδας. Όταν μιλήσαμε όμως κατάλαβα ότι χτιζόταν κάτι μεγάλο. Δεν μου κάνει έκπληξη που η οικογένεια Γιαννακόπουλου είναι ακόμη στο τιμόνι της ομάδας. Ο κύριος Παύλος Γιαννακόπουλος πάντα ξόδευε πολλά λεφτά για τον Παναθηναϊκό. Ξέρω ότι μετά τη δική μας ομάδα ο Παναθηναϊκός έχει καταφέρει να κερδίσει πέντε ακόμη ευρωπαϊκά. Κι αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει τυχαία».

-την αγάπη του κόσμου στο πρόσωπό του: «Ακόμη θυμάμαι την υποδοχή του κόσμου στο αεροδρόμιο. Αυτό που έζησα εκείνη την ημέρα δεν το είχα ξαναζήσει. Με είχαν στηρίξει από την πρώτη στιγμή, ακόμη και στην αρχή που δεν είχα καταφέρει να προσαρμοστώ ήταν στο πλευρό μου. Νιώθω ότι τους οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα έκαναν για μένα. Ήταν φανταστικό να παίζω γι’ αυτόν τον κόσμο».