Τεράστια δύναμη και βάρος ασήκωτο για Μπαρτζώκα…

17:49 1/10/2013 - Πηγή: Basket Blog

Ο Μάκης Δρόσος μιλάει για τον νέο Ολυμπιακό, ο οποίος έχει υποχρέωση και προοπτική να πρωταγωνιστήσει και πάλι, αρκεί να μπορέσει να σηκώσει το βάρος του παρελθόντος και της νέας πρόκλησης ο Μπαρτζώκας…

Οι ομάδες σπάνια ή σχεδόν ποτέ δεν δημιουργούνται εκ του μηδενός. Όποιος πιστεύει το αντίθετο βλέπει το άθλημα μονοδιάστατα και από λάθος οπτική. Μία ομάδα για να καταφέρει να είναι επιτυχημένη πρέπει να είναι ένα δημιούργημα του παρελθόντος, του παρόντος και να συμπληρωθεί από το μέλλον. Και δεν αναφέρομαι

μόνο στο ρόστερ, αφού ως γνωστό μία ομάδα είναι ένα ευρύτερο δημιούργημα, πέρα από τους παίκτες και τον προπονητή. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα και για τον Ολυμπιακό και τον Μπαρτζώκα, ο οποίος σε ένα από τα πιο πλήρη ρόστερ που είχε ποτέ ο Ολυμπιακός, καλείται να εναρμονίσει και σε σύντομα χρονικό διάστημα το παρόν (παίκτες που πήρε φέτος και που θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα) με το παρελθόν (παίκτες που έχουν φέρει τίτλους τα τελευταία χρόνια σε Ελλάδα και Ευρώπη, την φιλοσοφία της ομάδας και τον τρόπο που έχει λειτουργήσει για να έρθουν οι επιτυχίες) και μαζί να ταιριάξει και τις προδιαγραφόμενες απαιτήσεις του μέλλοντος, αφού οι ερυθρόλευκοι απέκτησαν νεαρούς παίκτες όπως οι Παπαπέτρου, Χριστοδούλου, Αγραβάνη, συμπεριλαμβάνω ακόμα και τον Κατσίβελη που προϋπήρχε στο ρόστερ, που όχι μόνο δεν επιτρέπεται να τους θυσιάσει στο βωμό της επιτυχίας, αλλά πρέπει να τους κάνει μέρος αυτής..

Το παρελθόν είναι τεράστια δύναμη όταν το κυριαρχείς και βάρος ασήκωτο όταν σε υποδουλώνει και αυτό ακριβώς θα συμβεί με τον Μπαρτζώκα φέτος και με τον Ολυμπιακό. Για τον Έλληνα προπονητή, η πραγματική σεζόν της κρίσης, είναι η φετινή και όχι η περσινή, παρόλο που έγραψε ιστορία και έγινε ο πρώτος έλληνας τεχνικός που κατέκτησε το τρόπαιο στην ευρωλίγκα. Πέρσι ο Μπαρτζώκας κινήθηκε πάνω σε μία περπατημένη, χρειάστηκε να κάνει μία πολύ καλή διαχείριση (σε ορισμένα χρονικά διαστήματα ήταν μαεστρική) και να προσθέσει απλά μερικά επιπλέον δικά του στοιχεία. Κατά τα άλλα ο Ολυμπιακός «μύριζε» κάτι από ομάδα Ίβκοβιτς. Αυτό δεν μειώνει σε τίποτα ωστόσο την επιτυχία ούτε της ομάδας αλλά ούτε και την δική του, με τον Μπαρτζώκα παρά την απώλεια του εγχώριου τίτλου (στους τελικούς ελέγχεται για τον τρόπο και την κατάσταση που κατέβασε την ομάδα με την εικόνα μην έχει καμία σχέση με αυτή του Λονδίνου) να κρίνεται επιτυχημένος.

Φέτος όμως έχει να παρουσιάσει την δική του απολύτως ομάδα, την δική του εκδοχή στο μπάσκετ που θέλει να παίζει ο Ολυμπιακός, αλλά όλα αυτά ενώ παράλληλα θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει και πάλι τόσο σε Ελλάδα όσο και στην Ευρωλίγκα, το παρελθόν τον βαραίνει ακόμα περισσότερο να πρωταγωνιστήσει… Τόσο στα εγχώρια όσο και στας Ευρώπας.. όμως ο ανταγωνισμός έχει μεγαλώσει αρκετά και μπορεί στην Ελλάδα ο μοναδικός του αντίπαλος να είναι και πάλι μόνο ο Παναθηναϊκός, στην ευρωλίγκα όμως το threepeat φαντάζει σχεδόν απίθανο και οι μνηστήρες του τίτλου έχουν αυξηθεί και ενισχυθεί σημαντικά.

Ο Μπαρτζώκας αυτό που πρέπει να κάνει και δείχνει να το προσπαθεί, είναι να μην υπερεκτιμήσει το παρελθόν και θεωρήσει ότι είναι εύκολο να επαναλάβει ακόμα και με ποιοτικότερο ρόστερ, αυτό που έχει καταφέρει η ομάδα την τελευταία διετία, αλλά από την άλλη να μην το υποτιμήσει συνάμα και να μάθει ειδικά από τις κινήσεις που έκανε ο Ντούντα στην σεζόν 2011, που έδωσαν την ώθηση για τους τίτλους στην συνέχεια, αφήνοντας και στον ίδιο μία μεγάλη κληρονομιά στην συνέχεια. Φυσικά δεν μπορεί να μεταφέρει αυτούσια ούτε την θεωρία, ούτε την τακτική του Σέρβου, αλλά έχει πολλά να διδαχθεί από αυτή, δεν θέλει μία στείρα και υπερβολική αφοσίωση στο πνεύμα του προκατόχου του αλλά δεν θέλει και ένα συντηρητισμό, που είδαμε στα φιλικά παιχνίδια (αν και είχε απουσίες), θέλει περισσότερη τόλμη, χωρίς προοδοπληξία από την άλλη.

Ο Ολυμπιακός είναι πιο πλήρης από ποτέ. Έχει κρατήσει τον ηγέτη του, τον Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος θα πρωτοστατήσει στα δύσκολα, θα είναι αυτός που θα υψώσει φωνή και ανάστημα αλλά και δίχτυ προστασίας σε οποιαδήποτε στραβή. Θα χρειαστεί από την άλλη μεριά χρόνο και καλή διαχείριση, αφού έρχεται από ένα Ευρωμπάσκετ, με μειωμένο χρόνο στην διάθεση του να γεμίσει τις μπαταρίες του, αλλά και με πρόβλημα τραυματισμού.

Αυτό που εντυπωσιάζει στον φετινό Ολυμπιακό είναι πρώτα από όλα η φροντ λάιν του, σίγουρα είναι ενισχυμένη και πιο ποιοτική από την περσινή και συν της άλλης και το πιο σημαντικό κατ εμέ, πιο αθλητική και εναρμονισμένη με αυτή του ΠΑΟ, εκεί κρίθηκε άλλωστε και η μάχη για τον τίτλο. Μπορεί να μην έχει τον σταρ ψηλό, τέτοιοι είναι λίγοι ακόμα και στο ΝΒΑ, αλλά έχει παίκτες που μπορεί να πατήσουν ζωγραφιστό, να παίξουν με πλάτη, να δουλέψουν καλά στο σκριν και στην συνεργασία με τον περιφερειακό ψηλά, να παίξουν με πρόσωπο στο καλάθι, να σουτάρουν αξιόπιστα, ενώ πολύ σημαντικό είναι ότι δείχνουν διάθεση να κάνουν και πιο φίσικαλ το παιχνίδι της ομάδας συνολικά.

Ο Μπέγκιτς θα είναι πιο χρήσιμος (στο χρόνο που θα παίρνει και ανάλογα με τις απαιτήσεις σε κάθε παιχνίδι) από τον Σερμαντίνι, οι Ντάνστον και Σίμονς σίγουρα μπορεί να κάνουν τον κόσμο να ξεχάσει τους Άντιτς και Πάουελ, με τον δεύτερο να έχει ξεχαστεί ήδη, αφού δεν προσέφερε τίποτα το ουσιαστικό. Το μόνο ερωτηματικό είναι ο Πέτγουεϊ, που θα πρέπει να δείξει ότι πέρα από τα φυσικά προσόντα έχει και τον χαρακτήρα και είναι έτοιμος να μην αφήσει να φανεί το κενό του Χάινς, που είναι και η μεγαλύτερη απώλεια των ερυθρολεύκων. Με τους ψηλούς να είναι παίκτες που διανύουν παραδοσιακά τα περισσότερα μέτρα μέσα στο παρκέ, από τελική γραμμή σε τελική γραμμή, είναι σημαντικό ότι του Ολυμπιακού τρέχουν, πηδούν ψηλά και έχουν και αντοχές.

Ο Γκετσεβίσιους δεν μπορεί να λείψει, από την στιγμή που δεν είχε στην θητεία του στο λιμάνι, ούτε ενεργό ούτε και ειδικό ρόλο. Ένα από τα ερωτηματικά είναι ο Λοτζέσκι, που θα κληθεί να καλύψει ποικιλοτρόπως το κενό του Παπανικολάου. Ο αμερικάνος πρώην παίκτης της Οστάνδης και διεθνής με το Βέλγιο, είναι λογικό να έχει μείνει πίσω με τον τραυματισμό του. Όσο περισσότερο χρόνο έχει μέσα στο παρκέ τόσο πιο πολύ ωφελεί τον ίδιο όσο και την ομάδα του, αφού θα αποκτήσει χημεία και αυτοπεποίθηση ο ίδιος. Ακόμα και ο Χάινς ερχόμενος από την Γερμανία, για να ξεπέρασε το «κόμπλεξ» ότι ερχόταν από ένα κατώτερο πρωτάθλημα και ομάδα, χρειάστηκε μία σχετικά μεγάλη μεταβατική περίοδο και το ίδιο θα χρειαστεί και ο Λοτζέσκι και ίσως και παραπάνω. Ο βέλγος πάντως είναι ένας πολύ καλός ρολίστας, με διάθεση στην άμυνα, κάνει αρκετά πράγματα καλά μέσα στο παρκέ, αλλά δεν δείχνει ότι μπορεί να κάνει κάτι σούπερ, ενώ αν διαβαστεί και ο τρόπος με τον οποίο σουτάρει, θέλει να έχει χώρο από τον αμυντικό αφού το κορμί του φεύγει προς τα μπροστά, θα έχει πρόβλημα και στο σουτ. Στα θετικά ότι παίζει άμυνα. Από την άλλη δεν είναι ούτε τόσο εκρηκτικός και πολύ περισσότερο δεν είναι τόσο ξεσηκωτικός όσο ο Παπανικολάου και δεν θα αποκτήσει και το δέσιμο με την κερκίδα που είχε ο νεαρός φόργουορντ. Όμως θα έχει και τον Περπέρογλου, που δεν θα τον αφήσει να εκτεθεί μέσα στο παρκέ σε μέρες που δεν μπορεί να προσφέρει, αλλά ακόμα και τον Παπαπέτρου, που όταν είναι στην αποστολή και στο σμολ μπορεί να έχει ενεργό ρόλο σε αυτή την ομάδα, και εδώ είναι σημαντική η διαχείριση που θα του κάνει ο Μπαρτζώκας.

Η επιστροφή του Μάντζαρη είναι πολύ σημαντική για τον Ολυμπιακό, ειδικά αμυντικά και οργανωτικά και όσο παίζει θα ξεπερνάει και τις φοβίες του από τον σοβαρό τραυματισμό του. Είναι ένας παίκτης που με την ενέργεια του περιμένουμε ότι θα συνδυαστεί αρμονικά με τον Σπανούλη. Ο Σλούκας θα έχει ένα παρόμοιο ρόλο με τον περσινό, όποτε και όπου χρειαστεί θα παίζει περισσότερο, ανάλογα με την μέρα του και τις συνθήκες. Και ακόμα και ο νεαρός Χριστοδούλου πρέπει να πάρει χρόνο συμμετοχής, όχι μόνο στα εύκολα στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλα ματς που θα τον ανδρώσουν, με όλο τον κόσμο να μιλάει με πολύ καλά λόγια για τον νεαρό, αλλά θα πρέπει να τον δούμε από την άλλη.

Ο τραυματισμός του Έισι Λο είναι πλήγμα για τον Ολυμπιακό, ειδικά για το παιχνίδι της πρεμιέρας με τον Παναθηναϊκό, που οι ερυθρόλευκοι με τους -2 βαθμούς που ξεκινάνε και με το ματς να είναι κεκλεισμένων των θυρών, θέλουν μόνο νίκη για να ελπίζουν σε πρωτιά στην κανονική περίοδο. Ο Πρίντεζης μπορεί να κάνει μία από τις καλύτερες του σεζόν φέτος, αφού φέτος πλαισιώνεται από παίκτες που δεν θα τον αφήνουν να παλεύει μόνος του στην άμυνα. Θεωρούμε δεδομένο ότι θα βρει και περισσότερα ελεύθερα σουτ όταν κινείται ψηλά στην επίθεση και μεγαλύτερο πεδίο δράσης μέσα από το καλάθι, αφού σπάνια θα παίζει αυτός το σκριν, από όσα είδαμε και στα μέχρι στιγμής φιλικά.

Το έργο του Μπαρτζώκα είναι και δύσκολο και με ευχάριστους πονοκεφάλους. Πρώτα από όλα δεν έχει δείξει να έχει πείσει την ομάδα του να παίξει άμυνα, που ακόμα και με την Μπουντιβέλνικ, στο τουρνουά της Πόλης, παρότι μπορεί να επικαλεστεί αρκετές δικαιολογίες, θα μπορούσε να έχει δεχθεί 80 π., όπως συνέβη τόσο με την Εφές όσο και με την Μπεσικτάς. Εδώ ο έλληνας τεχνικός δεν πρέπει να παρασυρθεί από την ποιότητα του ρόστερ του και να θεωρήσει ότι μπορεί μόνο με την επίθεση να διακριθεί. Με εξαίρεση τον περσινό τελικό με την Ρεάλ (100-88), πολύ περισσότερο στην Πόλη, αλλά και για να φτάσει στο Λονδίνο με την άμυνα πήρε την πρόκριση, ειδικά με την Εφές και στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ, που κράτησε τους Ρώσους στους 52 π. Το παρελθόν τον βαραίνει, αν χάσει παιχνίδια από την άμυνα, η κριτική που θα δεχθεί και η πίεση που θα έχει θα είναι μεγάλη.

Επιπλέον ο Ολυμπιακός πρέπει και επιβάλλεται να έχει και πιο μοιρασμένο παιχνίδι, δεν μπορεί να είναι τόσο μονοδιάστατος με παιχνίδι αποκλειστικά σχεδόν από την περιφέρεια και με το σουτ, πρέπει και μπορεί να πάει την μπάλα πιο κοντά στο καλάθι, να ανοίξει το γήπεδο και ειδικά φέτος ο Σπανούλης μπορεί να μην είναι αρκετός πάντα για να καθαρίζει. Το παρελθόν τον βαραίνει και εδώ, πρέπει να βάλει την δική του σφραγίδα. Ο Ολυμπιακός μπορεί να επιτεθεί ποικιλοτρόπως, με ντράιβ, με σουτ, με ποστάρισμα από περιφερειακό παίκτη, με απομόνωση, ενώ έχει και την μακρινή πάσα από τους ψηλούς του. Του πάει να τρέχει, αλλά στο κοντρόλ παιχνίδι και το 5 εναντίον 5 δείχνει ότι του λείπει η χημεία ακόμα όπως είναι λογικό. Αυτό θα πάρει χρόνο και ο Μπαρτζώκας καλείται να διαβάζει άμεσα και να διορθώνει με δικές του παρεμβάσεις πλέον την ασυνέπεια στο πλάνο της ομάδας, όταν μέχρι πέρσι σε αρκετά παιχνίδια τα περισσότερα στα παιχνίδια ήταν αυτοματοποιημένα.

Ο φετινός Ολυμπιακός αρέσει, έχει προοπτικές, δείχνει ενισχυμένος, πιο πλήρης και πιο ισορροπημένος. Το που θα φτάσει και τι θα κάνει εξαρτάται αποκλειστικά από τον τεχνικό του, αυτός μπορεί να τον απογειώσει και μπορεί να τον καθηλώσει. Η χρονιά που θα δώσει τις διαπιστεύσεις του, όχι αν μπορεί να διαχειριστεί μία τοπ ομάδα, αλλά αν μπορεί να την δημιουργήσει, είναι η φετινή. Δεν θα του πει κανείς αν δεν θα κάνει το threepeat στην ευρωλίγκα, είναι σχεδόν απίθανο είπαμε (αλλά από την άλλη αναγκασμένος να το παλέψει και να είναι στο FinalFour) αλλά θα του πει αν δεν πάρει τον τίτλο στην Ελλάδα. Καλείται από το πρώτο κιόλας παιχνίδι και στο άδειο ΣΕΦ να δείξει ότι τον ΠΑΟ μπορεί να τον ματσάρει και να τον κερδίσει, άσχετα αν θα πάρει τελικά την πρωτιά στην κανονική περίοδο ή όχι.

ΥΓ: Δεν κατάλαβα τι εννοούσε και γιατί το είπε στις δηλώσεις του ο Μπαρτζώκας ότι κανά δυο παίκτες του γύρισαν με ψυχολογικά προβλήματα από το Ευρωμπάσκετ.. Μου φάνηκε κάπως βαρύ και υπερβολικό να λέγεται αυτό για αθλητές που έχουν μάθει να ζουν με τρομερή πίεση.. Απλά το αναφέρω γιατί μου έκανε εντύπωση.