Το "να φύγω αξιοπρεπέστατα" έμοιαζε με... απειλή

00:58 18/3/2016 - Πηγή: Basket Blog

"Εγώ έχω πάρει την απόφασή μου και την έχω ανακοινώσει. Δεν ασχολούμαι με τι μπορεί να λέγεται. Μόνο ένα με νοιάζει. Αυτούς τους τρεις μήνες που μου απομένουν να χαίρομαι και να φύγω καλά. Αυτό ήθελα, να φύγω αξιοπρεπέστατα, όχι να τελειώσω παίζοντας πέντε - δέκα λεπτά". Και μετά σηκώθηκε... βιαστικά να φύγει. Γιατί εσωτερικά πρέπει να χτύπησε... καμπανάκι ότι στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε την μεγάλη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Κουμπάν είχε... παρασυρθεί. Σαν να άνοιξε την καρδιά του όπως

σπάνια κάνει δημοσίως, είπε πολλά από μόνος του, απάντησε σε ακόμα περισσότερα. Αυτός δεν ήταν... Διαμαντίδης.

Ο... άλλος όμως ήταν. Εκείνος που εμφανίστηκε στο παρκέ του ΟΑΚΑ και σήμανε την αντεπίθεση, ξεσήκωσε κόσμο και συμπαίκτες και εν τέλει σφράγισε την ανατροπή και τη νίκη. Δεν ήταν το κυρίαρχο ότι μπήκε το τρίποντο, ότι έγινε το κλέψιμο. Ηταν το πότε τα έκανε, το πώς τα έκανε. Ο Διαμαντίδης ήταν σα να φώναξε σε τόσες χιλιάδες ανθρώπων "θα το κάνουμε" και απλά να τους.. μαγνήτισε να ακολουθήσουν την διαταγή.

Οι μεγάλοι σταρ τραβάνε τα φώτα, αλλά καμιά φορά "αδικούν" κιόλας. Οχι εσκεμμένα, είναι η... μοίρα τέτοια. Πολύ πιο "εμπορικό" το ένα ακόμα μεγάλο παιχνίδι του Διαμαντίδη λίγο πριν το φινάλε της καριέρας του, όμως γι' αυτό το ματς θα ήταν άδικο να μην αποδοθεί μέρος των ευσήμων και στον Γκιστ, πρωτίστως, αλλά και στον Καλάθη. Μια τριπλέτα συνολικά, έστω και του αρχηγού προεξάρχοντος, που επιβεβαιώνει μια πάγια αρχή των μεγάλων αγώνων.

Οσα καλά κι αν έκανε πάλι ο Ουίλιαμς, όσο χρήσιμα κι αν ήταν για τις "ανάσες" της ομάδας τα 7,5 λεπτά του Χέινς και του Χάντερ, ήταν ανθρωπίνως αδύνατο οι νεοφερμένοι να κατανοήσουν στη ροή ενός αγώνα που "στράβωσε" από την αρχή πόσα πολλά σήμαινε μια πιθανή ανατροπή. Οι παλιοί όμως, είναι αλλιώς. Ξέρουν τις συνθήκες της διοργάνωσης, τις απαιτήσεις του κάθε αγώνα, το "κλικ" που θέλει το κατάμεστο ΟΑΚΑ για να... γείρει από τη φωνή του κόσμου, σημαντικές λεπτομέρειες γενικά που κάνουν τη διαφορά.

Αφού αποδόθηκε... μερίδιο και στους άλλους, επιστροφή στον Διαμαντίδη με... ήσυχη συνείδηση. Είναι το "πακέτο" αυτό που δικαιωματικά του δίνει πολύ μεγαλύτερο κομμάτι της επιτυχίας. Γιατί πέραν των επιτυημένων επιλογών που αποτυπώνονται στο χαρτί της στατιστικής, είχε και ολλές άλλες εξίσου χρήσιμες. Αντίληψη της στιγμής, της ροής του αγώνα, της ψυχολογίας της ομάδας, της ψυχολογίας της εξέδρας. Ακόμα και η παραδοχή της φάσης που σωστά ο διαιτητής έδωσε άουτ από το δικό του πόδι, με χαρακτηριστικές κινήσεις και χειραψία με τον διαιτητή, είχε τη σημασία της. Είχε διακρίνει ότι επιρκατούσε εκνευρισμός και στον κόσμο και στην ομάδα και εκείνη τη στιγμή μόνο το καθαρό μυαλό θα επέτρεπε την ολοκλήρωση της ανατροπής. Και το επέβαλε με δυο κινήσεις. Τόσο απλά.

Αυτό το "να φύγω αξιοπρεπέστατα", μαζί και το άλλο "να το χαίρομαι μέχρι τέλους" του Διαμαντίδη δεν μπορεί να ήταν τόσο... απλά νοήματα. Δεν μπορεί να μην ξέρει ότι έτσι κι αλλιώς θα φύγει αξιοπρεπέστατα. Δεν πρέπει να εννοούσε μόνο αυτό που είπε για τα λεπτά συμμετοχής. Είναι πολύ πιθανο να εννοούσε αξιοπρεπέστατα.... συνολικά. Μαζί με την ομάδα του δηλαδή να πετύχει κάτι που θα λογίζεται ως μεγάλη επιτυχία. Είναι φανερό ότι το έχει βάλει πείσμα. Μένει να δούμε μέχρι πού... σοπεύει να το φτάσει.