Το θέμα είναι και ποιούς έχεις γύρω σου...

Αυτό που έχασε ο Παναθηναϊκός απόψε δεν ήταν ευκαιρία. Ηταν... πακέτο ευκαιριών. Γι' αυτό και το 0-2 με το οποίο επιστρέφει από τη Βιτόρια γίνεται ακόμα χειρότερο απ' όσο ακούγεται... από μόνο του.

Η πρώτη μεγάλη ευκαιρία κι ας ισχύει ότι το μπάσκετ κρατάει μέχρι την τελευταία κόρνα, ήταν στην πρώτη περίοδο. Παναθηναϊκός διαβασμένος, Παναθηναϊκός

αποφασισμένος αυτή τη φορά, Λαμποράλ εμφανώς αγχωμένη και γρήγορα ακόμα πιο αγχωμένη, όταν δεν μπήκαν τα μαζεμένα τρίποντα. Το +5 στο δεκάλεπτο ήταν λίγο και το φταίξιμο του Παναθηναϊκού. Εδωσε μια εντύπωση ότι ήταν τόσο προσηλωμένος στο πλάνο που δεν... είδε ότι εμφανίστηκε μπροστά του η ευκαιρία να πάει σε διαφορά που θα "γονάτιζε" τον αντίπαλο.

Οι υπόλοιπες ήρθαν προς τη.. δύση του αγώνα. Οταν επιστρέφεις από το 59-51 και από το 68-60 και λέγεσαι Παναθηναϊκός, λογικά το παίρνεις το παιχνίδι. Εχοντας απέναντί σου λαβωμένο αντίπαλο με κουρασμένους αυτούς που σήκωναν μεγαλύτερο βάρος και έχοντας στο μέρος σου το καλύτερο που μπορούσες να ελπίζεις. Τον Διαμαντίδη στα καλύτερά του, σε ματς που έχει... ψωμοτύρι και σε στιγμές που άλλοι τρέμουν. Ηταν μια προσωπική "ραψωδία", αλλά είναι και βέβαιο ότι ούτε ίχνος χαράς δεν θα έχει μέσα του. Αμέτρητα τέτοια έχει να θυμάται, αλλά στη δύση της καριέρας του ένα φάιναλ φορ μόνο θα του δώσει χαρά, όχι μια τεράστια εμφάνιση που δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Επειδή όμως, το μπάσκετ παραμένει ομαδικό άθλημα το θέμα είναι και ποιούς είχε... γύρω του ο Διαμαντίδης σε αυτό το ματς. "Φώναζε" ο αρχηγός "πάμε να το πάρουμε", αλλά δεν έδειξαν και πολλοί να... ψήνονται. Ο Παναθηναϊκός είχε παίκτες σε καλή βραδιά, δεν είχε όμως έστω κι έναν σε ξεχωριστή. Οταν φτάνει να θεωρείται υπερβατική η εμφάνιση του Κούζμιτς, που δεν είναι πρωταγωνιστής ο άνθρωπος σε καμία περίπτωση, τότε υπάρχει πρόβλημα. Ο Ουίλιαμς και πάλι πολύ κατώτερος των προσδοκιών, ο Καλάθης σε διάρκεια... χιλιόμετρα από τον καλό του εαυτό, ο Χέινς με μικρές εξάρσεις, συνολικά ένας, έστω ένας, που σε διάρκεια θα συνέθετε δίδυμο μαζί με τον Διαμαντίδη για να "κουβαλήσουν" την ομάδα προς το διπλό, δεν βρέθηκε.

Από την άλλη πλευρά αντίθετα, ο αναμφισβήτητος ηγέτης αυτής της ομάδας που είναι ο Μπουρούσης είχε πληθώρα βοηθειών. Ανταμς, Μπέρτανς, Τιλί, κρατούσαν τη Λαμποράλ περιμένοντας τον Ελληνα να ανεβάσει στροφές. Κι αυτός αφού το έκανς σταδιακά, στην παράταση τους πήρε όλους... από το χεράκι. Δεν ήταν μόνο ότι τα έβαλε, ήταν ότι τα επιχείρησε, αφού ήξερε ότι εκείνη την ώρα κι έτσι που είχε γυρίσει το ματς στο φινάλε της κανονικής διάρκειας, μόνο ο δικός του τσαμπουκάς θα μπορούσε να βοηθήσει τους υπόλοιπους να ξεπεράσουν το σοκ και να το ξαναπιστέψουν.

Ο Παναθηναϊκός σαφώς και έδειξε ότι και ήθελε και μπορούσε. Δεν το έκανε όμως και είναι εύκολο να λέμε "στο ΟΑΚΑ δεν γλιτώνουν". Στην πράξη είναι τα δύσκολα. Η Λαμποράλ κερδίζοντας και το αποψινό ματς με τρία πλέον βασικά της στελέχη έξω και παίζοντας ουσιαστικά με έξι παίκτες, δεν μπορεί παρά να χαλυβδόθηκε. Το τι ακριβώς θα ισχύσει θα το δούμε το βράδυ της Τρίτης. Το πρώτο σκέλος των αναμετρήσεων, πάντως, έχει αρνητικό πρόσημο για τον Παναθηναϊκό. Μια ήττα με κακή εμφάνιση, μια ήττα με εμφάνιση για νίκη. Μηδέν από μηδέν, μηδέν και τώρα θέλει κουράγιο, πέρα από τις αμέτρητες μπασκετικές λεπτομέρειες.

Keywords
Τυχαία Θέματα