Τζόρτζεβιτς: «Μόνο λόγια ο Μαριάνοβιτς...»

21:00 14/7/2016 - Πηγή: Basket Blog

Ένα από τα πιο σπουδαία θέματα των τελευταίων ημερών, είναι ο αποκλεισμός του Μπόμπαν Μαριάνοβιτς από την Εθνική Σερβίας, μετά την πρόκρισή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες, με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς να είναι απόλυτος στην επιλογή του. Ύστερα από αρκετή πίεση, στο να εξηγήσει τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση, ο Σέρβος τεχνικός δημοσίευσε μία επιστολή, με την οποία εξιστορούσε όλα τα γεγονότα της τελευταίας διετίας, με πρωταγωνιστή

τον νέο σέντερ των Ντιτρόιτ Πίστονς.

Πολύ περισσότερο δε, τον κατηγορεί για την φετινή του στάση, λέγοντας πως μπορεί να του είχε υποσχεθεί την παρουσία του, στους «Πλάβι», αλλά λίγες μέρες αργότερα θα εγκατέλειπε, μην ενημερώνοντας αρχικά κανέναν και τονίζοντας στον ίδιο τον «Σάλε», ότι φοβόταν πιθανό τραυματισμό, αναζητώντας καινούργιο συμβόλαιο στο ΝΒΑ. Ο Τζόρτζεβιτς, τέλος, ξεκαθάρισε πως δε θέλει να ξαναμιλήσει για το θέμα αυτό και ότι στην ομάδα του, επιθυμεί 12 παίκτες, που θα διακρίνονται και για το ήθος τους.

Αναλυτικά, όσα έγραψε:

«Μετά από αρκετή σκέψη, πήρα την απόφαση να απευθυνθώ δημόσια μέσω αυτής της επιστολής,

εύχομαι να μην είναι ενοχλητικό το εκατοστό επεισόδιο μιας ανούσιας αθλητικής διαμάχης, η οποία δεν έχει θέση ούτε στον Τύπο, ούτε στην ομάδα, ούτε στις παιδικές αυλές. Πρέπει όμως να ξεκινήσω με αυτά που θέλω να πω...

Ο κύριος στόχος του προπονητή σε μια Εθνική ομάδα είναι να επιλέξουν τους καλύτερους παίκτες και εν τέλει τους καλύτερους ανθρώπους, που έχουν την απαιτούμενη ποιότητα για να συμμετάσχουν στην επικείμενη διοργάνωση (όποια κι αν είναι αυτή), αυτούς που είναι πρόθυμοι να βρίσκονται στην ομάδα, δίχως καμία προϋπόθεση. Στο μπάσκετ, από την αρχική λίστα των 24 παικτών, προκύπτουν οι 16 παίκτες με τους οποίους δουλεύεις και εν συνεχεία διαλέγεις τους 12 για την αποστολή.

Τις περισσότερες φορές, για να μην πω όλες, οι δώδεκα (12) που επιλέγονται δεν είναι απαραίτητα οι καλύτεροι της χώρας, αλλά αυτοί που μπορούν να δημιουργήσουν το καλύτερο δυνατό σύνολο.

Τα τελευταία δύο χρόνια επισημαίνω πως θέλω τον Μπόμπαν Μαριάνοβιτς στην εθνική ομάδα για να δουλέψει με τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά αδυνατώ να δω την πρόθεση και την επιθυμία να γίνει αυτό.

Μετά την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, ήταν λογικό κάποιοι παίκτες όπως ο Νέναντ Κρστιτς και ο Ράσκο Κάτιτς να αποχωρήσει, με τον Μπόμπαν Μαριάνοβιτς να έρχεται για να τους αντικαταστήσει, ως φυσική εξέλιξη των γενεών στη θέση του σέντερ, και την απαραίτητη συνέχιση των επιτυχιών της εθνικής ομάδας.

Για να μην υπάρχουν παρερμηνείες: η απόφαση για τον Μπόμπαν Μαριάνοβιτς είναι εξ ολοκλήρου δικιά μου, γιατί όσο βρίσκομαι εγώ στον πάγκο ουδέποτε έδειξε σταθερή υποψηφιότητα για την εθνική ομάδα, προτιμώντας να κυνηγάει το επαγγελματικό του μέλλον, παίζοντας για πολλές διαφορετικές ομάδες όλα αυτά τα χρόνια.

Μέχρι σήμερα, ήταν παρών μόνο σε ένα τουρνουά με την εθνική ομάδα, στο Eurobasket της Λιθουανίας το 2011, όταν η Σερβία κατέκτησε την όγδοη θέση, έχοντας μικρό χρόνο συμμετοχής και ρόλο υπό τις οδηγίες του Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Ο Μπόμπαν Μαριάνοβιτς είναι ένας σπουδαίος τύπος και παίκτης, που έκανε σπουδαία πράγματα στον Ερυθρό Αστέρα, έχει τρομερά προσόντα, τα οποία εν πολλοίς μας έλειψαν στο Eurobasket του 2015. Στοιχεία που έχει δείξει ότι τα έχει και μπορεί με αυτά να βοηθήσει την ομάδα του να πετύχει ακόμη καλύτερα αποτελέσματα. Δυστυχώς όμως δεν ήταν παρών.

Όλοι ξέρουμε ότι έκανε κανονικά προπονήσεις με ένταση για δέκα ημέρες δίχως το παραμικρό πρόβλημα, όταν ξαφνικά ταξίδεψε στις ΗΠΑ, όπου διαγνώστηκε με πρόβλημα στο πόδι, το οποίο μπορούσε να του δημιουργήσει σοβαρό τραυματισμό. Για όλους μας (παίκτες, προπονητές, ιατρικό επιτελείο, φιλάθλους) ήταν μια τρομερά άσχημη είδηση, κυρίως γιατί προσέβαλε την κοινή λογική, την ηθική του αθλητισμού, μιας και αποδυναμωθήκαμε πολύ ως ομάδα. Η απογοήτευσή μας ήταν εμφανής γιατί νιώσαμε ότι δεν είχαμε καμία ελπίδα να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και την ομάδα, που ερχόταν ως δευτεραθλήτρια κόσμου.

Φέτος ο Μπόμπαν Μαριάνοβιτς αποδέχθηκε με χαρά την πρόσκλησή μου και σε κατ' ιδίαν συζήτηση που είχαμε είκοσι ημέρες πριν την έναρξη της προετοιμασίας, αλλά και μια εβδομάδα πριν την ανακοίνωση των δεκαέξι (16) παικτών που θα βρίσκονταν σε αυτή, με διαβεβαίωσε πως ήταν έτοιμος, πρόθυμος και με κίνητρο για να διεκδικήσει μια θέση στη δωδεκάδα. Τόνισε πως, όπως όλα τα παιδιά έτσι κι αυτός, θέλει να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Όπως αποδείχθηκε όμως, όλο αυτό ήταν απλά λόγια, γιατί αποδείχθηκε πως εγκατέλειψε την ομάδα λίγες ημέρες πριν την πρώτη συγκέντρωση και προπόνησή της. Είχε την υποχρέωση να ενημερώσει την ομοσπονδία, τους προπονητές και τους συμπαίκτες του για κάτι τέτοιο. Ένα περιστατικό που είχε επαναληφθεί το 2014 από τον Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς.

Μου τηλεφώνησε να μου εξηγήσει τους λόγους της απουσίας του, μια μέρα πριν την πρώτη προπόνηση, τονίζοντάς μου ότι φοβάται μήπως τραυματιστεί ενώ πρέπει να υπογράψει νέο συμβόλαιο στο ΝΒΑ (μπράβο του που τα κατάφερε). Επεσήμανε ξανά και ξανά ότι φοβάται μην χτυπήσει.

Όταν ένας παίκτης φοβάται, τότε δεν μπορείς να τον έχεις στο παρκέ γιατί μπορεί να κάνει κακό στον εαυτό του ή την ομάδα με το να μην δίνει το 100% μαζί με τους συμπαίκτες του. Όταν ένας παίκτης δεν θέλει ή δεν μπορεί να παίξει γιατί φοβάται, το κατανοώ, αν και δεν το υποστηρίζω. Από την άλλη πρέπει να παραδεχτώ πως ο λόγος της απουσίας του είναι λογικός.

Εύχομαι και ελπίζω αυτός ο φόβος να μην υπάρχει το 2017 και να είναι παρών, όπως μου υποσχέθηκε στο τηλεφώνημα που είχαμε. Θέλω να τονίσω πως δεν θα ξαναπώ κουβέντα για αυτό το θέμα.

Ο απόλυτα λάθος δρόμος θα ήταν να αφήσω όλες τις πόρτες ανοιχτές για να έρθει ο παίκτης και να είναι παρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η ομάδα δεν λέει ψέματα στο παρκέ. Η ομάδα δεν μπορεί να μπει σε διαδικασία συζητήσεων, ψηφοφοριών ή ενασχόλησης με το Twitter και τις συνεντεύξεις, και φυσικά να ασχοληθεί με τους ατζέντηδες. Η ομάδα, όπως είναι γνωστό, κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Αυτή η ομάδα έχει (υπο)στηριχθεί από έξι - εφτά παιδιά που δεν είχαν συμβόλαιο, κι όμως πάλευαν διαρκώς σαν να είναι εξασφαλισμένοι επαγγελματικά. Από την ομάδα αποχώρησε ο Ράντε Ζάγκορατς με απόφασή του, μετά τον αγώνα με το Πουέρτο Ρίκο. Η ενότητα της ομάδας είναι σε κάθε περίπτωση πάνω από κάθε απόφαση. Η εθνική ομάδα δεν έχει πληρώσει κανέναν και δεν ζητάει για δώρα».