Δασμοί, δασμοί και πάλι δασμοί! Τι είπε ο Κέυνς γι’ αυτό και τι μας υπενθυμίζουν σήμερα κάποιοι σοβαροί τραπεζίτες

12:34 22/1/2025 - Πηγή: NewsIt

Ένας από τους λιγότερο θορυβώδεις συνεργάτες – υπουργούς του Ντόναλτ Τραμπ, αυτός που έχει αναλάβει το «ΥΠΟΙΚ», ο κ. Σκοτ Μπέσεντ έχει σχετικά πρόσφατα δηλώσει ότι η οικονομική πολιτική που πρόκειται να ακολουθήσει, θα πρέπει να υποστηριχθεί από κάποιου είδους «επαν-ευθυγράμμιση» της Συμφωνίας του Μπρέτον Γουντς.

Παρ’ ότι δεν έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις δηλώσεις αυτές – δεν το έχει προς το παρόν επιδιώξει και ο ίδιος – εν τούτοις είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο σημείο για να αξιολογήσει κανείς την σημασία και την αξιοπιστία του «θορύβου» που γίνεται διεθνώς με κάθε αναφορά του

Τραμπ για την δασμολογική πολιτική του.

Ακριβώς για το σημείο αυτό «μίλησε» προχθές ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Μ. Βρετανίας, Άντριου Μπέιλι, υπενθυμίζοντας τι είχε πει σχετικά με το θέμα των δασμών ο Μέυναρντ Κέυνς λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τότε λοιπόν ο Κέυνς, όπως θυμίζει ο Μπέιλι, είχε εξηγήσει ότι «Χωρίς νομισματικές συμφωνίες δεν υπάρχει σταθερό έδαφος για να συζητηθούν οι δασμοί. Κατά τον ίδιο τρόπο, τα σχέδια για τη μείωση των διακυμάνσεων των διεθνών τιμών δεν έχουν καμία εγχώρια σημασία για τις ενδιαφερόμενες χώρες έως ότου έχουμε κάποιο στέρεο έδαφος στην αξία του χρήματος… Είναι πολύ δύσκολο, ενώ έχεις νομισματικό χάος, να έχεις τάξη οποιουδήποτε είδους προς άλλες κατευθύνσεις…».

Με άλλα λόγια για να κάνεις τις εισαγωγές ή τις εξαγωγές μιας χώρας ακριβότερες ή φθηνότερες για την οικονομία σου, να έχουν δηλαδή νόημα οι δασμοί, πρέπει να υπάρχει μία σταθερότητα πάνω στο πεδίο που αυτοί οι δασμοί θα ενεργοποιηθούν, δηλαδή τις συναλλαγματικές ισοτιμίες των νομισμάτων…

Τότε βέβαια ο Κέυνς είχε προτείνει ένα ενιαίο διεθνές νόμισμα πάνω στο οποίο θα στηρίζονταν οι συναλλαγματικές ισοτιμίες όλων των νομισμάτων που θα χρηματοδοτούσαν την μεταπολεμική ανοικοδόμηση. Όμως η Ουάσιγκτον (Γουάϊτ) επέβαλε με το δίκιο του ισχυρότερου το δικό της νόμισμα, το δολάριο να είναι η βάση αυτής της συμφωνίας, αλλά «παγιδευμένο» σε μία ισοτιμία αξίας με τον χρυσό.

Αυτό λίγο πολύ ήταν το Μπρέτον Γουντς στηριγμένο στην διεθνή συμφωνία σχετικής συναλλαγματικής ισοδυναμίας των νομισμάτων με το δολάριο που «ήταν τόσο καλό όσο χρυσός…».

Όλα αυτά βέβαια μέχρι τον Αύγουστο του 1971, οπότε ο Νίξον έσπασε αυτή την σχέση του δολαρίου με τον χρυσό, καθώς η οικονομία των ΗΠΑ ήταν αδύνατο να την κρατήσει πλέον σε ισχύ με τις κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης ειδικά, να ανταλλάσσουν τα δολάριά τους με χρυσό και να αδειάζουν το θησαυροφυλάκιο του Φόρτ Νόξ… Αυτό ξεκίνησε το 1944 πάνω στα αποκαΐδια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τελείωσε στις αρχές της δεκαετίας του ‘70 με όλα όσα ακολούθησαν.

Σήμερα μετά από μερικές δεκαετίες κατακόρυφης πύκνωσης της παγκόσμιας διασύνδεσης στο εμπόριο και τις διεθνείς συναλλαγές η κρίση της από-παγκοσμιοποίησης, με ισχυρούς σπασμούς το 2008, το 2011, το 2020 κ.λ.π., προκάλεσε ένα τσουνάμι αντιδράσεων που ανάμεσα στα άλλα έχει «φέρει» και την επιστροφή του «προστατευτισμού» τύπου Τραμπ στην ηγεσία της ισχυρότερης οικονομίας του πλανήτη.

Ο Τραμπ μιλάει για δασμούς σαν να πυροβολεί προς κάθε κατεύθυνση, αλλά ο κ. Μπέσεντ – της σχολής Σόρος να μη το ξεχνάμε – χαμηλόφωνα προσπαθεί να βάλει στην συζήτηση το πως θα γίνει αυτό.

Και έτσι ξαναμιλάει για επαν-ευθυγράμμιση της συμφωνίας του Μρέτον Γουντς.

Να υπενθυμίσουμε ότι σε άλλη ευκαιρία είχε επίσης μιλήσει για το άλλο κρίσιμο σημείο μετά το 1971, την συμφωνία στο Plaza 1985 (έχουμε μιλήσει γι’ αυτή στα Οικονοκλαστικά σχετικά πρόσφατα). Τότε που επιχειρήθηκε να «επαν-ευθυγραμμισθούν» και πάλι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες του δολαρίου με τα άλλα ισχυρά νομίσματα, πριν ανοίξει το κεφάλαιο της πλήρους απελευθέρωσης της κίνησης κεφαλαίων την δεκαετία του ’80.

Βέβαια για να περπατήσει κάτι τέτοιο σήμερα, ο Τραμπ χρειάζεται «συνομιλητές» για να διαπραγματευτεί μαζί τους την σχετική «ισορροπία» του δολαρίου με το ευρώ, το γιέν, το γουάν, άντε και λίγο την στερλίνα.

Σ’ αυτή την «γωνία» τον περιμένουν οι άλλοι.

Και ο ίδιος φαίνεται να θέλει να φτάσει στο σημείο αυτό κραδαίνοντας τα «πιστόλια» του…

Και το ερώτημα που πραγματικά τίθεται πλέον είναι αν οι «άλλοι» και κυρίως οι άνθρωποι της ΕΚΤ και των Βρυξελλών έχουν κάποια «στρατηγική» για να πλησιάσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Από τα όσα πάντως ακούσαμε από τους «εκπροσώπους» της Ε.Ε. στο Νταβός δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια «ιδέα». Και ο Μακρόν με τον Σολτς που συναντιούνται αυτές τις μέρες δεν φαίνεται ότι θα είναι παρόντες σ’ αυτό το τραπέζι διαπραγμάτευσης.

Ίσως κάποια ιδέα για τις σκέψεις των άλλων, εν όψη ενός εν δυνάμει Plaza 2 μέσα στο 2025, να την έχουμε μετά την ανακοίνωση της απόφασης της Κεντρικής Τράπεζες της Ιαπωνίας για το τι σκοπεύει να κάνει με τα δικά της επιτόκια.

Σε κάθε περίπτωση πάντως το μεγάλο ζήτημα δεν είναι αν θα μπουν και πόσο ψηλοί θα είναι οι δασμοί, αλλά σε τι νόμισμα θα πληρώνονται.

Και κυρίως ποια θα είναι η πραγματική «αξία» αυτού του νομίσματος…

 

To άρθρο Δασμοί, δασμοί και πάλι δασμοί! Τι είπε ο Κέυνς γι’ αυτό και τι μας υπενθυμίζουν σήμερα κάποιοι σοβαροί τραπεζίτες δημοσιεύτηκε στο NewsIT .