Γιατί τα κόμματα πρέπει να παίξουν τα ρέστα τους το 2025

08:00 27/12/2024 - Πηγή: NewsIt

«Η απογοήτευση είναι ένα είδος χρεοκοπίας. Χρεοκοπίας επειδή ξοδεύουμε πολλά σε ελπίδες και προσδοκίες». Η ερμηνεία που δίνει στην απογοήτευση ο Αμερικανός συγγραφέας και φιλόσοφος Έρικ Χόφφερ έχει πολλές αναφορές. Από την καθημερινότητά μας, την φιλία, τα όνειρα, μέχρι την πολιτική. Αρκετές φορές επενδύουμε ελπίδες και προσδοκίες σε πρόσωπα και ιδέες που διαψεύδονται. Και αυτό, ναι, είναι μια χρεοκοπία που προέρχεται από το ξόδεμα σε κάτι που δεν άξιζε.

Στα κόμματα το ταμείο γίνεται στις εκλογές.

Οι ηττημένοι πληρώνουν την δυσαρέσκεια και οι νικητές πιστώνονται την προσδοκία. Αν ανατρέξουμε σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις αυτή ήταν η πραγματικότητα. Προσδοκία υπήρχε ακόμη και το 2015 όταν ήρθε ο Αλέξης Τσίπρας. Κι ας η χώρα κινδύνεψε να βρεθεί στο γκρεμό, εκτός της ζώνης του ευρώ και της ΕΕ με τους υπερφίαλους πειραματισμούς της εξάμηνης βαρουφακιάδας. Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη το 2019 και το 2023. Δύο τεράστιες νίκες που επανέφεραν την σταθερότητα της αυτοδύναμης κυβέρνησης.

Αντίθετα, οι ευρωεκλογές του 2024 κατέγραψαν το ξόδεμα της ελπίδας. Όχι την χρεοκοπία ακόμη, αλλά την απομάκρυνση από τον στόχο. Ένα πάγωμα, μια αμηχανία, έναν πήχη που μπήκε πολύ χαμηλά για όλα τα κόμματα που θα μπορούσαν να έχουν ρόλο στην διακυβέρνηση της χώρας.

Οι επόμενες εκλογές θα γίνουν εκτός απροόπτου, με βάση τον σημερινό κυβερνητικό σχεδιασμό, τον Μάρτιο του 2027. Το β´ εξάμηνο του 2027 (1/7 – 31/12) η Ελλάδα θα έχει την προεδρία της ΕΕ. Ο στόχος είναι μέχρι τότε να έχει τελειώσει με τις εκλογές και αυτές να έχουν γίνει σε χρόνο που θα δίνει τη δυνατότητα για δεύτερες ή και τρίτες – ναι τρίτες- εάν η έλλειψη αυτοδυναμίας οδηγήσει σε αδιέξοδα και στις κυβερνήσεις συνεργασίας.

Επομένως, απομένουν στην ουσία δύο χρόνια εάν υπολογίσουμε ότι από τον Ιανουάριο του 2027 θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τις εκλογές. Γι’ αυτό τον λόγο ο νέος χρόνος που βρίσκεται προ των πυλών, το 2025, θεωρείται καθοριστικός για την δυναμική που θα αναπτύξουν τα κόμματα. Και κυρίως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το Κίνημα Αλλαγής του Κασσελάκη.

Η ΝΔ θα πρέπει να παίξει τα ρέστα της. Εάν το δημοσκοπικό ποσοστό της δεν φτάσει το 34% στο τέλος του 2025 μάλλον θα πρέπει να ξεχάσει την αυτοδυναμία. Το ότι ανέβηκε (30%) από το ποσοστό των ευρωεκλογών (28,3%) είναι θετικό. Αλλά το θεαματικό άλμα δεν το έκανε παρά το γεγονός ότι η αντιπολίτευση μοιάζει ακόμη με κινούμενη άμμο. Δεν αμφισβητείται η πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν αρκεί όμως το ότι «δεν υπάρχει άλλος». Οι πολίτες θέλουν λύσεις. «Το είπαμε το κάναμε» να γίνεται πράξη συνεχώς χωρίς ολιγωρίες.Το ΠΑΣΟΚ με την εσωκομματική κούρσα για την εκλογή ηγεσίας που έκανε, έδειξε ότι παραμένει ένα θεσμικό κόμμα. Ο Ανδρουλάκης στο ρόλο του προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που του «χάρισε» ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι μπορεί να κρατήσει το τιμόνι αλλά πρέπει να αναπτύξει ταχύτητα. Με το δημοσκοπικό 18-20% δεν θα μπορέσει να φλερτάρει με την εξουσία. Μέσα στο 2025 θα πρέπει συνεχώς να έχει ανοδική πορεία ώστε το 2026 να κτίσει κυβερνησιμότητα. Αντίθετα εάν παρουσιάσει μια πτώση (πχ στο 16%) το ηθικό θα πέσει και το εγχείρημα της ολικής επαναφοράς θα δυσκολέψει.Ο ΣΥΡΙΖΑ του Σωκράτη Φάμελλου πολύ δύσκολα θα περάσει τις συμπληγάδες. Το τραυματικό συνέδριο και οι αντιδημοκρατικές διαδικασίες που ακολουθήθηκαν για τον αποκλεισμό του Κασσελάκη, είναι πληγές ανοιχτές στο πάλαι ποτέ κόμμα της αριστεράς. Με το δημοσκοπικό 7-10% δεν πάει πουθενά. Ο Παύλος Πολάκης είναι εκεί και έχει έναν κόσμο πίσω του που είναι αποφασισμένος να συνεχίσει να τον εκφράζει. Οι δύο ΣΥΡΙΖΑ του Φάμελλου και του Πολάκη είναι δύσκολο να συνενωθούν και αυτοί μαζί με τους 11 της Νέας Αριστεράς που έφυγαν πρώτοι. Αν το επιτύχουν – κάποιοι ήδη εργάζονται γι αυτόν τον σκοπό παρασκηνιακά – θα ξαναβρεθούν στα γραφεία της αξιωματικής αντιπολίτευσης από αριθμητικής άποψης. Θα πρέπει όμως να ανακαλύψουν την μαγική συγκολλητική ουσία που θα τους αναδείξει όντως σε δεύτερο κόμμα. Αν δεν το επιτύχουν αυτό το 2025, το 2026 θα είναι ακόμη πιο δύσκολο.Για το κόμμα Κασσελάκη, ο πολιτικός χρόνος μέχρι τις εκλογές του 2027 είναι ταυτόχρονα πολύς και λίγος. Ένα νέο κόμμα εκτός βουλής δεν μπορεί συχνά να παράγει επικαιρότητα. Ο πρώτος στόχος του Κασσελάκη είναι η συγκρότηση Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Έχει πέντε βουλευτές που έχουν ενταχθεί στο κόμμα του. Γίνονται ζυμώσεις για να φτάσει στους 10 που απαιτούνται. Η κοινοβουλευτική παρουσία θα είναι ένα όπλο. Από εκεί και πέρα θα πρέπει να δώσει το προγραμματικό του στίγμα ώστε να μπορεί να παίξει τον ρόλο του μπαλαντέρ σε κυβέρνηση συνεργασίας. Χρειάζεται και λεφτά. Θα τα βρει;

Τα διακυβεύματα είναι πολλά και κρίσιμα. Ο Γάλλος κριτικός λογοτεχνίας Φρεντερίκ Μπεγκμπεντέ είχε πει ότι «δεν είναι η φύση αλλά η Ελπίδα που απεχθάνεται το κενό». Όποιο κόμμα και όποιος πολιτικός αρχηγός υιοθετήσει το 2025 το κίνητρο της έμπνευσης της Ελίζαμπεθ Άρντεν που ήταν «δεν πουλάω καλλυντικά, πουλάω ελπίδα» θα βάλει τις βάσεις το 2025, θα δώσει την μάχη με αξιώσεις το 2026 και θα κερδίσει το εκλογικό έπαθλο το 2027. Ιδού η Ρόδος!

To άρθρο Γιατί τα κόμματα πρέπει να παίξουν τα ρέστα τους το 2025 δημοσιεύτηκε στο NewsIT .