Aναμνήσεις από τη χώρα των ηττημένων (μέρος 2ο)

16:06 4/5/2018 - Πηγή: Protagon

«Κι αν σκέφτομαι είναι γιατί η συνήθεια είναι πιο προσιτή από την τύψη.

Μα ποιός θα ‘ρθει να κρατήσει την ορμή μιας μπόρας που θα πέσει;»

(Μ. Αναγνωστάκης)

Νωρίς φέτος το Πάσχα, δεν προλάβαμε καλά καλά να βαρεθούμε την παρατεταμένη Χριστουγεννιάτικη θαλπωρή και μας βρήκε η αυστηρή μεγαλοβδομάδα, μαζί με μια θλιβερή, πρόωρη άνοιξη. Και θα μου πείτε: μπορεί ποτέ να είναι πρόωρη η άνοιξη;

Έξοδος με καλοκαιρία και επιστροφή που παρατάθηκε όπως πάντα λίγες μέρες. Όμως η θλίψη

των ημερών συνεχίστηκε. Για μια ακόμη φορά ακούσαμε, στην αρχή συγκρατημένα και μετά με εκκωφαντική σιωπή, που προηγήθηκε των γνωστών δημοσιογραφικών κλισέ, για την απώλεια ενός ακόμη πιλότου, σε έναν «ακήρυχτο πόλεμο», όπως δήλωσε ο προσφάτως επανακάμψας στον πολυπόθητο κυβερνητικό θώκο, αναπληρωτής υπουργός Άμυνας. Επικήδειοι λόγοι, στεφάνια, σημαίες μεσίστιες σε μια χώρα που κυματίζει εδώ και χρόνια ταπεινωμένη, στον σκοτεινό ορίζοντα της σύγχρονης ιστορικής πραγματικότητας. Μια σημαία ξεθωριασμένη, κουρελιασμένη από την εσωτερική προδοσία που κανείς δεν θα υποστείλει, όπως ισχυρίζονται πως έκαναν οι «γείτονες» στις βραχονησίδες όπου τις είχαν τοποθετήσει μερικοί νέοι, θέλοντας να τιμήσουν τον νεκρό πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας, γιατί κυματίζει ντροπιασμένη στην συνείδηση μας.

Σε λίγες μέρες κι ο «ήρωας» αυτός , όπως συγκινημένοι έσπευσαν να τον αποκαλέσουν πολλοί, θα ξεχαστεί, μαζί με τις προσδοκίες μας, για μια αληθινή άνοιξη που ακόμα αργεί. Θα μείνει μόνο μια σημαία διπλωμένη, δίπλα στην φωτογραφία που ακόμα κοιτάζει αμέριμνα χωρίς να γνωρίζει το τραγικό επερχόμενο τέλος.

Μια τέτοια σημαία ίσως πιο χαρούμενη, κυμάτιζε νοερά πάνω από το σημείο που ο πρωθυπουργός διάλεξε κάπου στο Καστελόριζο, για να αναγγείλει την πολυαναμενόμενη-πλην αβέβαιη- έξοδό μας από την μνημονιακή επιτήρηση σε μια κίνηση «υψηλού συμβολισμού», όπως έσπευσαν να μας πληροφορήσουν τα γνωστά μέσα ενημέρωσης, αμερόληπτα και πάντα κρατικά, που σκοπό είχε την αδόκιμη σύγκριση με την αλήστου μνήμης εμφάνιση του Γ.Α.Π στο ίδιο νησί, από όπου τότε μας πληροφόρησε ως φύλαρχος τους ιθαγενείς, για την αναπόφευκτη –έτσι ισχυρίστηκε-κατάληξη της χώρας κάτω από την δαμόκλειο σπάθη της τρόικας. Μιας χώρας που συνεχίζει να ζει στο παρελθόν μιας αυταπάτης, περιμένοντας καρτερικά στους έρημους ναυστάθμους να καθελκύσει φρεγάτες και υποβρύχια, που μοιραία θα παραμείνουν σχέδια και εξαγγελίες, εκτός κι αν έχει προβλεφθεί και κάτι για τους παρατρεχάμενους κλακαδόρους, του στρατάρχη υπουργού εθνικής άμυνας…

Εν τω μεταξύ ο ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός, πρωτοπορεί ετοιμάζοντας την πρώτη αποστολή ανθρώπου στον Άρη… Τι μας περάσατε για Παπα-τζήδες; Στον Ε.Δ.Ο γίνεται σοβαρή δουλεία… χωρίς αιδώ.

Κι οι αναμνήσεις από τη χώρα των ηττημένων συνεχίζονται.

The post Aναμνήσεις από τη χώρα των ηττημένων (μέρος 2ο) appeared first on Protagon.gr.