Nuit Debout: ένα κίνημα που δεν βιάζεται

Σε μια γωνιά της Πλας ντε λα Ρεπιμπλίκ, στο Παρίσι, καμιά εικοσαριά άτομα έχουν στήσει πηγαδάκι συζητώντας για τη σημασία της ψήφου. Σε ένα άλλο, λίγο πιο πέρα, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την οικολογία. Αλλοι ακούν έναν 60αρη που ζητά να κάνουν όλοι μαζί κάτι για τις αποκαλύψεις των Panama Papers, άλλοι ακόμη συζητούν για τις βιολογικές καλλιέργειες, την κλιματική αλλαγή, την προσφυγική κρίση. Κάπως έτσι γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου τo κίνημα #NuitDebout. Δεν έχει ηγέτη ούτε κάποιον συγκεκριμένο στόχο. Οι άνθρωποι που συγκεντρώνονται κάθε βράδυ στην παρισινή πλατεία ξέρουν μόνο ότι θέλουν να κάνουν κάτι για να αλλάξουν τα πράγματα.

Το κίνημα διαβουλεύεται κάθε απόγευμα στις έξι στη νότια πλευρά της πλατείας. Τον λόγο μπορεί να πάρει οποιοσδήποτε, αλλά όχι για περισσότερο από δύο λεπτά. Τι άλλο κάνουν τα μέλη του κινήματος; Μοιράζουν φυλλάδια σε όλο το Παρίσι για να κάνουν το κίνημά τους γνωστό παντού. Σε μια γωνιά της πλατείας δημιούργησαν ένα μικρό περιβόλι – αν και όχι χωρίς ενστάσεις για την ενέργειά τους. Κάθονται στην πλατεία όλη τη νύχτα, το πρωί μαζεύουν τις σκηνές και το κίνημα χάνεται στο φως της ημέρας για να ξαναγεννηθεί στις έξι το απόγευμα.

Η πρώτη μεγάλη απόπειρα εκκένωσης έγινε τα ξημερώματα της 11ης Απριλίου. Η αστυνομία επιχείρησε να αποσυναρμολογήσει τις σταθερές υποδομές. Μία από αυτές ξαναστήθηκε σχεδόν αμέσως. Ηταν το «εστιατόριο» του κινήματος, δηλαδή μια μεγάλη σκηνή όπου μέσα μια ομάδα από εθελοντές φτιάχνει σάντουιτς, καθαρίζει μήλα, ετοιμάζει μερίδες γιαουρτιού, σερβίρει χυμούς. Ολα είναι απούλητα προϊόντα των σούπερ μάρκετ ή δωρεές από υποστηρικτές του κινήματος. Ο καθένας συμβάλλει όπως μπορεί: με λίγα λεπτά του ευρώ, με κάποιο ευρώ, με τίποτα.

Το κίνημα διαβουλεύεται κάθε απόγευμα στις έξι στη νότια πλευρά της πλατείας. Τον λόγο μπορεί να πάρει οποιοσδήποτε, αλλά όχι για περισσότερο από δύο λεπτά.

Μα τι ακριβώς θέλουν αυτοί οι άνθρωποι; Ούτε οι ίδιοι ξέρουν ακριβώς. Αλλά δεν βιάζονται. «Είμαστε εδώ μόλις δυο εβδομάδες», απαντούν. «Είναι ακόμη πολύ νωρίς, πρέπει πρώτα να συζητήσουμε, να καταλάβουμε. Ασφαλώς υπάρχει ένα νόημα σε όλα αυτά, αλλά δεν θα μας πουν ούτε οι πολιτικοί ούτε τα μέσα ενημέρωσης πότε θα το ανακαλύψουμε». Ο μόνος στόχος μέχρι τώρα είναι η συμμετοχή – «Convergence des luttes» («σύγκληση των αγώνων»), είναι το όνομα του σάιτ του κινήματος. Το εμπνεύστηκε ο Φρανσουά Ρουφέν, διευθυντής του περιοδικού της Ακρας Αριστεράς Fakir.

Και ποιος εμπνέει τους ίδιους; Σίγουρα ένας είναι ο Ζαν Ζορές, αιώνιο σύμβολο του γαλλικού σοσιαλισμού. «Ο Ζορές έλεγε ότι πρέπει να κυνηγήσουμε το ιδανικό για να αλλάξουμε το πραγματικό. Εμείς θέλουμε να αλλάξουμε το πραγματικό, αλλά αναζητούμε ακόμη το ιδανικό».

Κλικ για να δείτε το σλάιντ

The post Nuit Debout: ένα κίνημα που δεν βιάζεται appeared first on Protagon.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα