O Κώστας Καζαμιάκης συνομιλεί με τον Παναγιώτη Νούτσο στον Ιανό

18:51 26/3/2018 - Πηγή: Protagon

Ο Κώστας Καζαμιάκης έχει συνομιλήσει, από το 2015, με πλήθος εικαστικών καλλιτεχνών στο Cafe του ΙΑΝΟΥ. Ο νέος κύκλος παρουσιάσεων, από τον Σεπτέμβριο 2017 έως και τον Ιούλιο 2018,εκτός από εικαστικούς καλλιτέχνες, εμπλουτίζεται με συζητήσεις και συνομιλίες με φιλοσόφους, συγγραφείς, αρχαιολόγους καθώς και ανθρώπους του θεάματος. Σε κατευθύνσεις εφαπτόμενες και συγγενικές, με όσα μέχρι τώρα πραγματεύεται.

Τώρα, την Τετάρτη 28 Μαρτίου, στις 18.00, ο Κώστας Καζαμιάκης θα συνομιλήσει με τον φιλόσοφο, ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

και συγγραφέα Παναγιώτη Νούτσο, για το βιβλίο του «Για το ιστορικό ‘υπόβαθρο’ της λογοτεχνίας», στον κύκλο συζητήσεων «Από το Αμπέλι στο Θέατρο».

Οι εκδηλώσεις θα προβάλλονται ζωντανά και στο ianos.gr.

Το Ελληνικό Ιωαννίνων είναι ο γενέθλιος τόπος του Παναγιώτη Νούτσου. Το Ελληνικό, πασίγνωστο για τους πνευματικούς του ανθρώπους, αλλά και για τους καλλιτέχνες του, καμαρώνει για τα 49 βιβλία του παιδιού του Παναγιώτη Νουτσου, για το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης «Θόδωρος Παπαγιάννης», για τους δρόμους του που είναι γεμάτοι μνημειακά γλυπτά των Ηπειρωτών Θόδωρου Παπαγιάννη, Κυριάκου Ρόκου, Γιώργου Χουλιαρά, αλλά και καλλιτεχνών απ` όλη την Ελλάδα και από πολλά ξένα κράτη.

Το Ελληνικό Ιωαννίνων συνδέεται με δασικό δρόμο γεμάτο γλυπτά με το παλιό μοναστήρι της Παναγιάς της Τσούκας στο «φρύδι» του φαραγγιού του Αραχθου όπου ο άνεμος μιλά με το ποτάμι, τα βράχια και τα δέντρα. Πρόθυμοι να εξηγήσουν τις συνομιλίες αυτές οι Θόδωρος Παπαγιάννης, Παναγιώτης Νούτσος, Βασίλης Παπαϊωάννου και πολλοί άλλοι που γεννήθηκαν σ` αυτό το όμορφο χωριό, πάνω στα ηπειρώτικα βουνά.

Ο Παναγιώτης Νούτσος γεννήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων το 1948. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Δυτικού Βερολίνου (Freie και Technische Universitat). Αναγορεύθηκε διδάκτωρ (1979) και υφηγητής (1982) της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι καθηγητής (1988) της κοινωνικής και πολιτικής φιλοσοφίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 1980. Κατά τη διάρκεια ετήσιας εκπαιδευτικής άδειας (1987/1988) εργάσθηκε ερευνητικά, έδωσε διαλέξεις και δίδαξε στα Πανεπιστήμια I, IV και Χ των Παρισίων, ενώ στο πλαίσιο αντίστοιχης άδειας (1994/1995) εργάσθηκε ερευνητικά στα Πανεπιστήμια RMIT (Μελβούρνη), Pomona College (Λος Αντζελες) και New York University. Κατά την άνοιξη του 1999 και κατά το καλοκαίρι του 2012 ήταν ερευνητικός εταίρος στο Πανεπιστήμιο του Princeton.

Με ερευνητικά ενδιαφέροντα: Κοινωνική και πολιτική φιλοσοφία, Φιλοσοφία των κοινωνικών επιστημών, νεοελληνική φιλοσοφία, νεότερη και σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία, φιλοσοφία της ιστορίας, κοινωνικό πεδίο της λογοτεχνίας, πανεπιστημιακός θεσμός, δημοσίευσε σειρά αυτοτελών βιβλίων στην ελληνική και σε άλλες πέντε ευρωπαϊκές γλώσσες. Αρθρα και μελέτες του έχουν μεταφρασθεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιαπωνική, ισπανική, ιταλική, ουγγρική και τουρκική γλώσσα. Κατά τα έτη 1991-1994 (πριν ακόμη εμφανισθούν οι ‘επαγγελματίες πρυτάνεις’) ήταν αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Συνέβαλε στην οργάνωση και τη διεύθυνση του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών: «Ελληνική Φιλοσοφία- Φιλοσοφία των Επιστημών» του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Λίγα λόγια για το βιβλίο του – από τις εκδόσεις Παπαζήση

‘Ως προς τη σύνθεση του παρόντος βιβλίου θα μπορούσαν να υπομνησθούν τα εξής:

Πρόκειται για «ερευνητική πρόταση», καταρχήν εγκεκριμένη σε διεθνή «διαγωνισμό Φιλοσοφίας», που θα χρηματοδοτηθεί όμως με την ολοκλήρωση του οικείου κειμένου, δηλαδή του κυρίως «παραδοτέου». Με την τελεσφόρηση μιας τέτοιας διαδικασίας είναι πιθανόν να «δικαιωθεί» ο Bourdieu που αξίωνε να αξιολογείται εκ των υστέρων κάθε «ερευνητικό πρόγραμμα» και έτσι μόνο να χρηματοδοτείται….

Συμμετείχαν, σε έναν χρονικό ορίζοντα τεσσάρων εβδομάδων, δεκατρείς φοιτήτριες και δεκατρείς φοιτητές μεταπτυχιακού πεδίου χωρίς «δίδακτρα».

Κληρώθηκαν να αναλάβουν την προετοιμασία, τη διεξαγωγή και τη διεκπεραίωση μιας πρωινής συνεδρίας και αντίστοιχα μιας απογευματινής, διατυπώνοντας το κύριο κάθε φορά ερώτημα και κρατώντας τα Πρακτικά, με την εισήγησή μου και ορισμένες καίριες παρεμβάσεις που κατατέθηκαν προφορικά ή ψηφιακά. Επομένως, δεν είχαμε μπροστά μας «πρόγραμμα» που λειτουργούσε όσο ακριβώς διαρκούσε και αναλώνονταν οι πόροι του.

Σε κάθε περίπτωση η προβληματοθεσία δεν υπόσχεται να μας καταστήσει όλους και όλες, κατά τις διεργασίες εναλλαγής «ρόλων», «ερευνοδίαιτους», ιδίως όταν μας ενδιαφέρει τι προϋποθέτει η λογοτεχνική παραγωγή. Ως «υπόστρωμα» ή ως «συγκείμενο», ως «πλαισίωση» ή ως «υποπόδιο», ως «υπογάστριο», ή ως «υποστύλωμα»; Το «υπόβαθρο», με την υπονόηση του «βαίνω» (= «προχωρώ»), προσφέρει μάλλον μια νέα σύζευξη του σχήματος: «Basis» – Überbau»; Για την απάντηση συζητούμε έργα νεοελληνικής λογοτεχνίας και πονήματα γι’ αυτήν’.

The post O Κώστας Καζαμιάκης συνομιλεί με τον Παναγιώτη Νούτσο στον Ιανό appeared first on Protagon.gr.